شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: اعتراضات دانشجویی در آمریکا هر روز ابعاد جدیدی به خود میگیرد. اعتراضات کنونی به این دلیل که دانشگاه در مقایسه با سایر نهادهای مدنی و اجتماعی از اعتماد عمومی و سرمایه اجتماعی بالاتر و در نتیجه اثرگذاری بیشتری برخوردار است، دولت آمریکا را عملاً در «وضعیت دشواری» قرار داده که در اظهارنظر مقامات کنونی و سابق آمریکایی بهوضوح مشخص است.
حمید خوش آیند – کارشناس مسائل بینالملل
این اعتراضات که از دانشگاه کلمبیا، کانون و پایگاه اصل «لابی یهود» آغاز شده و در حال حاضر به بیش از 100 دانشگاه معتبر آمریکا گسترش یافته است، تکرار «تراژدی ویتنام» و یادآور جنبش مشهور اعتراضی دانشگاه کلمبیا در سال ۱۹۶۸ است که آمریکا را مجبور کرد از جنگ ویتنام عقبنشینی کند.
دانشگاه کلمبیا مبدأ خیزش دانشجویان آمریکا
برخورد خشن، ضربوشتم و بازداشت دانشجویان و تلاش برای مهار جنبش دانشجویی سیاستی است که دولت آمریکا در قبال معترضان اتخاذ نموده است. در این راستا، دولت بایدن با توسل به حربه «یهودیستیزی»، طی اظهارنظر مضحکانهای اعلام داشته است: «در هیچ یک از محوطههای دانشگاههای آمریکا جایی برای گفتمان خشونت و یهودیستیزی وجود ندارد». این اظهارات درحالی مطرح شده است که اساتید و دانشجویان یهودی هم در اعتراضات حضور دارند و حتی در سازماندهی آنها نیز نقش برجسته و مهمی ایفا میکنند.
مهمترین مطالبه دانشجویان
«بازنگری» دولت آمریکا در سیاستهای حمایتی از رژیم صهیونیستی، توقف جنگ غزه و قطع یا کاهش مناسبات اقتصادی با مراکزی که به رژیم صهیونیستی اسلحه و پول میدهند، جزو مطالبات مهم معترضان است. با ادامه روند فعلی، طی چند هفته آینده، شاهد خیزش دانشجویان در دهها دانشگاه دیگر هم خواهیم بود و احتمال اینکه تعداد بیشتری از دانشگاههای اروپایی هم به این اعتراضات ملحق شوند، دور از انتظار نیست.
اعتراضات دانشجویی اخیر آمریکا دارای پیامها و پیامدهایی در دو سطح داخلی و خارجی است.
پیامها
درواقع، خیزش دانشجویی در آمریکا و نحوه رفتار دولت و پلیس آمریکا با دانشجویان در ذات خود، حاوی پیامهای قابل تأملی است که در ادامه به مهمترین آنها اشاره میشود:
یک؛ با وجود تحریف و جعل گسترده رسانهای وقایع غزه، اعتراضات اخیر نشان داد، دولت آمریکا عملاً قدرت اقناع جامعه مدنی بهویژه نسل دانشجو را از دست داده و برخلاف نیات درونی دولتمردان و محافل همسو با آن، دانشگاه به یک درک درست و ارزیابی واقعبینانه از آنچه که در غزه میگذرد و پیامدهایی که برای آمریکا دارد، رسیده است.
دو؛ اعتراضات دانشجویی نشان داد، «شکاف» بین حاکمیت و جامعه مدنی از جمله دانشگاه و افکار عمومی در آمریکا، مشخصاً در قبال مسأله فلسطین و غزه بهحدی است که نمیتوان با ابزارهای رسانهای آن را پنهان کرد. در این زمینه، نظرسنجی شبکه سیانان شاهد خوبی است که براساس نتایج آن، 71 درصد آمریکاییها، مخالف سیاستهای بایدن در قبال جنگ غزه هستند.
سه؛ محکومیت رژیم صهیونیستی بهخاطر نسلکشی در غزه و ابراز همدردی با فلسطین و درخواست پایان دادن به حمایت آمریکا از تلآویو، «بلندترین صدایی» است که در دانشگاههای آمریکا شنیده میشود. این به آن معناست که «محبوبیت فلسطین» و «انزجار از رژیم اسرائیل» در آمریکا که بزرگترین حامی و متحد راهبردی این رژیم میباشد، بهشدت درحال گسترش است.
