مایکل جی مازار، میراندا پریب، آندره رادین و آسترید سوالوس در گزارشی که اندیشکده رند منتشر کرد، نوشتند: این مکانیزم های نظم آفرین، اغلب در یک چارچوب کلی با عنوان نظم بین الملل عمل کرده اند. در طی سال های اخیر، قدرت های در حال رشد جهانی، به جنبه های چالش زای این نظم پرداخته اند.
در این گزارش، به بررسی گزینه های سیاستهای آینده آمریکا برای نظم بین المللی پرداخته شده است. بدین منظور، ضمن بحث و بررسی نقش آمریکا در جهان، چهار دیدگاه استراتژیک درباره نظم بین المللی ارائه شده است که ایالات متحده می تواند در آینده آنها را به کار گیرد. این دیدگاه ها، عمدتا در ویژگی های قواعد نظم اعم از چگونگی تنظیم قوانین و ضمانت اجرایی با یکدیگر متفاوت هستند. بخش بعدی این گزارش نیز، به ارزیابی فرضیه های بنیادین درباره انگیزه های آمریکا برای انتخاب هر یک از این نظم های جایگزین می پردازد. بخش پایانی گزارش، به تشریح سیاست هایی پرداخته است که آمریکا برای تعقیب و ترویج هر یک از نظم های جایگزین به آنها نیاز دارد.
نتایج کلیدی
نقاط ضعف و قوت هریک از دیدگاه های نظم جایگزین
– هر کدام از دیدگاه ها، دارای پیامدهای متفاوتی برای سیاست اقتصادی و دفاعی هستند.
– ائتلاف های موجود علیه تجدیدنظرطلبی، پیامدهای مجزای قابل توجهی بر هریک از نظم های جایگزین دارند.
– هر کدام از نظم های جایگزین، از چارچوب راهبردی خاص خود برای تحقق صلح قدرت های بزرگ برخوردار است.
– هیچ نظم واحدی وجود ندارد که بتواند همه اهداف موجود در چهار نظم جایگزین را برای آمریکا محقق نماید.
– نگرش ها و اولویت های دیگر کشورها، بر میزان پایداری هر کدام از نظم ها تاثیرگذار است.
وجود یک دیدگاه منسجم درباره نظم بین المللی، سیاست جهانی آمریکا را تقویت می کند – مشروط به آنکه بخش های مختلف سیاست خارجی آمریکا، با دیدگاه نظم مطلوب سازگاری داشته باشند.
فایل پی دی اف این گزارش را می توانید در این لینک دریافت کنید.
0 Comments