جدیدترین مطالب
تحلیلی بر تقابل نظامی ایران و رژیم صهیونیستی
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل غرب آسیا گفت: جمهوری اسلامی ایران در واپسین ساعات 26 فروردین، حملهای موشکی و پهپادی را علیه سرزمینهای اشغالی آغاز کرد که تا صبح روز بعد ادامه داشت. این در حالی بود که علی رغم اطلاعرسانی قبلی ایران به برخی کشورهای منطقهای و فرامنطقهای درباره قطعی بودن پاسخ و اقدام نظامی کشورمان، آمریکا و رژیم اسرائیل نتوانستند مانع از انجام این حمله شوند.
چالشهای پیشروی مودی در انتخابات سراسری هند
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل شرق آسیا گفت: علیرغم شانس پیروزی، لیکن احتمالا تعداد کرسیهایی که نارندار مودی، نخست وزیر هند در پارلمان آینده این کشور در اختیار خواهد داشت، کمتر باشد، چون به نظر میرسد مسلمانان و دیگر اقوام هند در انتخابات سراسری به سمت احزاب مخالف حزب حاکم حرکت کنند.
پیچیدگیها و ضرورت مقابله با داعش خراسان
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: با قدرتگیری طالبان در افغانستان موضوع داعش خراسان و درگیری این دو گروه و گسترش دامنه تهدیدات امنیتی آن در منطقه بیشتر از گذشته اهمیت پیدا کرده است، زیرا فعالیتهای تروریستی این گروه تروریستی، اختلال در امنیت منطقه را به همراه دارد. علاوه بر این، حمایت از فعالیتهای انتحاری و افراد مسلح در منطقه، امنیت ایران را نیز به خطر انداخته است. از این رو، داعش خراسان بهعنوان یک تهدید مهم برای امنیت شرقی کشورمان شناخته میشود.
أحدث المقالات
ارزیابی کنفرانس وزیران سازمان تجارت جهانی از نگاه کارشناسان
تعویق دوباره تصمیمات
اینو ماناک، عضو شورای روابط خارجی آمریکا در این باره نوشت: دستاورد برجسته کنفرانس، الحاق دو عضو جدید، کومور و تیمور شرقی است، که نشان میدهد سازمان تجارت جهانی هنوز سازمانی جذاب است که به اعضای خود، به ویژه کشورهای در حال توسعه، خدمات میدهد. همچنین تمدید دو ساله مهلت قانونی در حوزه تجارت الکترونیک گرچه این بنبست را دو سال به عقب راند اما توانست از نتیجه بسیار بدتری که تمدید نشدن آن به بار میآورد، جلوگیری کند. اختلافات نیز حل نشده باقی ماند اما اعضا موافقت کردند که به گفتگوها ادامه دهند. در مذاکرات کشاورزی، تجارت دیجیتال و یارانههای شیلات اجماعی حاصل نشد. آمریکا خواستار رویکرد مشارکتی بیشتر در سیاست تجاری شد، اما اجماع مسئولانه نیازمند هدایت و رهبری است که کنفرانس فاقد آن بود. در کنفرانسهای آتی برای اطمینان از بقای سازمان تجارت جهانی به تلاش و همکاری بیشتری نیاز خواهد بود.
مسائل سیستمی
ایوان راجرسون، عضو مرکز مطالعات چندجانبه مرکز مطالعات بینالملل راجارتنام (سنگاپور) نوشت: تنها عناصر مثبت کنفرانس وزیران ابتکارات چندجانبه بود که در آن گروههای مختلف اعضا، خارج از چارچوب رسمی در خصوص ابتکاراتی مشترک کارکردند تا از موانع مرتبط با نظام اجماع محور جلوگیری کنند. اعضا قادرند راهی را پیدا کنند که با وجود پابرجا بودن مشکلات، بتواند توافقات چندجانبه را دست کم تا حدی در چارچوب حقوقی سازمان تجارت جهانی قرار دهد. ابتکارات چندجانبه تنها چشم انداز واقعی برای پاسخ به چالشهایی فوری نظیر تجارت و تغییرات اقلیمی است. با این حال برخی دولتها که نگرانند به این ترتیب اهرم فشارشان را از دست بدهند، در برابر آن مقاومت میکنند. اما این ابتکارات باید دنبال شود و توسعه یابد. سازمان تجارت جهانی یک نظام دولایه است. سطح چندجانبه تقریبا دیگر محلی برای مذاکرات با هدف ایجاد گشایش در تجارت نیست اما همچنان اساس نظام سازمان تجارت جهانی محسوب میشود. این سازمان باید راههای بهتری را برای کار کردن ، در مقایسه با آنچه در سیزهمین کنفرانس وزیران رخ داد، پیدا کند.
اهمیت قوانین سازمان با وجود نقش آشکار قوانین
دنیس گراس، مدیر موسسه سیاستگذاری اروپایی و عضو مرکز مطالعات سیاست اروپا (بروکسل) نوشت: با وجود نقض آشکار قوانین، سازمان تجارت جهانی همچنان از اهمیت برخوردار است. تجارت به خوبی ادامه دارد، اما به دلیل سیاستهای تجاری توام با انگیزههای سیاسی، زنجیرههای تامین طولانیتر شدهاند.
