شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: واشنگتن درحالی مدعی تلاش برای مدیریت تنش و برقراری آتش‌بس به‌ویژه در لبنان است که عملاً به «موتور محرک» جنگ تبدیل شده است. اینکه آمریکایی‌ها در تریبون‌های رسمی، از کاهش تنش سخن می‌گویند و طرفین را به خویشتن‌داری دعوت می‌کنند، با آنچه که در صحنه عمل و میدان انجام می‌دهند و از هرگونه کمک نظامی، امنیتی، اقتصادی، سیاسی و دیپلماتیک به رژیم اسرائیل برای ادامه جنگ دریغ نمی‌کنند، در «تناقض» کامل است.
شورای راهبردی آنلاین- گفتگو: یک کارشناس مسائل غرب آسیا گفت: اسموتریچ، وزیر دارایی رژیم صهیونیستی در مصاحبه‌ای، ادعای قدیمی صهیونیست‌ها مبنی بر ایجاد سرزمینی از نیل تا فرات را به‌عنوان برنامه آینده رژیم اسرائیل اعلام کرده و گفته است: «من به صراحت می‌گویم که ما خواهان یک کشور یهودی هستیم که شامل اردن، عربستان سعودی، مصر، عراق، سوریه و لبنان است!».
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل بین‌الملل گفت: موضع اخیر مکرون درباره توقف ارسال تسلیحات از فرانسه به رژیم صهیونیستی که بلافاصله از ترس فشار لابی صهیونیست‌ها قدری تعدیل شد، با هدف بهره‌برداری‌های داخلی برای امانوئل مکرون و توازن مواضع دولت فرانسه بین یهودیان و مسلمانان داخل این کشور و نیز مسیحیان لبنان است.
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: واشنگتن درحالی مدعی تلاش برای مدیریت تنش و برقراری آتش‌بس به‌ویژه در لبنان است که عملاً به «موتور محرک» جنگ تبدیل شده است. اینکه آمریکایی‌ها در تریبون‌های رسمی، از کاهش تنش سخن می‌گویند و طرفین را به خویشتن‌داری دعوت می‌کنند، با آنچه که در صحنه عمل و میدان انجام می‌دهند و از هرگونه کمک نظامی، امنیتی، اقتصادی، سیاسی و دیپلماتیک به رژیم اسرائیل برای ادامه جنگ دریغ نمی‌کنند، در «تناقض» کامل است.
شورای راهبردی آنلاین- گفتگو: یک کارشناس مسائل غرب آسیا گفت: اسموتریچ، وزیر دارایی رژیم صهیونیستی در مصاحبه‌ای، ادعای قدیمی صهیونیست‌ها مبنی بر ایجاد سرزمینی از نیل تا فرات را به‌عنوان برنامه آینده رژیم اسرائیل اعلام کرده و گفته است: «من به صراحت می‌گویم که ما خواهان یک کشور یهودی هستیم که شامل اردن، عربستان سعودی، مصر، عراق، سوریه و لبنان است!».
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل بین‌الملل گفت: موضع اخیر مکرون درباره توقف ارسال تسلیحات از فرانسه به رژیم صهیونیستی که بلافاصله از ترس فشار لابی صهیونیست‌ها قدری تعدیل شد، با هدف بهره‌برداری‌های داخلی برای امانوئل مکرون و توازن مواضع دولت فرانسه بین یهودیان و مسلمانان داخل این کشور و نیز مسیحیان لبنان است.
دفتر مطالعات انرژی، صنعت و معدن این مرکز با اعلام این مطلب که بر اساس محاسبات انجام شده درآمدهای حاصل از صادرات نفت از حدود 44 میلیارد دلار در سال 2014 به 63 میلیارد دلار در سال 2020 افزایش می یابد افزود: برآوردها نشان می دهند که در سال 2020 درآمد مذکور بین 92 تا 36 میلیارد دلار در نوسان خواهد بود. طبق پیش بینی ها درآمدهای حاصل از صادرات گاز نیز از 2/8 میلیارد دلار در سال 2014 به 9/4 میلیارد دلار در سال 2020 افزایش می یابد. همچنین برآورد می شود که درآمدهای حاصل از صادرات گاز نیز بین 6/3 و 12/9 میلیارد دلار در نوسان باشد.
در خصوص برآوردهای به عمل آمده و به منظور تعیین میزان تحقق پذیری درآمدهای حاصل از صادرات نفت و گاز پیشنهادهای ذیل مطرح شده است:
– مدل جدید قرارداد بخش بالادستی موسوم به قرارداد نفتی ایران(IPC) -که اخیرا توسط هیئت دولت به تصویب رسید – ممکن است برخی از مشکلات قراردادهای قبلی ، (بیع متقابل)، را رفع کند و حتی شاید انگیزه قوی تری برای بازگشت شرکت های بین المللی نفتی(IOC) به بخش نفت و گاز ایران فراهم سازد. نکته مهم این است که مدیریت قراردادهای نفتی منعطف تر ، مستلزم ایجاد بدنه ای قوی و با مهارت است.
– چشم انداز بلندمدت بخش هیدروکربن ایران عمدتا به جای تولید نفت به گاز وابسته است. بر این اساس ، چارچوب راهبردی جدید دولت با تغییر رویکرد از نفت به گاز و افزایش ارزش افزوده بخش پایین دستی و فعالیت های پتروشیمی هدفگذاری شده است. با این حال ، مصرف داخلی گاز بسیار زیاد است (سومین مصرف کننده گاز دنیا) که ناشی از انواع ناکارآمدی ها می باشد . با یک استنباط درست درباره کارآیی حاصل از انتقال ، توزیع و مصرف گاز طبیعی می توان به سیاست هایی دست یافت که با ایجاد سود قابل توجه داخلی به صادرات و درآمد گازی بهتر منجر شود.
– ایران دومین دارنده ذخایر گازی در جهان است و این حجم عظیم ذخایر گازی می تواند پشتوانه ای برای صادرات گاز در مقیاس بزرگ باشد، اما برای دسترسی به شرایط مطلوب صادرات گاز، مشکلات قابل توجهی وجود دارد. شناخت بهتر از تولید، بهره برداری و استراتژی صادرات گاز طبیعی، کشور را قادر می سازد که در این امر به گونه ای کارآتر و پایدارتر عمل نماید.
– سوزاندن و آزادسازی گازهای همراه، زیان اقتصادی قابل توجهی بر کشور تحمیل می کند و بر سلامت و محیط زیست نیز آثار جبران ناپذیری بر جای می گذارد. لذا مهار و پردازش این گازها عواید چشمگیری برای کشور به همراه خواهد داشت.
0 Comments