جدیدترین مطالب
ارزیابی کنفرانس وزیران سازمان تجارت جهانی از نگاه کارشناسان
شورای راهبردی آنلاین-رصد: سیزدهمین کنفرانس وزیران سازمان تجارت جهانی اخیرا در ابوظبی برگزار شد. پنج کارشناس به بررسی شکست کنفرانس وزیران در از بین بردن موانع در مسیر ابتکارات جدید و این مساله پرداختند که با وجود تنش میان قدرتهای بزرگ، ابتکارات مشترک کوچکتر چگونه میتواند در آینده تجارت جهانی نقش داشته باشد.
أحدث المقالات
تحلیلی بر توافقات انرژی بین عراق و آلمان
آلمان به منظور جایگزینی گاز روسیه و ایجاد تنوع واردات خود به سمت قراردادهای انرژی با عراق رفته است. از زمان قطع صادرات انرژی روسیه، آلمان با امارات متحده عربی، قطر، ایالات متحده، کانادا، نروژ و سایر تامینکنندگان احتمالی گاز مذاکره کرده است. صدر اعظم آلمان پس از دیدار با محمدشیاع السودانی، نخست وزیر جدید عراق در برلین، گفت: «عراق برای واردات گاز و نفت به آلمان یک شریک بسیار خوب برای ما خواهد بود». از طرف دیگر، در راستای تامین امنیت بلندمدت انرژی بر اساس سیاستهای کلان انرژی اتحادیه اروپا، آلمان درصدد است تا به مرکزیت انرژی منطقهای تبدیل شود و در سطح توزیع برق و گاز از طریق آلمان نیز به سایر کشورهای اروپایی نقش آفرینی کند.
اهمیت استراتژیک انرژی
دسترسی به منابع انرژی با مسائل ژئواستراتژیک و مسائل تسلط منطقهای نیز مرتبط است. منطقه خاورمیانه و آسیای مرکزی دارای ذخایر گاز و نفت فراوان است. از آنجایی که تقاضای انرژی نه تنها در کشورهای صنعتی اروپا و امریکا، بلکه تا حد قابل توجهی در کشورهایی مانند کره جنوبی، ژاپن، چین و هند نیز در حال افزایش است، رقابت برای دسترسی استراتژیک به ذخایر نفت و گاز در عراق و سایر کشورهای مبدا در حال افزایش است که این امر به ویژه کشورهایی را که به شدت به واردات انرژی وابسته هستند، تحت تاثیر قرار میدهد.
بخش انرژی عراق
سفر دولتی محمدشیاع السودانی، نخستوزیر عراق به برلین نشان دهنده اولویت سیاسی و اقتصادی او برای اروپا، و به صورت ویژه آلمان است. طبق گزارش آژانس بینالمللی انرژی، این کشور پنجمین تولیدکننده بزرگ نفت است و وابستگی زیادی به درآمدهای نفتی دارد. ذخایر گاز طبیعی عراق در پایان سال ۲۰۲۱ با حدود ۱۳۱ تریلیون فوت مکعب دوازدهمین ذخایر بزرگ در جهان بود. عراق به دنبال ایجاد تحولات کلیدی در حوزههای نفت و به خصوص گاز است تا وابستگی وارداتی به ایران را کاهش دهد. در عین حال، روی کار آمدن دولتهای بیثبات در عراق، و فشارهای ریاض و همچنین واشنگتن به این کشور برای کاهش روابط سیاسی، مذهبی، اقتصادی و نظامی با ایران نیز در انگیزه عراق برای کاهش وابستگی به واردات از ایران بیتاثیر نبوده است؛ در این راستا، میتوان به افتتاح شرکت گاز بصره برای سرعت بخشیدن به تکمیل پایانه « ال. ان . جی» اشاره کرد. از طرف دیگر، در حال حاضر، دولت عراق در تلاش است تا اقتصاد خود را مانند سایر کشورهای پیشگام در منطقه خلیج فارس از وابستگی شدید خود به نفت بکاهد. ممکن است از آنجایی که این کشور افزایش تولید نفت را در دستور کار دارد تولید عراق تا سال 2030 حدود 1.3 میلیون بشکه در روز افزایش یابد که این کشور را به سومین جایگاه در عرضه جهانی نفت در آن زمان تبدیل میکند.
چالشها و چشم انداز
اگرچه برابر تخمینهای آژانس بینالمللی انرژی، افزایش ظرفیت تولید نفت عراق در دهه گذشته چشمگیر بوده است، اما در عین حال از نظر توسعه و کشف منابع انرژی، سرزمین عراق ممکن است یکی از معدود کشورهایی باشد که منابع هیدروکربنی شناخته شده آن هنوز به طور کامل مورد بهره برداری قرار نگرفته است. از دلایل عمده میتوان به بیثباتی و اختلافات سیاسی در عراق و تاثیرات آن در پایبندی به توافقات و قراردادهای بینالمللی اشاره کرد. شایان ذکر است تولید نفت در منطقه شمال عراق توسط دولت منطقهای کردستان، بهواسطه اختلافات عمده با دولت مرکزی، در مسائل مربوط به حاکمیت، بهخصوص در بخش مربوط به نفت و گاز متزلزل و بیثبات است. همچنین رشد تقاضای مصرف داخلی، بحران نقدینگی در عراق و حتی پارامترهایی نظیر جغرافیای عمدتا کوهستانی منطقه به ویژه در شمال عراق، هزینه بالای توسعه ذخایر آن، ایجاد زیرساختهای خط لوله مورد نیاز برای انتقال گاز تولیدی به بازارهای هدف، در دسترس نبودن آب و نیاز تولید انرژی(نفت) برنامهریزی شده به سطح تولید آب بالاتر و عدم وجود زیرساختهای لازم در این زمینه از عمده چالشهای گوناگون توسعه انرژی در این کشور محسوب میشوند.
لذا این کشور علیرغم ذخایر عظیم نفت و گاز، برای تامین نیازهای انرژی خود وابسته به واردات است و برنامه فعلی عراق در بخش انرژی، تمرکز بر سرمایه گذاری در حوزههای گاز و نفت به منظور بهره برداری از نیروگاههاست. با این همه نباید از نظر دور داشت که واقعیت صنعت انرژی نفت و گاز عراق حاکی از آن است که به رغم اعمال تحریمهای نفتی علیه روسیه که باعث افزایش مشتریان نفت و گاز عراق شده است و با وجود ارائه فرصتهای سرمایه گذاری، این کشور کماکان به دلیل فقر زیرساختی و لجستیک و بیثباتی سیاسی و امنیتی تا ۱۰ سال آینده به واردات سوخت ادامه خواهد داد و نمیتواند نقش چندانی در صادرات انرژی ایفا کند.
0 Comments