شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: مدیر کل پیشین خاورمیانه و شمال آفریقا در وزارت امور خارجه معتقد است چینیها به طور جدی تری وارد معادلات خاورمیانه شده اند و تلاش دارند تجربه موفق خود در میانجی گری میان عربستان و ایران را تکرار کنند.
محمد قاسم محبعلی در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی با اشاره به استقبال گرم چین از محمود عباس در پکن خاطرنشان کرد: چین بزرگترین دریافت کننده نفت خاورمیانه است و سرمایه گذاریهای هنگفتی در این منطقه کرده است، بنابراین منافع این کشور اقتضا می کند، امنیت و ثبات در خاورمیانه ارتقا یابد.
وی افزود: چین اکنون روابطش را با اعراب گسترش داده و پیش از این نیز به دلیل نیازی که به دریافت تکنولوژی سطح بالا دارد، روابطش را با رژیم اسرائیل ارتقا بخشیده بود. بنابراین اکنون علاقه مند است میان اعراب و این رژیم میانجی گری کند و مصالحه ای صورت بگیرد تا خاطرش از بروز بی ثباتی در آینده آسوده شود. طبیعی است که دعوت از محمود عباس و استقبال گرم از او، تلاشی برای ارتقای موقعیت خود در این چارچوب است تا بتواند در آینده با توجه به ابزارهای موجودش، میان آنها و رژیم اسرائیل میانجی گری کند.
این تحلیلگر مسائل بین الملل، با اشاره به روابط خوب چین با رژیم اسرائیل و بخشی از طرفهای فلسطینی، ایران، عربستان، قطر و مصر گفت: این روابط، موقعیت خوبی برای چین ایجاد کرده است. در همین حال، موقعیت روسیه به شدت افول کرده و با توجه به مشکلاتی که بعد از جنگ اوکراین و شورش اخیر گروه واگنر با آن مواجه شده است، نمی توان این کشور را در سطح گذشته بازیگری قوی در صحنه بین المللی دانست. آمریکا نیز به دلیل اینکه برخلاف چین، با همه طرفها ارتباط ندارد، از مزیت چینیها برخوردار نیست. اروپاییها هم تا اندازه ای چنین موقعیتی دارند؛ بنابراین در این شرایط، موقعیت استثنایی برای چین ایجاد شده است تا بتواند بازیگری مهمی در راستای آنچه «صلح خاورمیانه» خوانده می شود، داشته باشد.
محبعلی به اظهارات رئیس جمهور چین که در آن برقراری «روابط راهبردی و مشارکت استراتژیک» با فلسطین را به عنوان نقطه عطف مهمی در تاریخ روابط دوجانبه اعلام کرده بود، اشاره کرد و درخصوص تاثیر رقابت میان آمریکا و چین در خاورمیانه بر میانجی گری میان رژیم اسرائیل و فلسطین و ایفای نقش مثبت در خاورمیانه، تصریح کرد: طبیعتا رقابت اقتصادی شکل گرفته میان آمریکا و چین، در مسائل منطقهای و بین المللی نیز وجود دارد. البته نمی توان گفت در حال حاضر منافع این دو کشور در خاورمیانه در تضاد با یکدیگر قرار دارد، بلکه این دو کشور خواسته های نسبتا مشترکی دارند.
وی توضیح داد: آمریکا و چین در شرایط فعلی، سیاست «دو دولتی» را دنبال می کنند، اما طبیعی است که منظور آنها در رابطه با خصوصیات این دولتها تا اندازه ای متفاوت است. آمریکا به دنبال حکومت فلسطینی بدون قدرت نظامی است؛ همانطور که در دوران کلینتون، اوباما و اخیرا در دولت بایدن، شاهد چنین تاکیداتی هستیم که برمبنای آن دولتی در کنار رژیم اسرائیل ایجاد شود که اگر چه مستقل محسوب می شود، اما الزامات و ابزار یک دولت کاملا مستقل را نداشته باشد. اما چینیها تا اندازه ای سیاست معتدل تری در این باره دارند. گرچه آنها هم در پی تامین امنیت رژیم اسرائیل در کنار امنیت فلسطینیها هستند، اما به نظر می رسد بر این عقیده باشند که فلسطینیها هم توانایی لازم را مشابه دولت کاملا مستقل داشته باشند.
محبعلی با اشاره به راه حل هایی که پکن در ژوئیه 2021، برای اجرای راه حل دو دولتی فلسطین و رژیم اسرائیل ارائه داده بود، اضافه کرد: رئیس جمهور چین در دیدار اخیر خود با محمود عباس، عنوان کرد که در درجه اول، حل اساسی مساله فلسطین باید برمبنای تشکیل کشور مستقل فلسطین با حق حاکمیت کامل بر پایه مرزهای سال 1967 و تعیین قدس شرقی به عنوان پایتخت آن باشد.
این کارشناس مسائل بین الملل با تشریح موانع چین برای تقویت روند صلح در خاورمیانه از جمله تسلیحات هسته ای رژیم صهیونیستی، شهرک سازیهای این رژیم و برخی مواضع آن خصوصا در دولت تندروی نتانیاهو، زیاده خواهی ها و توسعه طلبیها در کنار نقض قوانین بین المللی و تضییع حقوق فلسطینیها، منافع رژیم صهیونیستی در ایجاد بی ثباتی، تعدد بازیگران در خاورمیانه و همچنین رقابتهای شدید در این منطقه، تاکید کرد: برداشتن گامهایی برای ایجاد صلح میان رژیم اسرائیل و فلسطین بسیار مشکل خواهد بود؛ همانطور که آمریکا و طرفهای دیگر در طول بیش از 60سال اخیر در این راستا موفق نبودند، برای چین نیز رسیدن به این هدف بسیار مشکل است.
وی در عین حال گفت: هر چند شرایط به نسبت گذشته، تفاوتهای زیادی دارد و خواسته ها در خاورمیانه، اعم از دولتها و مردم، تغییر کرده است. این تغییرات برای آنها که خواسته باشند در خاورمیانه امنیت و ثبات فراهم شود و منافعشان را در وجود خاورمیانه ی رو به توسعه دنبال کنند، فرصتهای بیشتری به همراه می آورد، اما همچنان خاورمیانه دستخوش تحولات و ناآرامی ها خواهد بود و آینده آن قابل پیش بینی نیست.
محبعلی ضمن اشاره به روابط استراتژیک آمریکا و رژیم اسرائیل، در رابطه با نقش این روابط در تلاش چین نسبت به تقویت روند صلح در خاورمیانه اظهار داشت: هر چند چین و آمریکا برای کسب منافع بیشتر و ارتقای موقعیت، با یکدیگر رقابت می کنند، اما جبهه بندیهای دوران جنگ سرد میان آنها وجود ندارد. اکنون در شرایطی هستیم که عربستان، مصر، رژیم اسرائیل و کشورهای خلیج فارس با چین و آمریکا روابط گسترده و منافع مشترک دارند و سیاست همه جانبه و متوازنی شکل داده اند. بنابراین به نظر نمی رسد در خاورمیانه، سیاستهای چین و آمریکا کاملا در تقابل و رو در روی یکدیگر قرارداشته باشد.
0 Comments