گرت پورتر که مقالات بسیاری درباره سیاست آمریکا در قبال ایران نوشته است، در مصاحبهای با شبکه خبری الجزیره انگلیسی گفت: «من نمی دانم او چه نوع سند و مدرکی علیه کریستینا کرشنر (رئیس جمهور آرژانتین) و دیگر مقامات دولتی داشته است. اما باید بگویم بسیار بعید می دانم که شواهد معتبری در خصوص فساد واقعی در دولت آرژانتین وجود داشته باشد، به ویژه با در نظر گرفتن اینکه ادعانامه نیسمن در سال 2006 که سند اصلی مورد استناد کسانی بوده است که ایران را به دست داشتن در بمب گذاری تروریستی سال 1994 متهم می کنند، در واقع یک سند سیاسی بوده است.»
وی افزود: «این سندی است که من به صورت گسترده درباره آن مطلب نوشته ام و اگر شما به دقت آن را بخوانید، چیزی که درمییابید این است که نیسمن اساسا یک استدلال سیاسی را با پوشش حقوقی مطرح کرده بود.»
پورتر گفت: «شبیهترین مورد به سند و مدرک در ادعانامه او، شهادتی بود که سازمان مجاهدین خلق یا همان سازمان تبعیدی تروریستی مطرح کرده بود. نیسمن این شهادت را که هیچ اعتباری نداشت، معتبر می دانست و آن را یک جزء اساسی از پرونده خود قرار داده بود.»
پورتر در پاسخ به این سوال که چرا این پرونده حالا با گذشته نزدیک به 20 سال از بمبگذاری مطرح شده است؟ گفت: «من نمیدانم چه عاملی در مرگ نیسمن دخیل بوده است. اصلا نمی دانم چه اتفاقی افتاده است. تنها چیزی که من می توانم ارائه کنم یک چشم انداز تاریخی درباره عملکرد نیسمن در زمینه آماده کردن اسناد حقوقی درباره روابط ایران و دولت آرژانتین است.»
وی ادامه داد: «مجددا باید به این اشاره کنم که قوه قضاییه آرژانتین یا شخص آلبرتو نیسمن هیچ گونه شواهد و مدارکی در خصوص دست داشتن ایران در بمب گذاری سال 1994 ارائه نکردند. برای همین، با توجه به اینکه هیچ گونه سند و مدرکی ارائه نشده است، این حرف و ادعا را که اسناد و مدارک تازه ای وجود دارد که دولت کریستینا کرشنر (رئیس جمهور آرژانتین) آنها را مخفی می کند، نباید معتبر تلقی کرد. »
0 Comments