ایلنا بیبرمن در تحلیلی که در وب‌سایت اندیشکده شورای آتلانتیک منتشر شد، هشت دلیل برای ضرورت ترغیب گفت‌وگوهای صلح کشمیر توسط آمریکا ارائه کرد:

چرا آمریکا باید روند صلح کشمیر را ارتقا دهد؟

دلیل اول: تسلیحات هسته‌ای

کشمیر بزرگ‌ترین منبع تنش میان دو دشمن مسلح به سلاح هسته‌ای، یعنی هند و پاکستان است. هر دو طرف سه بار در منطقه با یکدیگر جنگیده‌اند. اسلام‌آباد و دهلی در پی حملات انتحاری کشمیر در سال ۲۰۱۹ در آستانه یک رویارویی هسته‌ای قرار داشتند. ظاهراً در آن زمان نخست‌وزیر هند حمله موشکی به پاکستان را بررسی کرده بود. جنگ هسته‌ای میان هند و پاکستان می‌تواند برای هر دو کشور مهلک باشد؛ اما تأثیرات غیرمستقیم آن بر اقلیم جهانی فاجعه‌بار خواهد بود. این جنگ می‌تواند جرقه رسیدن به دماهای عصر یخبندان را بزند، قحطی جهانی به بار آورد و ۱۲۵ میلیون نفر را به کشتن بدهد. بازگشت به وضعیت قبل بیش از ۱۰ سال زمان خواهد برد.

دلیل دوم: افغانستان

خروج موفق آمریکا از افغانستان نیازمند صلح در کشمیر است. تلفیق بی‌ثباتی در افغانستان و نارضایتی مردمی در کشمیر شرایط فروپاشی را فراهم می‌کند. جونا بلانک یادآوری می‌کند که بعد از خروج اتحاد جماهیر شوروی از افغانستان در سال ۱۹۸۹ و تغییر شکل جنگ افغانستان از جهاد به هرج‌ومرج در سال‌های ۱۹۹۰ خشونت در کشمیر افزایشی بی‌سابقه داشت. وقتی روس‌ها کابل را ترک کردند، بسیاری از جنگجویان خارجی نیز از افغانستان خارج شدند. آن‌ها باید به‌جایی می‌رفتند و برای بسیاری از آن‌ها آن مکان، کشمیر بود. برقراری ثبات در افغانستان بدون حل بحران کشمیر می‌تواند بار دیگر باعث نقل‌مکان نظامیان افغان و بین‌المللی به کشمیر شود، درگیری را در آنجا تشدید کند و احتمالاً به دیگر بخش‌های منطقه ازجمله افغانستان، هند، پاکستان، چین و آسیای میانه کشیده شود.

دلیل سوم: دموکراسی و حقوق بشر

تسهیل توافق صلح کشمیر فرصتی است تا آمریکا به‌روشنی اعلام کند که در خصوص دموکراسی و حقوق بشر جدی است. این کار پیامی را به هند و باقی کشورهای جهان می‌فرستد.

دلیل چهارم: نفوذ هند

هند بعد از لغو وضعیت اضطراری منطقه در اوت ۲۰۱۹ و در پی آن، تقویت نیروی نظامی در منطقه، از قدرت نفوذ بی‌سابقه‌ای در کشمیر برخوردار شده است. این مورد در خصوص پاکستان نیز صدق می‌کند. به همین دلیل است که اسلام‌آباد در حال حاضر گروه‌های شبه‌نظامی مخالف هند مانند لشکر طیبه و جیش المحمد را مهار می‌کند تا از نظارت و تحریم‌های قریب‌الوقوع تحت گروه ویژه اقدام مالی بگریزد. هند در هرگونه مذاکرات با نمایندگان پاکستان و کشمیر از موضع قدرت مذاکره خواهد کرد.

