جدیدترین مطالب
تحلیلی بر تصویب قطعنامه اخیر شورای حکام علیه ایران
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک حقوقدان و کارشناس ارشد مسائل بینالملل گفت: آراء ممتنع و منفی به قطعنامه شورای حکام درباره ایران نباید اهمیت اصل قطعنامه را تحتالشعاع قرار دهد. تجربه تصویب قطعنامههای قبلی نشان داده است که قطعنامهها درنهایت تاثیر خود را بر جای میگذارند و مسیر پرونده هستهای را به سمت نامطلوبی سوق میدهند.
تحلیلی بر اقدام مجلس نمایندگان آمریکا برای تحریم دیوان کیفری بینالمللی
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک پژوهشگر مسائل غرب آسیا گفت: مجلس نمایندگان آمریکا در پی صدور حکم دیوان کیفری بینالمللی مبنی بر دستگیری مقامات رژیم اسرائیل، طرح تحریم این دیوان را در حمایت همهجانبه از تل آویو تصویب کرد. طرح تحریم مقامات دیوان کیفری بین المللی، اخیرا با ۲۴۷ رای موافق در مقابل ۱۵۵ رای مخالف در مجلس نمایندگان آمریکا به تصویب رسید و تقریبا همه جمهوریخواهان حاضر در این نشست رای مثبت دادند.
أحدث المقالات
تحلیلی بر تصویب قطعنامه اخیر شورای حکام علیه ایران
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک حقوقدان و کارشناس ارشد مسائل بینالملل گفت: آراء ممتنع و منفی به قطعنامه شورای حکام درباره ایران نباید اهمیت اصل قطعنامه را تحتالشعاع قرار دهد. تجربه تصویب قطعنامههای قبلی نشان داده است که قطعنامهها درنهایت تاثیر خود را بر جای میگذارند و مسیر پرونده هستهای را به سمت نامطلوبی سوق میدهند.
تحلیلی بر اقدام مجلس نمایندگان آمریکا برای تحریم دیوان کیفری بینالمللی
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک پژوهشگر مسائل غرب آسیا گفت: مجلس نمایندگان آمریکا در پی صدور حکم دیوان کیفری بینالمللی مبنی بر دستگیری مقامات رژیم اسرائیل، طرح تحریم این دیوان را در حمایت همهجانبه از تل آویو تصویب کرد. طرح تحریم مقامات دیوان کیفری بین المللی، اخیرا با ۲۴۷ رای موافق در مقابل ۱۵۵ رای مخالف در مجلس نمایندگان آمریکا به تصویب رسید و تقریبا همه جمهوریخواهان حاضر در این نشست رای مثبت دادند.
اختلافات اروپا بر سر برجام
با وجود این، کشورهای عضو اتحادیه اروپا بر سر اولویت ها در تعامل با پرونده ایران با یکدیگر اختلاف نظر دارند. این اختلافات تا جایی بود که باعث شد رایزنیهای این هفته وزیران خارجه اروپایی درباره تحریمهای پیشنهادی آلمان، فرانسه و انگلیس علیه ایران به نتیجه نرسد.
رئیس جمهور آمریکا ادعا کرده به اروپایی ها تا 22 اردیبهشت فرصت داده است تا بر ایران به بهانه موضوعاتی همچون برنامه موشکی، سیاستهای منطقهای و اصلاح و تغییر برجام فشار بیشتری وارد آورند در غیر اینصورت آمریکا از این توافق خارج خواهد شد.
از اینرو سه کشور اروپایی عضو گروه 1+5، به بهانه و با توجیه نگه داشتن دولت ایالات متحده آمریکا در برجام، خواستار اعمال تحریمهایی از سوی اتحادیه اروپا علیه برنامه موشکی و سیاست منطقه ای جمهوری اسلامی شدند؛ پیشنهادی که با مخالفت برخی دیگر از اعضای اتحادیه اروپا بی نتیجه ماند.
گفته می شود ایتالیا، اسپانیا و اتریش از مخالفان سرسخت پیشنهاد فشار بیشتر بر ایران بودند. با وجود این، اتحادیه اروپا هفته گذشته تحریم های موجود در مورد نقض حقوق بشر علیه ایران را که انتظار می رفت پس از برجام برداشته شوند بار دیگر تمدید و کاخ سفید از اروپا به خاطر حفظ فشارها روی ایران حمایت کرد.
به نظر می رسد ظاهراً مشکل اروپایی ها تنها نگرانی از خروج آمریکا از برجام نیست و آنها نمی خواهند با وضع تحریم های جدید، خود را از موهبت همکاری اقتصادی با ایران محروم کنند. برای نمونه ایتالیا و اتریش که از مخالفان سرسخت فشار بر ایران هستند، پس از اجرایی شدن برجام قراردادهای اقتصادی بسیاری با ایران منعقد کرده اند.
