شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: درباره اقدام موشکی جمهوری اسلامی ایران علیه رژیمصهیونیستی، دو دیدگاه متفاوت مطرح است؛ نگاه نخست، مبتنی بر قرائت سطحی و توصیف تقلیلگرایانه است که آن را یک عملیات کم اثر و نه چندان گسترده ارزیابی میکند. نگاه دوم که یک قرائت واقعبینانه است، پاسخ ایران را گشودن صفحه جدیدی از «موازنه قوا» و «نقطه عطفی» در معادلات منطقهای میداند که به تدریج آثار و پیامدهای آن پدیدار خواهد شد.
برسام محمدی – کارشناس مسائل منطقه
بررسی عملیات موشکی و پهپادی جمهوری اسلامی ایران در سرزمینهای اشغالی، بیش از هر چیز مستلزم شناخت ماهیت و ویژگیهای مهم آن است:
عملیات مبتنی بر حق ذاتی دفاع مشروع؛ اقدام جمهوری اسلامی ایران علیه رژیمصهیونیستی، «حمله نظامی» نبود تا بتوان ایران را به تعرض و تهاجم متهم کرد، بلکه از نظر حقوق بینالملل یک واکنش و اقدام «مشروع و متقابل» محسوب میشود که براساس نص ماده 51 منشور ملل متحد انجام شد. این اصل از چنان صراحت و بداهتی برخوردار است که مورد پذیرش اجماعی تمام دولتها و نهادهای بینالمللی است.
درواقع، جمهوری اسلامی ایران در قالب حق ذاتی دفاع مشروع، اقدام به «تنبیه» نیروی متجاوز کرده است. واژه تنبیه که یک مفهوم «واکنشی» است بهخوبی مبین ماهیت اقدام ایران علیه رژیمصهیونیستی است. تنبیه در حقیقت یک «عکسالعمل» در مقابل «عمل خصمانه» یک نیروی متخاصم محسوب میشود.
هدف قرار دادن مواضع نظامی؛ برخلاف رژیمصهیونیستی که در اقدامات نظامی و تروریستی علیه ایران و سایر کشورها و گروهها، به بمباران مراکز انسانی، دیپلماتیک و غیرنظامی اقدام میکند، جمهوری اسلامی ایران با اینکه میتوانست سرتاسر سرزمینهای اشغالی و زیرساختهای غیرنظامی را هدف قرار دهد، اما تنها اقدام به شلیک موشک و پهپاد به مراکز و «مواضع نظامی» و غیرمسکونی نمود.
جمهوری اسلامی ایران با این عملیات نشان داد که با وجود تمام فضاهاسازیهایی که علیه مسلمانان و کشورمان مبنی بر ضدیهود بودن شکل گرفته است، به اصول «انساندوستانه» کاملاً پایبند است و بهرغم توانمندیهای گسترده، از محدوده اخلاق و منش انسانی و بشری فراتر نرفت و کاری «متمدنانه» و مبتنی بر اصول اسلامی و انسانی انجام داد.
عملیات ترکیبی و ضربه به مراکز حساس؛ در عملیات جمهوری اسلامی ایران، نزدیک به 110 موشک بالستیک، 30 موشک کروز و 150 پهپاد به اهدافی در عمق سرزمینهای اشغالی شلیک شد. در این عملیات تاریخی، موشکها و پهپادهای ایران ضمن گذر از چندین لایه دفاعی و با عبور از گنبد آهنین و سایر سامانههای پیشرفته پدافند هوایی به اهداف مهمی از جمله پایگاه هوایی «نواتیم» در صحرای النقب که در حمله تروریستی این رژیم به بخش کنسولی سفارت ایران در دمشق نقش داشت، برخورد کردند.
پایگاه نواتیم در اصل پارکینگ جنگندههای اف 35 است که رژیمصهیونیستی از آنجا برای حمله به مواضع جبهه مقاومت در منطقه استفاده میکند. علاوهبراین، جتهای جنگنده رادارگریز، هواپیماهای ترابری، هواپیماهای سوخترسان و ماشینآلات شناسایی- تشخیص الکترونیکی و همچنین هواپیماهای بهاصطلاح اسرائیلی ایر فورس وان در آن مستقر هستند. پایگاه نواتیم همچنین دارای فرودگاهی با سه باند است و اخیرا برای استفاده جنگندههای اف ۳۵ مدرن شده است.