دلیل پنجم: صدای کشمیر

با ظهور یک بازیگر سیاسی که می‌تواند از جانب اکثریت کشمیری‌ها صحبت کند، یعنی اتحاد خلق برای بیانیه گوپکار، زمان برای مذاکرات صلح مناسب‌تر می‌شود.

در آستانه گفت‌و‌گوهای صلح، اقدامات اعتماد ساز دهلی می‌تواند شامل رفتن هم‌زمان به سراغ احزاب سیاسی اصلی، احتمالاً از طریق اتحاد خلق برای بیانیه گوپکار و مردم محلی باشد. گام‌های فوری در خصوص مردم محلی ممکن است تأمین زمین و شغل، ابتکار عمل در رابطه با جوانان و آزاد کردن آن‌هایی که هنوز به اتهام سنگ‌اندازی در بازداشت به سر می‌برند را شامل شود. دهلی‌نو می‌تواند در رابطه با احزاب سیاسی از طریق تلطیف لحنش در قبال سیاستمداران اصلی کشمیری، آزاد کردن تمامی زندانیان سیاسی و تعهد به پیش‌نویسی درباره سیاست آتی در قبال کشمیر پیشرفت حاصل کند.

دلیل ششم: اعتبار بین‌المللی

در حال حاضر، هند در جهانی که در آن اعتبار و شهرت می‌تواند منبع قدرت یا مسئولیت باشد، در شرایط ‌ضعف است. تغییر در وضعیت کشمیر باعث شوک در سراسر جهان شد. جو بایدن که در آن زمان کاندیدای ریاست جمهوری بود از دولت هند خواست تمامی گام‌های لازم را برای احیای حقوق همه مردم کشمیر بردارد. اگر هند در جهان به قلدری معروف شود، خطر تقویت پاکستان و نیز از دست رفتن دلیل اخلاقی برای مخالفت با هرگونه تغییر در وضعیت نواحی تحت کنترل پاکستان در کشمیر خواهد شد.

دلیل هفتم: چین

وضعیت کنونی کشمیر چین را به سمت این مناقشه می‌کشاند. پکن به لحاظ تاریخی در خصوص مشاجره کشمیر وضعیتی بی‌طرف داشته اما اخیراً شروع به موضع‌گیری آشکار دراین‌باره کرده است. در ژوئن 2020 یک سخنگوی سفارت چین در پاکستان مناقشه مرزی اخیر هند-چین را به لغو وضعیت اضطراری کشمیر توسط هند ربط داد.

دلیل هشتم: نخست‌وزیر مودی

درنهایت اگر ریچارد نیکسون توانست روابط آمریکا-چین را احیا کند، امید به بهبود روابط هند-پاکستان در دوران رهبری نخست‌وزیر مودی وجود دارد. او پنج سال قبل یک سفر دوستانه غیرمنتظره به پاکستان داشت. متقاعد کردن او به برداشتن گام‌هایی جسورانه برای حل بحران کشمیر هدفی غیرمنطقی نیست.

آمریکا چه‌کاری می‌تواند انجام دهد؟

نیازی نیست که آمریکا به‌طور‌ رسمی نقش یک میانجی را که دونالد ترامپ در مواقع مختلف پیشنهاد کرده بود، ایفا کند. هند پیشنهاد ترامپ را قاطعانه رد و بر موضع قاطعش در قبال کشمیر مبنی بر این‌که یک مسئله دوجانبه میان هند و پاکستان است، تأکید کرده بود. بایدن و وزیر خارجه‌اش می‌توانند نقشی سازنده را در ترغیب همتایان هندی خود به بررسی گفتگوهای صلح کشمیر به‌عنوان یک راهبرد ارزشمند ایفا کنند. دیگر فنون کمتر مداخله گرایانه که واشنگتن می‌تواند به کار بندد، شامل این موارد است: 1) کمک به برقراری مذاکرات، 2) ارائه مشورت و پیشنهاد، 3) طرف مشورت همه طرف‌ها بودن، و 4) حفاظت از همسایگان در برابر نفوذ بیرونی.