جدیدترین مطالب
عقبنشینی اتحادیه اروپا از مصادره کامل داراییهای روسیه
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل اروپا گفت: براساس گزارش گاردین، اتحادیه اروپا به توافقی در مورد برداشت سود از داراییهای مسدود شده روسیه برای خرید تسلیحات و کمک به اوکراین دست یافته است. از آنجایی که اتحادیه اروپا از عواقب قانونی مصادره کامل داراییهای روسیه نگران است و با توجه به اینکه مسکو حق قانونی برای برداشت این وجوه نداشت، تصمیم گرفت فقط سود حاصل از داراییها را برای کمک به اوکراین استفاده کند.
پاسخ دکتر خرازی به موضع جدید آمریکا در قبال برنامه هستهای ایران:
آمریکا بود که از دیپلماسی هستهای فرار کرد/ ایران هم دیپلماسی را بهترین راه میداند
شورای راهبردی آنلاین: رئیس شورای راهبردی روابط خارجی گفت: سخنگوی وزارت خارجه آمریکا بعد از مصاحبه اینجانب با الجزیره موضعگیری و حرف های گذشته را تکرار کرد که نمی گذارند ایران سلاح هسته ای تولید کند، ولی نهایتا گفت بهترین راه دیپلماسی است. بله ما هم براساس فتوای رهبری دنبال تولید سلاح نیستیم، بلکه مدافع دیپلماسی و تحقق طرح منطقه عاری از سلاح هسته ای هستیم، ولی اگر رژیم اسراییل ما را تهدید هسته ای کند، نمی توانیم دست روی دست بگذاریم و منتظر اجازه دیگران باشیم.
اهداف سفر اخیر بلینکن به عربستان
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک پژوهشگر مسائل عربستان گفت: آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا اخیرا طی یک سفر منطقهای وارد ریاض شد و رایزنیهایی با مقامات این کشور داشت. به نظر میرسد یکی از دستورکارهای بین عربستان و آمریکا علاوه بر بحث جنگ غزه، روند عادیسازی روابط رژیم اسرائیل و این کشور عربی است.
آشفتگی اروپا در تامین امنیت تنگه باب المندب و دریای سرخ
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت مهمان: تنگه استراتژیک باب المندب و دریای سرخ، در ماههای اخیر به دلیل جنگ غزه به با مشکلات عدیده و بحران جدی مواجه شده است؛ دلیل این امر نیز رویکرد حمایتگرایانه نیروهای ارتش یمن از فلسطین است که از ابتدای حملات رژیم اسرائیل به نوار غزه، حمله به کشتیهای عازم سرزمینهای اشغالی یا از مبدأ این رژیم در دریای سرخ را در برنامه خود قرار داده و وعده دادهاند تا زمانی که تجاوز نظامی رژیم اسرائیل به نوار غزه پایان نیابد به حملات خود ادامه خواهند داد. ایالات متحده آمریکا به عنوان مهمترین حامی رژیم اسرائیل نخستین کشوری بود که به این سیاست نیروهای ارتش یمن واکنش نشان داد و کوشید در پوشش حمایت از آزادی کشترانی، ائتلافی جهانی برای مقابله با این حملات تشکیل دهد؛ ائتلافی که البته به دلیل تعارض منافع کشورهای غربی ناکام ماند و در عمل به حملات آمریکا و انگلیس به مواضعی در یمن ختم شد. البته، کشورهای اروپایی هر چند در ائتلاف آمریکایی مشارکت جدی نداشتند، اما منافع متعدد و پیچیده ای در این منطقه پرالتهاب دارند و در نتیجه رویکرد ویژه و مستقلی در قبال آن اتخاذ کرده اند.
أحدث المقالات
عقبنشینی اتحادیه اروپا از مصادره کامل داراییهای روسیه
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل اروپا گفت: براساس گزارش گاردین، اتحادیه اروپا به توافقی در مورد برداشت سود از داراییهای مسدود شده روسیه برای خرید تسلیحات و کمک به اوکراین دست یافته است. از آنجایی که اتحادیه اروپا از عواقب قانونی مصادره کامل داراییهای روسیه نگران است و با توجه به اینکه مسکو حق قانونی برای برداشت این وجوه نداشت، تصمیم گرفت فقط سود حاصل از داراییها را برای کمک به اوکراین استفاده کند.
