جدیدترین مطالب
أحدث المقالات
فرصتها و چالشهای روابط راهبردی هند -آمریکا
وبسایت مرکز مطالعات استیمسون آمریکا در گزارشی نوشت: این گروه، گفتگوهای مذکور را در چهار موضوع متمرکز ساخت: قابلیتهای دفاعی هند، روسیه، جنوب شرق آسیا و مسیر آتی روابط راهبردی هند-آمریکا. هر یک از موضوعها، مسئله مهمی است که دولت آتی آمریکا و دولت فعلی هند باید در راهبرد آتی هند-اقیانوسیه مدنظر قرار دهند.
قابلیتهای دفاعی هند
بحث در مورد دفاع، به دو حوزه یعنی همکاری هند-آمریکا در فنآوریهای دفاعی و تغییرات جاری در سیستم امنیت ملی هند متمرکز بود. در فنآوری دفاعی، هر دو طرف اتفاقنظر داشتند که «طرح تجاری و فنآوری دفاعی هند-آمریکا» (DTTI)، انتظارات را برآورده نکرده است. تحلیلگران هند معتقد بودند که بهطور سنتی، آمریکا DTTI را راهی برای دور زدن فرایند پیچیده خرید تجهیزات دفاعی در هند و درنتیجه فروش سختافزار قلمداد کرده، درحالیکه هند آن را راهی برای دسترسی به فنآوری ممتاز آمریکا میداند. این عدم تطابق در انتظارات مانع همکاری شده است.
در اولویتها و اصلاحات دفاعی، تحلیلگران هند معتقد بودند که اصلاحات اگرچه در سطح بالا ازجمله در فرماندهی ستاد نیروهای دفاعی سهگانه [هوایی، دریایی و زمینی] و وزارت امور دفاعی انجامگرفته است، اما این اصلاحات بهجای اینکه مایه دستیابی به تحولات موردنظر در ساختار دفاعی در بحبوحه تشدید ملیگرایی و بحران مرزی با چین منجر شود، موجب اختلال شده است.
علیرغم اینکه بحران مرزی جاری با چین در شرق لاداخ در کانون توجه سیاستهای امنیتی و خارجی هند بوده است، کمبود منابع که حتی به قبل از همهگیری کووید-19 برمیگردد، باعث شده است که دولت و ارتش هند نتواند چیزی بیش از مدیریت شرایط انجام دهد.
روسیه
در این گفتگو، نگرانیهای متفاوت هند و آمریکا در رابطه با روسیه موردتوجه قرار گرفت. تحلیلگران آمریکا خرید تسلیحات روسی توسط هند را نگرانیهای واشنگتن از روابط هند-روسیه قلمداد کردهاند. این نگرانی آمریکا ازآنروست که خرید هند از روسیه مایه کمک به روسیه و تائید سیاستهای تهاجمی و اقتدارگرایانه این کشور محسوب میشود. تحلیلگران هند چهار دلیل برای روابط دهلینو با مسکو میشمارند: 1) تضمین دستیابی به قطعات یدکی و حفظ و نگهداری تسلیحات روسی هند؛ 2) برخورداری از حمایت ژئوپلیتیکی در نهادهای بینالمللی (مثلاً در شورای امنیت سازمان ملل)؛ 3) کاهش روابط فنآوری دفاعی روسیه-چین و بهطور بالقوه ایجاد شکاف بین آنها؛ 4) دسترسی به فنآوری تسلیحاتی روسیه یا تولید مشترک آنها (ازجمله زیردریایی هستهای، موشکهای کروز پیشرفته). این در حالی است که آمریکا از تأمین برخی اقلام پیشرفته (مانند زیردریایی هستهای) به هند خودداری کرده و تنها اقلام غیررقابتی و باقیمت گزاف (نظیر سامانههای دفاع هوایی) در اختیار میگذارد.
ازاینرو، تحلیلگران هند نگرانی آمریکا را ناچیز، خودخواهانه و تلاشی برای رونق فروش تسلیحات آمریکا و مغایر با بهبود برنامه دفاعی هند قلمداد کردهاند. میتوان وابستگی اجتنابناپذیر هند به تسلیحات روسی را درک کرد، اما از آنجائی که روسیه دشمن و رقیب آمریکاست، گسترش روابط دفاعی هند-روسیه باعث پیچیدگی و محدودیت هرچه بیشتر در چیزهایی میشود که آمریکا با هند انجام داده، به اشتراک گذاشته یا برای فروش به هند ارائه میکند. دهلینو هنوز به دنبال اطمینان بیشتر از تداوم روابط متقابل هند-آمریکاست.
جنوب شرق آسیا
تحلیلگران هند معتقدند که رویکرد هند در جنوب شرق آسیا قدرتمند بوده، ازلحاظ انسجام اقتصادی موقعیت مطلوبی داشته و گفتگوهای امنیتی چهارجانبه [بین هند، ژاپن، استرالیا و آمریکا] را ابزاری برای ارتباط میدانند. تحلیلگران هند خواهان گسترش زیرساختهای فیزیکی و مواصلات اقتصادی این گروه چهارگانه با همکاری کشورهای جنوب شرق آسیا هستند. با توجه به خروج هند از «مشارکت اقتصادی جامع منطقهای» (RCEP) برای حفاظت از صنایع هند در برابر کالاهای چینی، ازنظر تحلیلگران هندی، دهلینو آماج رفتار اقتصادی مخرب چین قرارگرفته است. این امر از موضع مخالف همیشگی هند در برابر طرح جاده و کمربند چین حکایت میکند.
آینده شراکت راهبردی هند-آمریکا
در مورد آینده شراکت راهبردی هند-آمریکا، تحلیلگران در مورد همگرایی احتمالی این روابط اتفاقنظر داشته، اما در مورد اولویتهای آن دغدغه خاطر داشتند. برخلاف همگرایی واضح در مورد چالشها و تهدیدهای ناشی از چین، تحلیلگران هند و آمریکا همچنان نگران بودند که آشوبهای بالقوه پساانتخابات آمریکا و تمرکز بیشتر بر چالشهای داخلی آمریکا (نظیر کووید-19، ریکاوری اقتصادی و اختلافات اجتماعی) ممکن است موجب کندی همکاری هند-آمریکا یا دوری آنها شود.
برخی تحلیلگران هند نگران بودند که دولت بایدن در روابط متقابل اولویتهایی غیر از اولویتهای دفاعی طرح کند. علیرغم تطابق رویکردها در قبال چین، تحلیلگران هند نگران دخالت بیشتر آمریکا در کشمیر و دیگر مسائلی بودند که هند آنها را امور داخلی خود قلمداد میکند.
هر دو طرف اتفاقنظر داشتند که روابط فیمابین به نتایج انتخابات در هیچکدام از این دو کشور ارتباط ندارد. چالش چین برای هند، اهداف منطقهای و جهانی و تمایل هند به ایفای نقش بیشتر در عرصههای چندجانبه (به همراه مقبولیت فزاینده همکاری با آمریکا و اتحاد با این کشور در این حوزهها) از همگرایی این دو کشور در بلندمدت حکایت میکند.
0 Comments