در آغاز سال جاری میلادی دو کشور ایران و ایتالیا قرارداد “فاینانس” 5 میلیارد یورویی امضا کردهاند. این قرارداد خط اعتباری 5 میلیارد یورویی، بین بانکهای ایرانی و یک موسسه اعتباری ایتالیا برای تامین مالی پروژههای عمرانی و تولیدی در ایران، امضاء شده است تا جایی که از این قرارداد به عنوان بزرگ ترین قرارداد خط اعتباری امضا شده بین ایران و اروپا یاد میشود.
ایران با کشورهای اتریش و دانمارک هم قراردادهای تامین خط اعتباری برای سرمایه گذاری در ایران امضا کرده است. با این حال و بنا به گزارش یورو نیوز، پس ازنشست اخیر، فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا اعلام کرد که این اتحادیه به زودی بحث و بررسی خود درباره تحریمهای جدید علیه جمهوری اسلامی ایران در سه مورد مداخله در سوریه، عدم رعایت حقوق بشر در داخل کشور و برنامه موشکی را از سر خواهد گرفت.
وزیر امور خارجه آلمان نیز پس از این نشست اعلام کرد موضوع تحریمها همچنان در دستور کار این اتحادیه قرار دارد و اروپا سعی می کند در سه هفته باقی مانده تا ضربالاجل تایید یا عدم تایید پایبندی ایران به برجام از سوی دولت آمریکا در این باره تصمیم بگیرد.
کرنلیا ارنست، نماینده پارلمان اروپا و نائب رئیس کمیسیون ایرانِ پارلمان اروپا پیشتر در مصاحبه ای با یورونیوز گفته بود که «طرح تحریم های جدید علیه ایران بیشتر برای قانع کردن ایالات متحده برای ماندن در برجام است.»
ترامپ با عدول از برجام، اواسط ماه ژانویه امسال باقی ماندن کشورش را در توافقنامه هستهای به برطرف کردن چهار موضوع عمده در این توافقنامه مشروط کرد. ضمیمه کردن توافقی به توافقنامه هستهای که شامل بازرسی از مراکز نظامی ایران شود، قرار گرفتن برنامه موشک های بالستیک ایران تحت پوشش توافقنامه هستهای و محدود کردن نقش ایران در منطقه از جمله خواسته های ترامپ است.
او همچنین می گوید معتقد است محدودیت های تحمیل شده بر ایران در توافقنامه هستهای، محدودیتهای موقت است و مانع دستیابی ایران به سلاح هستهای نمیشود.
قرار است امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه یک هفته دیگر و آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان تا ۱۰ روز آینده به واشنگتن سفر کنند که آخرین تلاش سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان برای متقاعد کردن ترامپ به باقی ماندن در توافقنامه هستهای پیش از مهلت نهایی 22 اردیبهشت محسوب میشود.
این در حالی است که بنا به نظر ایران، آنچه برخی از کشورهای اروپایی برای همراهی با ترامپ دنبال می کنند فاقد وجهه حقوقی بین المللی و سیاسی است و اعمال استانداردهای دوگانه در منطقه خاورمیانه در قبال امنیت کشورهاست.
ایران در برجام حاضر به چشم پوشی از برخی منافع خود در راستای توافق هسته ای شد و در قبال آن انتظار رفع تحریم ها را خواستار شد. در همین حال، ایران به تمامی تعهدات خود به صورت تمام و کامل پایبند بوده، در حالی که آمریکا روح برجام را نقض کرده است و هیچ کدام از اعضای مذاکره کننده نتوانسته اند ترامپ را از این اقدام بازدارند.
به هر حال همراهی با ترامپ و دست گذاشتن روی حساسیت های امنیتی ایران پیامدهای منفی را در منطقه و جامعه بین المللی به دنبال دارد. در اوضاع آشفته منطقه این عمل اقدامی اعتمادزدا از سوی اروپا علیه ایران و اعتبارزدایی از برجام خواهد بود و چالش جدی در روابط ایران و برخی از کشورهای اروپایی ایجاد خواهد کرد.
ایران بارها تاکید کرده بر سر امنیت خود با کسی معامله نمی کند و در صورت خروج هر یک از طرفها از برجام دلیلی برای بقای آن نمی بیند. به این ترتیب، برهم خوردن برجام که مهر تایید شورای امنیت سازمان ملل را نیز دارد، نه تنها به نفع هیچکدام از طرفین نیست، بلکه قطعا بدبینی جامعه جهانی به توافقات بین الملی را نیز در پی خواهد داشت.
0 Comments