پاسخ دکتر خرازی به موضع جدید آمریکا در قبال برنامه هستهای ایران:
آمریکا بود که از دیپلماسی هستهای فرار کرد/ ایران هم دیپلماسی را بهترین راه میداند
شورای راهبردی آنلاین: رئیس شورای راهبردی روابط خارجی گفت: سخنگوی وزارت خارجه آمریکا بعد از مصاحبه اینجانب با الجزیره موضعگیری و حرف های گذشته را تکرار کرد که نمی گذارند ایران سلاح هسته ای تولید کند، ولی نهایتا گفت بهترین راه دیپلماسی است. بله ما هم براساس فتوای رهبری دنبال تولید سلاح نیستیم، بلکه مدافع دیپلماسی و تحقق طرح منطقه عاری از سلاح هسته ای هستیم، ولی اگر رژیم اسراییل ما را تهدید هسته ای کند، نمی توانیم دست روی دست بگذاریم و منتظر اجازه دیگران باشیم.
اهداف سفر اخیر بلینکن به عربستان
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک پژوهشگر مسائل عربستان گفت: آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا اخیرا طی یک سفر منطقهای وارد ریاض شد و رایزنیهایی با مقامات این کشور داشت. به نظر میرسد یکی از دستورکارهای بین عربستان و آمریکا علاوه بر بحث جنگ غزه، روند عادیسازی روابط رژیم اسرائیل و این کشور عربی است.
آشفتگی اروپا در تامین امنیت تنگه باب المندب و دریای سرخ
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت مهمان: تنگه استراتژیک باب المندب و دریای سرخ، در ماههای اخیر به دلیل جنگ غزه به با مشکلات عدیده و بحران جدی مواجه شده است؛ دلیل این امر نیز رویکرد حمایتگرایانه نیروهای ارتش یمن از فلسطین است که از ابتدای حملات رژیم اسرائیل به نوار غزه، حمله به کشتیهای عازم سرزمینهای اشغالی یا از مبدأ این رژیم در دریای سرخ را در برنامه خود قرار داده و وعده دادهاند تا زمانی که تجاوز نظامی رژیم اسرائیل به نوار غزه پایان نیابد به حملات خود ادامه خواهند داد. ایالات متحده آمریکا به عنوان مهمترین حامی رژیم اسرائیل نخستین کشوری بود که به این سیاست نیروهای ارتش یمن واکنش نشان داد و کوشید در پوشش حمایت از آزادی کشترانی، ائتلافی جهانی برای مقابله با این حملات تشکیل دهد؛ ائتلافی که البته به دلیل تعارض منافع کشورهای غربی ناکام ماند و در عمل به حملات آمریکا و انگلیس به مواضعی در یمن ختم شد. البته، کشورهای اروپایی هر چند در ائتلاف آمریکایی مشارکت جدی نداشتند، اما منافع متعدد و پیچیده ای در این منطقه پرالتهاب دارند و در نتیجه رویکرد ویژه و مستقلی در قبال آن اتخاذ کرده اند.
نگرانی اروپا از قدرت فزاینده چین
والتر راسل مید در یادداشتی که پایگاه اینترنتی وال استریت ژورنال آن را منتشر کرد؛ نوشت: ائتلاف فرا آتلانتیک در جهان متمرکز بر هند و اقیانوسیه چه شکلی خواهد بود؟ این سؤال بیش از رئیسجمهور ترامپ، ذهن رهبران اروپا را به خود مشغول کرده است. طی جنگ سرد، حفاظت از اروپا در برابر تهاجم شوروی در صدر اولویت سیاست خارجی واشنگتن قرار داشت. این موضوع تنها به اعزام نیروی آمریکا به اروپا محدود نبود، بلکه واشنگتن ایدههای اروپائیان را جدی گرفته، با اروپا تعامل کرده، خواهان حفظ وحدت ائتلاف فرا آتلانتیک بوده و با آنها به توافق میرسید.