چهار؛ برخوردهای خشن پلیس و بازداشت دانشجویان و اساتید معترض و نقض حق آزادی بیان و تجمع، به صریحترین شکل ممکن نقاب از چهره دموکراسی آمریکایی انداخت و ماهیت سرکوبگر دولت و پلیس آمریکا را نشان داد.
پیامدها
اعتراضات اخیر در دانشگاههای آمریکا، پیامدهای مهمی در دو عرصه داخلی و خارجی بهدنبال دارد که نباید آنها را دست کم گرفت:
یک؛ با وجود سرکوب تجمعات دانشجویی و مقاومت بایدن در قبال درخواست دانشجویان و اساتید، اما حضور پررنگ آنها بهتدریج بر روندهای تصمیمساز دولت آمریکا در قبال جنگ غزه و رویکردهای حمایتی از رژیم صهیونیستی اثر خواهد گذاشت.
دو؛ اعتراضات دانشجویی، «سرنوشت سیاسی بایدن» در انتخابات آتی و همچنین پروسه انتخابات را هم بهشدت در معرض خطر قرار داده است. «جاناتان زیمرمن»، استاد دانشگاه پنسیلوانیا درخصوص اعتراضات دانشجویی میگوید: «تهدید واقعی برای بایدن این است که رأیدهندگان جوانتر بهویژه رأیدهندگان تحصیلکرده دانشگاهی، در انتخابات حضور پیدا نکنند. تصور نمیکنم معترضانی که امروز در دانشگاهها حضور دارند، به دونالد ترامپ رئیسجمهور سابق آمریکا رأی دهند، تقریباً هیچ یک از آنها [به ترامپ] رای نمیدهند و خطر اینجا نیست، بلکه خطر این است که آنها به سادگی رای نخواهند داد».
سه؛ با توجه به اینکه دانشجویان و اساتید دانشگاهها علیه شرکتهای ذینفع و سرمایهگذار آمریکایی در جنگ غزه هم معترض هستند، بنابراین این موضوع میتواند روند سرمایهگذاری آمریکاییها در شرکتهایی که تسلیحات و تجهیزات نظامی به ارتش رژیم صهیونیستی ارائه میکنند را نیز تحتالشعاع قرار دهد.
چهار؛ پیامد قابل توجه دیگر این است که سرکوب و تعلیق دانشجویان، منجر به اعتراضات پایدارتر و مشارکت گستردهتر آنها خواهد شد که ممکن است موضوع اعتراضات و انتقادات را از پرونده جنگ غزه به سایر پروندههای سیاست خارجی آمریکا هم «تسری» دهد.
پنج؛ تقویت ایده دو دولتی، علیرغم واقع بینانه نبودن آن، که رژیم صهیونیستی و کابینه نتانیاهو با آن مخالف هستند و این ایده در داخل آمریکا نیز مخالفان جدی دارد، از دیگر پیامدهای احتمالی اعتراضات دانشجویی است.
شش؛ گسترش و تشدید اعتراضات دانشجویی که در کشورهای اروپایی و سایر کشورهای جهان بهتدریج در حال وقوع است و حتی ممکن است در کشورهای عربی و اسلامی هم شاهد آن باشیم، پیامد دیگر در این زمینه است.
نکته پایانی
از زمان تأسیس رژیم صهیونیستی تاکنون، هرگز شاهد چنین جنبش اعتراضی به سیاستهای حمایتی آمریکا از این رژیم نبودهایم. این یک رخداد بسیار مهم و «عجیب» است که حتی باعث وحشت سران رژیم صهیونیستی شده است. در هر حال، سرکوب اعتراضات دانشجویی اخیر که یک تجربه مهم تاریخی در آمریکاست نه تنها باعث مهار معترضان نمیشود، بلکه جمعیت بیطرف و قشر خاکستری بیشتری را در آمریکا به سمت «حمایت از فلسطین» سوق میدهد؛ آنهم در شرایطی که صهیونیستها در سالهای اخیر تلاشهای فراوان و هزینههای هنگفتی برای به حاشیه راندن فلسطین در افکار عمومی منطقه و جهان کردهاند.
0 Comments