شورای راهبردی آنلاین - گفتگو: مسئول میز شبهقاره هند در اندیشکده جریان با بیان اینکه دهلی با توافق واردات فناوری از ایالات متحده صرفاً اهداف نظامی ندارد و به دنبال تنشزدایی وسیع منطقهای است، گفت: هند به شدت به دنبال فناوریهای جدید بوده و ابتکاری تحت عنوان فناوریهای نوظهور و چالشبرانگیز (iCET) را با ایالات متحده پیگیری میکند. آنها معتقدند در رقابت فناورانه با چین عقب افتادهاند و اکنون باید این عقبافتادگی را جبران کنند.
امین رضایینژاد در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی، با اشاره به سفر همزمان وزیران خارجه و دفاع ایالات متحده به هند و اعلام پیشرفت در قراردادهای دفاعی کلیدی میان دو کشور و امضای قرارداد بیش از سه میلیارددلاری برای خرید 31 پهپاد رزمی، تصریح کرد: این نهمین سفر لوید آستین به منطقه بود که در آن به طور خاص مسائل و تحولات منطقه راهبردی هند – آرام یا ایندوپاسیفیک مورد بررسی قرار گرفت. در این سفر توافقهایی برای ارسال فناوری نظامی به هند انجام شد و گامهایی در راستای ابتکار فناوریهای نوظهور و چالشبرانگیز مورد بررسی طرفین قرار گرفت.
وی با یادآوری اینکه بر اساس این ابتکار، هند تلاش دارد به لحاظ فناوریهای نظامی توسعه پیداکند، گفت: وزیر دفاع آمریکا، همچنین سفری به کرهجنوبی داشت و توافقاتی برای گسترش همکاریهای نظامی انجام داد. لوید آستین در سفر منطقهای خود در نشست ADMM Plus که نشست مشترک شورای نظامی کشورهای آسهآن و کشورهای روسیه، چین، استرالیا، هند، ژاپن، نیوزلند و کره جنوبی است نیز شرکت کرد. در واقع شاهد دیپلماسی نظامی فعال در این منطقه از سوی ایالات متحده هستیم که نهتنها برای مهار چین صورت میگیرد، بلکه با هدف احیای جایگاه ایالات متحده در منطقه راهبردی هند – آرام در دستور کارقرارگرفته است.
این تحلیلگر مسائل شبهقاره، با بیان اینکه ایالات متحده تقریباً مطمئن است که موضوعی به نام مهار چین نمیتواند وجود داشته باشد، اما حداقل میتواند رقیب چین در منطقه راهبردی هند – آرام باشد، به رقابتها و تنش مرزی هند با چین و پاکستان اشاره کرد و افزود: در این شرایط، دهلی تلاش میکند از راهبرد آمریکاییها، مبنی بر تشدید فشارها بر چین، برای بازیابی نقش خود در منطقه و ایجاد موازنهای با چین، بهرهبرداری کند.
رضایینژاد با تأکید بر اینکه هند ازابتدا به دنبال تنشزدایی وسیع منطقهای بوده است، ادامه داد: دهلی تلاش میکند در کنار رقابتی که با چینیها دارد، ضمن پیشبرد پروژههای مشترک با غرب، بدون اینکه به سمت نظامیشدن رقابتها با کشورهای منطقه برود، سیاستهای خود را اجرا کند. این راهبردی است که حزب حاکم بر هند از سال 2014 در پیش گرفته است.
مسئول میز شبهقاره هند در اندیشکده جریان، به درخواست ایالات متحده از هند برای همکاری درخصوص حمایت بیشتر از رژیم صهیونیستی در جنگ با مقاومت اسلامی در غزه که با بازیگری اصلی حماس همراه است و همچنین کوتاه آمدن از ادعاها درباره قتل مشکوک یک پیرو آیین سیکها در کانادا، اشارهکرد و بابیان اینکه هر دو این اقدامات میتواند برای هند هزینههایی ایجاد میکند، گفت: هند در ادامه همان رویکردی که از سال 2014، در پیش گرفته است، تلاش میکند چالشهای پیش روی خود را در موازنه سازی قدرت در منطقه حل کند.
