شورای راهبردی آنلاین – رصد: توافق هسته‌ای چند جانبه سال 2015 با ایران تا حد زیادی توانایی خود را برای محدود کردن برنامه هسته‌ای این کشور از دست داده است. آمریکا در سال 2018 از این توافق خارج شد، تمامی تحریم‌های آمریکا علیه ایران را دوباره به جریان درآورد و باعث شد تلاش طرف‌های باقی‌مانده در این توافق (فرانسه، انگلیس، آلمان، روسیه و چین) برای متقاعد کردن ایران به ادامه پایبندی به محدودیت‌های برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) درباره فعالیت‌های هسته‌ای این کشور بی‌اثر شود. امکان دارد اگر توافقی جدید مطابق با اصولی که دولت ترامپ مطرح کرده حاصل نشود، آمریکا و قدرت‌های منطقه‌ای برای محدود کردن توان هسته‌ای ایران به اقدام مستقیم تکیه کنند. احتمالا اقدام نظامی یا دیگر اقدامات مستقیم علیه تاسیسات هسته‌ای ایران، در مقایسه با مزایایی که انعقاد یک توافق هسته‎ای پایدار با ایران در بردارد، فقط تاثیراتی زودگذر را برجای خواهد گذاشت.

شورای راهبردی آنلاین – رصد: با توجه به این‌که کمپین «فشار حداکثری» ترامپ علیه ایران با هدف تغییر سیاست‌های ایران با شکست روبرو شده است، به نظر می‌رسد در راهبرد آمریکا و اسرائیل تغییری ایجاد شده و آن‌ها قصد دارند برنامه ایران را برای آن‌که منتظر پایان کار دولت ترامپ بماند، مختل کنند.