روشن است که امروز برخی از این شرایط تغییر کرده است. شاید رئیسجمهور بعدی آمریکا رویکردهای غیر دیپلماتیک ترامپ و وابستگی وی به طرفداران برگزیت را نداشته باشد، اما آیا همانطور که اروپا میخواهد، رئیسجمهور آینده آمریکا در مشاورههای سیاسی با روسای جمهور، صدراعظمها، اعضای کمیسیونها و نمایندگان عالیرتبه اروپا شرکت خواهد کرد؟ اروپا با دغدغههای سیاست خارجی آمریکا در مورد کاهش تنش بین ژاپن-کره [شمالی] یا تضعیف چین در تنگه تایوان، چقدر سهیم است؟
فرانسه، به لطف جزیره تاهیتی و دیگر پایگاههای خارجی خود، میخواهد خود را کشوری اقیانوسی معرفی کند، اما صرفاً چند جزیره پراکنده تأثیری در سیاستهای اقیانوسیه ایجاد نمیکند. ازنقطهنظر نظامی، قدرتهای اروپا (و خود ناتو) نقش زیادی در منطقه هند – اقیانوسیه ایفا نخواهند کرد. ایدئولوژی و مدل اروپایی هم در آنجا جذابیتی ندارد و خاطره استعمار بسیار قدرتمند است، بهطوریکه بسیاری از کشورهای آسیایی، الگوی اجتماعی اروپایی را هدفی برای دستیابی تلقی نکرده بلکه همچون تلهای میدانند که باید از آن اجتناب کنند.
بااینحال، هرچقدر که چین بزرگتر میشود، توافق فرا آتلانتیکی جدیدی شکل میگیرد. همگرایی دیدگاههای آمریکا و اروپا در مورد چین هنوز به کمال نرسیده است. فرانسه از حذف شرکت چینی هواوی از برنامه 5 جی خود خودداری کرده و دیگر دولتهای اروپایی نیز با عینک خوشبینی به چین نگاه میکنند؛ اما دیدگاهها در حال تغییر است. اروپا همانند آمریکا با جنبش دموکراسی هنگکنگ همدردی کرده و از رفتار پکن با مردم تبت و اویغور نگران است.
نیروی دیگری نیز موجب نزدیکی آمریکا و اروپا میشود: ولادیمیر پوتین ظاهراً به دنبال ائتلاف تمامعیار با چین است. دستور کار روسیه برای ایجاد اختلال در اروپا، از الحاق کریمه گرفته تا تلاش برای اعمالنفوذ در انتخابات اروپا از طریق دروغپردازی، همواره از فقدان منابع مالی رنجبرده است. برخی محافل اروپایی چنین تصور میکردند که فعالیت روسیه در اروپا تهدیدی راهبردی برای آمریکا نبوده، بلکه تنها یک مزاحمت محسوب میشود؛ اما با سرمایهگذاری هرچه بیشتر چین در یونان و در سراسر جنوب و شرق اروپا، این تصور احتمالاً تغییر میکند. هرچه روسیه و چین به هم نزدیکتر شوند، مشکل اروپا در قبال روسیه برای سیاست خارجی چین- محور آمریکا اهمیت بیشتری پیدا میکند.
گسترش قدرت اقتصادی، نظامی و سیاسی چین در آفریقا، آمریکای لاتین و خاورمیانه، منافع آمریکا و اروپا را تحت تأثیر قرار خواهد داد. تلاش چین برای صدور مدل حکومت استبدادی خود به کمک تجهیزات کنترلی و نظارتی پیشرفته، تهدیدی جدی برای دیدگاه جامعه آزاد یعنی فصل مشترک مهم آمریکا و اروپاست.
سیاست جهانی یک فعالیت جهانی است. در طول جنگ سرد، تمرکز اصلی آمریکا بر اروپا بود، اما ژاپن و کره جنوبی نیز متحدان مهمی بودند که پیروزی در جنگ سرد بدون حمایت و مشاوره آنها دشوار میشد.
پرسش واقعی این نیست که آیا آمریکا مسئله هند – اقیانوسیه را زیادی جدی خواهد گرفت و از متحدان قدیمی خود در اروپا کمک خواهد خواست یا خیر؟ بلکه این است که آیا آمریکا و اروپا به ماهیت جهانی این چالش پی خواهند برد یا نه؟
در این خصوص، آمریکاییهایی که تهدیدهای بالقوه ناشی از چین را بهخوبی درک میکنند، همچنین میدانند که غلبه بر این تهدید بدون کمک اروپا دشوار و شاید ناممکن است. هرچقدر که آمریکا بیشتر به چین فکر کند، اهمیت اروپا را بیشتر میفهمد. اگرچه تعداد زیادی از کشورهای اروپایی در دغدغههای آمریکا در خصوص پکن شریک هستند، اما اتحاد کشورهای غربی همچنان یک نیروی ضروری محسوب میشود، هرچند که مرکز اهمیت سیاست جهانی به هند – اقیانوسیه تغییر یابد.
0 Comments