وی درخصوص تلاش واشنگتن برای ایجاد اهرم قدرتمند در مقابل چین توسط هند، اظهارداشت: قطعا آمریکا دیگر کارگردان منطقه نیست؛ بلکه سطح آن بهاندازه یک بازیگر افول کرده است. پس از دوران جنگ سرد ایالات متحده بازیگر اصلی نبود، بلکه کارگردان بود و بازیگران را بازی میداد و آنها را تنبیه و یا تشویق میکرد. اینکه تصور شود هند بازوی آمریکا در منطقه است، ارزیابی به دور از حقیقت و انصاف و این تحلیل هند را دستکم میگیرد. رشد اقتصادی هند در برخی سالها از چین بالاتر رفته و طبقه متوسط اقتصادی آن بهسرعت در حال رشد است. انقلابی در حوزه انرژی در این کشور در حال وقوع است که آن را تبدیل به یکی از غولهای هیدروژنی دنیا میکند و در نتیجه دیگر تمایلی ندارد بهعنوان نایب کشوری در منطقه شناخته شود؛ بلکه میخواهد نقش خود را که قطعا یک نقش سازنده و بدون تنش باشد را بازی کند.
رضایینژاد با تأکید بر اینکه هند کاملاً متوجه است که رشد و توسعه اقتصادی، بیش از اینکه در گرو تنش خارجی باشد در گرو امنیت مرزها و پیشبرد برنامههای اقتصادی داخلی است، خاطرنشان کرد: بهاراتیا جانتا نیز با تمرکز بر این راهبرد، آن را بهخوبی اجرایی میکند. پیمان نظامی که هند درباره انتقال فناوریهای چالشبرانگیز و نوظهور با ایالات متحده امضاکرده، بیشتر به دنبال بهرهبرداری است تا اینکه تبدیل به بازوی ایالات متحده در منطقه شود. اما طبیعتا تقویت جایگاه هند در منطقه، چه با جوششی از داخل و چه با کمک از خارج از منطقه، قطعاً کیک قدرت را میان هند و چین تقسیم میکند و سهم چین را کوچکتر میکند و این موضوع به طور طبیعی میتواند با چالشهایی برای هند همراه باشد.
وی با بیان اینکه هر میزان سهم هند از این قدرت بیشتر شود، سهم چین کوچکتر خواهد شد، توضیح داد: هرچند ایالات متحده نیز در این میانه، سیاستهای خود را پیگیری خواهد کرد، اما نکته مهم تصمیم هند در این ماجراست. هند به دنبال افزایش تنش نیست و نمیتوان پیمان دفاعی با ایالات متحده را پیمانی نظامی صرفاً دید. حتی آنها پیمان دیگری نیز با آمریکاییها بسته بودند که هدف توزیع اکوسیستم فناوریهای نظامی میان هند و ایالات متحده را تعقیب میکرد. در واقع هند بهشدت به دنبال تکنولوژی و فناوری است. آنها معتقد هستند در رقابت تکنولوژیک با چین عقب افتادهاند و اکنون باید این عقبافتادگی را جبران کنند.
رضایینژاد تلاش برای توسعه مراکز تحقیقاتی و فنی در هند را بخشی از این راهبرد عنوان کرد و افزود: حتی نارندرا مودی یکبار پیشبرد این راهبرد را با نتانیاهو آزمایش کرد. او اولین نخستوزیر هند بود که به سرزمینهای اشغالی سفر کرد؛ وقتی از فرودگاه پای خود را روی سرزمین اشغالی گذاشت، گفت هند و رژیم صهیونیستی دوقلوهای تکنولوژیکی هستند، به این معنی که من برای فناوری به اینجا آمدهام! اما آنها از این مسئله سرخورده شدند و حتی رسانههایشان در گزارشهای انتقادی، عنوان کردند ما برای حرکت به سمت رژیم صهیونیستی آبرو گذاشتیم، اما آنها عملاً به ما تکنولوژی ندادند!
وی ادامه داد: هند اکنون این مسیر را با ایالات متحده طی میکند تا بتواند عقبماندگی خود در زمینه از فناوریها از چین را هر چه سریعتر جبران کند. در واقع در مورد سطح روابط با ایالات متحده و نقشآفرینی در آنچه که واشنگتن از دهلینو میخواهد اکنون این هند است که تصمیمگیر اصلی بوده و نمیتوان این اقدامات هند را فقط در جریان راهبرد کلان آمریکا برای حفظ سیطره خود بر منطقه راهبردی هند – آرام تحلیل کرد.
0 Comments