اصل عدم تبعیض در سازمان تجارت جهانی همچنان اصلی حیاتی است، با این حال آمریکا تعرفههایی تبعیضآمیز را بر واردات از چین اعمال میکند. تعلیق مجدد تعرفههای تجارت الکترونیک عاملی مهم در راستای تثبیت صنعت تجارت الکترونیک است، اما تجارت الکترونیک بخش نسبتاً کوچکی از این بازار است که هنوز به طور گسترده پذیرفته نشده است. نتیجه نهایی این امر آن است که سازمان تجارت جهانی همچنان سازمانی مهم است اما توجه صرف به حجم تجارت عاملی گمراهکننده خواهد بود.
بینظمی و ناکارآمدی سازمان تجارت جهانی
جانوی تریپاتی، عضو برنامه ژئواکونومیک بنیاد پژوهشی آبزرور نوشت: احتمالا کنفرانس وزیران به دلیل پشت سر گذاشتن یک سال سنگین انتخاباتی دستاوردهای اندکی داشت. اما تمدید یک روزه کنفرانس نشان داد که اعضا همچنان به قوانین چندجانبه تمایل دارند. بررسی چهار موضوع میتواند به ما در ارزیابی کنفرانس وزیران کمک کند:
اول، تمدید یک روزه کنفرانس وزیران حاکی از این بود که اعضای سازمان تجارت جهانی همچنان به قانونگذاری چندجانبه تمایل دارند. این نشان دهنده تعهد کلی و ارزش همکاری چندجانبه برای مسائل تجاری است.
دوم، اقتصادهای بزرگ در حال توسعه دیگر مانند گذشته به دیگران اجازه نمیدهند آنها را کنار بگذارند و این امر منجر به فروپاشی اجماع خواهد شد. کشورهایی مانند هند و آفریقای جنوبی در برابر موانع جدید تجارت مانند استانداردهای تجارت سبز و تسهیل سرمایه گذاری مقاومت میکنند.
سوم، آنچه در ژنو اتفاق میافتد اغلب در بیرون از آن منحرف میشود. مسائل مربوط به یارانههای کشاورزی و شیلات میتواند تاثیرات دنباله دار جهانی در پی داشته باشد. پذیرش قوانین الزامآور در خصوص این مسائل در اغلب اقتصادهای در حال توسعه ناخوشایند خواهد بود. تمدید تعلیق تجارت الکترونیک شاید حداقلی بود که میشد به آن امیدوار بود.
چهارمین و مهمترین موضوع این است که اکنون زمان آن فرا رسیده که اعضای سازمان تجارت جهانی مسئولیت خسارات ناشی از اقداماتشان که باعث ناتوانی مکانیسم حل و فصل اختلافات بوده است را به عهده بگیرند. اعضا باید به طور جدی در نظر داشته باشند که عدم تلاش برای احیای این مکانیسم باعث تشدید اختلافات در سازمان تجارت جهانی خواهد بود. در نبود یک مرجع استیناف قوی که بتواند از منافع کشورها محافظت کند، اعضا از متعهد شدن به قوانین بینالمللی جدید و الزام آور احساس امنیت نخواهند کرد.
تخریب ساده تر از ساختن
وانگ ژانگمی، مدیر موسسه مطالعات اقتصادی جهان در موسسه مطالعات بینالملل شانگهای نوشت: بسیاری از کارشناسان شک دارند که نشست وزیران سازمان تجارت جهانی باوجود پیشنهادات وعده داده شده در آن به دستاوردی ملموس دست یافته باشد. ابتکار مربوط به تسهیل سرمایهگذاری که میتوانست پیشرفتی قابل توجه در مذاکرات سازمان محسوب شود، توسط برخی کشورهای بزرگ مسدود شد.
سازمان تجارت جهانی به دلیل سوء استفاده از حق رای، ترتیبات تجارتی و رقابت راهبردی آمریکا و چین با موانعی مواجه است.
با وجود چالشهای بسیار، چندین ابتکار مشترک در داخل سازمان تجارت جهانی همچنان مورد حمایت بازیگران اصلی قرار دارد و این امر نشان میدهد که سازمان تجارت جهانی هنوز انعطاف پذیر است.
نقش سازنده اعضای سازمان تجارت جهانی باید تقویت یکپارچگی، اجماع و همکاری و نه خرابکاریهای مکرر در مذاکرات چندجانبه باشد. اگرچه ممکن است برخی کشورها از تغییر به سمت بلوکهای تجاری یا تجارت مبتنی بر ژئوپلیتیک، سودهای کوتاه مدت کسب کرده باشند، اما تداوم شکاف و انحراف در چشم انداز تجارت و سرمایهگذاری جهانی در نهایت به اقتصاد جهانی آسیب میرساند و چندجانبهگرایی را تضعیف میکند.
0 Comments