برخورداری از ماهیت بازدارندگی؛ عملیات ایران در اراضی اشغالی از ماهیت «بازدارندگی» برخوردار بود و همزمان به تقویت و تثبیت و تحکیم قدرت بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران در قبال رژیمصهیونیستی و آمریکا در منطقه کمک زیادی کرد. این عملیات همچنین در نقطه مقابل و بنابر آنچه که «جان بولتن» مشاور سابق امنیت ملی آمریکا تأکید کرده است، «شکست بزرگی برای بازدارندگی رژیم صهیونیستی و متحدان بینالمللی و منطقهای آن محسوب میشود».
عدم استفاده از اصل غافلگیری؛ در عملیات مذکور، جمهوری اسلامی ایران با اینکه میتوانست، اما از اصل غافلگیری استفاده نکرد. غافلگیری زمانی است که قصد و هدف واقعی، وارد کردن ضربات جدی و مخرب باشد. اما جمهوری اسلامی ایران فراتر از اهداف نظامی، به دنبال انتقال این «پیام سیاسی» بود که دستش برای انجام هر اقدامی در هر شرایط و سطحی علیه رژیمصهیونیستی باز است.
عقلانی و هوشمندانه بودن؛ انتظار آمریکا، برخی دولتهای اروپایی و رژیمصهیونیستی این بود که واکنش ایران باعث گسترش جنگ در منطقه میشود، اما «تدبیر هوشمندانه» ایران در هدف قرار دادن رژیمصهیونیستی که با یک پیوست دقیق دیپلماتیک همراه بود، بهشکلی بود که رژیمصهیونیستی بهشدت ضربه دید و «تنبیه» شد، ایران به اهدافی فراتر از آنچه میخواست، رسید، فضای منطقه به سمت درگیری حرکت نکرد، آمریکا برای نخستین بار نتوانست اقدام کند و در عین حال جایگاه نتانیاهو را که معمولاً از چنین اقداماتی در جهت اهداف شخصی و جناحی «بهرهبرداری» میکند، تضعیف کرد.
یائیر لاپید، نخستوزیر پیشین رژیمصهیونیستی بعد از عملیات ایران، ضمن انتقاد شدید از نتانیاهو در اظهاراتی تأکید کرده است: «انتخابات باید فوراً برگزار شود تا دولتی که اسرائیل را بدبخت و ویران میکند کنار برود».
پیامدها
واکنش نظامی ایران که یک «موفقیت بزرگ راهبردی» بود، دارای پیامدهای مهمی است.
تضعیف زیرساختهای نظامی و بازدارندگی رژیمصهیونیستی، کاهش فزاینده موقعیت داخلی نتانیاهو و کابینه جنگ، تشدید موازنه وحشت علیه رژیم صهیونیستی، اعتمادبخشی به ملتها و دولتهای منطقه برای مقابله با رژیم صهیونیستی، تغییر معادلات منطقه و تسهیل و تسریع روند شکلگیری «خاورمیانه جدید» با محوریت جمهوری اسلامی ایران جزو پیامدهای راهبردی در این زمینه است.
علاوهبراین، در نتیجه اقدام ایران، «دکترین ضاحیه» رژیم اسرائیل هم رنگ باخت و بیاثر شد. براساس دکترین ضاحیه که از سال 2006 و بعد از حمله جنگ 33 روزه در دستور کار قرار گرفته است، رژیمصهیونیستی از قدرت آتش نامتناسب استفاده میکند و تمام زیرساخت ها را به شدت هدف قرار میدهد تا اقشار مختلف مردم هزینه داده و آنها را علیه رهبران خود تحریک کند.
هماکنون، دولتهای غربی بهخصوص آمریکا بهخوبی متوجه شدهاند که جمهوری اسلامی ایران بهعنوان یک بازیگر هوشمند، توانایی و اراده محکمی برای اقدام متقابل و تنبیه نیروی متجاوز دارد؛ بنابراین با چنین بازیگری نه با زبان زور بلکه باید به طریقی سنجیده و بر اساس مدل برد – برد گفتگو کرد و منافع آن را در نظر گرفت.
0 Comments