اندیشکده آمریکایی رند نوشت: این پرسش، اساس بسیاری از بحث ها درباره چگونگی و زمان استفاده از این فن آوری است، بطوری که احتمال خطرات وسایل نقیله کاملا خودکار به حداقل و منافع آن به حداکثر برسد. در این گزارش، ما الگوی راند (RAND ) را برای ایمنی وسایل نقلیه کاملا خودکار بکار گرفتیم تا تلفات جاده ای را در طول زمان طبق شرایط زیر مقایسه کنیم: (1) شرایطی که استفاده گسترده از وسایل نقلیه کاملا خودکار را زمانی امکانپذیر می سازد که عملکرد ایمنی آنها ده درصد بهتر از متوسط عملکرد ایمنی راننده انسانی باشد و (2) شرایطی که منتظر مانده و استفاده گسترده از وسایل نقلیه کاملا خودکار را تنها به زمانی موکول می سازد که عملکرد ایمنی آنها 75 یا 90 درصد بهتر از متوسط عملکرد ایمنی راننده انسانی باشد –چیزی که برخی آن را تقریبا کمال غایی قلمداد می کنند. نتایج نشان می دهد که در بلند-مدت، تحت هیچ یک از شرایط بررسی شده، انتظار برای دست یابی به ایمنی قابل توجه، باعث کاهش تلفات نمی شود. در بهترین حالت، تلفات برابر هستند اما در بدترین حالت، هزینه انسانی انتظار برای دست یابی به ایمنی قابل توجه، زیاد است – در برخی موارد بیش از نیم میلیون تلفات جانی. علاوه بر این، شرایطی که منجر به تلفات برابر می شود (بهبود سریع عملکرد ایمنی وسایل نقلیه کاملا خودکار بدون استفاده گسترده آنها)، ظاهرا غیرمحتمل به نظر می رسد. این موضوع نشان می دهد که با انتظار برای بهبود عملکرد ایمنی وسایل نقلیه کاملا خودکار، فرصت واقعا زیادی برای کاهش تلفات از دست می رود. شواهد حاضر به تصمیم گیرندگان کمک می کند تا هزینه انسانی سیاست های متفاوت حاکم بر ایمنی وسایل نقلیه کاملا خودکار را بهتر درک کرده و سیاست هایی را درپیش گیرند که جان انسان های بیشتری را نجات می دهد.

یافته های اصلی

نتایج نشانی می دهد که در صورت تعجیل در استفاده گسترده از وسایل نقلیه کاملا خودکار، جان انسان های بیشتری نجات می یابد.

• ما از مدل راند ایمنی وسایل نقلیه کاملا خودکار، استفاده کردیم تا تلفات جاده ای را در شرایط زیر مقایسه کنیم: (1) شرایطی که استفاده گسترده از وسایل نقلیه کاملا خودکار را زمانی امکانپذیر می سازد که عملکرد ایمنی آنها تنها 10 درصد بهتر از متوسط عملکرد ایمنی راننده انسانی باشد (پیشرفت 10 درصد)؛ (2) شرایطی که انتظار کشیده و استفاده گسترده از وسایل نقلیه کاملا خودکار را تنها به زمانی موکول می سازد که عملکرد ایمنی آنها 75 یا 90 درصد بهتر از متوسط عملکرد ایمنی راننده انسانی باشد (پیشرفت 75 یا پیشرفت 90 درصد).
• نتایج ما نشان داد که در کوتاه-مدت و تقریبا در همه شرایط، سیاستی که استفاده از وسایل نقلیه کاملا خودکار را تسهیل می کند (پیشرفت 10) در مقایسه با سیاست سختگیرانه ای که مستلزم پیشرفت زیاد (پیشرفت 75 یا پیشرفت 90) در ایمنی این وسایل است، بطور کلی جان انسان های بیشتری را نجات می دهد و این تعداد جان های نجات یافته قابل توجه است – جان صدها هزار نفر.
• در بلند-مدت و در همه شرایط بررسی شده، بطور کلی در سیاست پیشرفت 10 درصد در مقایسه با هر دو سیاست پیشرفت 75 یا پیشرفت 90 درصد، جان انسان های بیشتری نجات می یابد. در بسیاری از موارد، جان بیش از نیم میلیون نفر نجات می یابد.
• دلایل موجهی موید این باور است که دست یابی به بهبود ایمنی قابل توجه احتمالا زمان زیادی طول کشیده و حتی دست یابی به آن، قبل از استفاده گسترده از این وسایل، دشوار است. از این رو، در این مدت زمان، انتظار برای دست یابی به پیشرفت های قابل توجه قبل از استفاده گسترده، احتمالا جان های زیادی تلف خواهد شد.

پیشنهادات

• شواهد حاضر به تصمیم گیرندگان کمک می کند تا با توجه به هزینه انسانی گزینه های مختلف، شک و تردید عمومی را متعادل ساخته و سیاست هایی تنظیم کنند که در کل، جان های بیشتری را نجات می دهد. هنگامی که ایمنی عملکرد وسایل نقلیه کاملا خودکار از متوسط ایمنی عملکرد انسانی بهتر است، استفاده گسترده از آنها با توجه به انتظارات عمومی از ایمنی روبات ها، ماشین ها و دیگر سیستم های خودکار، کاملا قابل قبول است اما صبر کردن برای بهبود چندبرابر ایمنی آنها یا انتظار برای رسیدن به کمال، احتمالا هزینه زیادی خواهد داشت. در عوض، یک شرایط بینابین برای صلاحیت عملکرد وسایل نقلیه کاملا خودکار، احتمالا در نهایت جان افراد زیادی را نجات خواهد داد.

فایل پی دی اف گزارش از اینجا دریافت کنید.