حسین آجرلو در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی تاکید کرد: «همانطور که سید حسن نصرالله اشاره کرد این توافق بدین منظور است تا در آینده‌ای که فلسطین اشغالی همسایه لبنان است مشکل مرزی در این خصوص وجود نداشته باشد.»

آجرلو درباره ترسیم این مرزها گفت: «مرزهای لبنان و فلسطین اشغالی از دل توافقات گذشته تا امروز حاصل شده است؛ یعنی توافقاتی که بعد از قیمومیت فرانسه بر لبنان و قیمومیت انگلستان بر فلسطین اشغالی امضا شدند. این قراردادها عبارتند از قرارداد سایکس- پیکو سال 1916، قراردادهای ۱۹۲۰و ۱۹۲۳، سپس قرارداد ۱۹۴۹ که آتش بس در راس ناقوره بود و اخیرا در سال ۱۹۹۶ توافقنامه‌ای امضا شد که رژیم صهیونیستی بخش‌های زیادی از جنوب لبنان به ویژه در راس ناقوره را تخلیه کرد.»

این کارشناس گفت در پی این قراردادها مرز بین لبنان و فلسطین اشغالی شکل گرفت اما مرزهای دریایی مشخص نشده بود.

وی افزود: «درواقع مرزهای دریایی اهمیت چندانی برای دو بازیگر نداشت تا اینکه دو منبع گازی یکی قانا و دیگری کاریش مطرح گردید. دولت لبنان ابتدا تمایلی نداشت وارد مذاکرات با رژیم صهیونیستی شود زیرا هر نوع مذاکره را نوعی عادی‌سازی روابط می‌دانست ولی سرانجام به دنبال نیازهای مالی، اصرار طرف آمریکایی برای به نتیجه رسیدن این مناقشه و خواست رژیم صهیونیستی برای برداشت از هر دو منبع گازی، دولت لبنان رضایت به مذاکره داد.»

کارشناس مسائل لبنان توضیح داد: «در ادامه از سال ۲۰۱۳ مذاکراتی بین طرفین به صورت غیرمستقیم در حال انجام بود و در سال ۲۰۲۰ این مذاکرات جدی شد و نهایتا توافق شد میدان گازی قانا برای لبنان و منبع گازی کاریش برای رژیم صهیونیستی باشد. هرچند هنوز توافق نهایی نشده است.»

آجرلو در باره دلایل جدی شدن مذاکرات در سالّ‌های اخیر گفت: لبنان به دلیل مشکلات مالی نیازمند بهره‌برداری از میادین گازی‌اش است. در ضمن به دلیل حل نشدن این پرونده، رژیم صهیونیستی در ۱۰ بلوک دیگری که در شمال خط فرضی قرار داشت دست به خرابکاری می‌زد. همچنین به دلیل بحران سوخت در اروپا این منابع می‌تواند به عنوان منابع صادراتی جایگزین به اروپا تلقی شود. در این راستا صهیونیست‌ها رایزنی‌های زیادی انجام داده بودند و نیاز داشتند که از منابع گازی کاریش نیز بهره‌برداری کنند.»

وی در ادامه تاکید کرد که لبنان نیز با سرمایه‌گذاری‌های بین‌المللی می‌تواند بخشی از گاز خود را صادر کند.

به گفته این کارشناس، آمریکایی‌ها به دنبال این بودند که در منطقه غرب آسیا یک پرونده موفق را ارائه دهند و شرایط را در خصوص حل و فصل پرونده مناقشه رژیم صهیونیستی و لبنان مهیا دیدند.

آجرلو می‌گوید در داخل لبنان، موفقیت در برداشت گاز و تبدیل لبنان به یک قدرت انرژی می‌تواند دستاورد بزرگی برای رئیس جمهور فعلی و گروه‌های مقاومت باشد.

این کارشناس تاکید کرد که این دلایل و انگیزه‌ها دست به دست هم داد تا لبنان پای میز مذاکره حاضر شود و در مسیری گام بردارد که احتمالا در آینده‌ای نزدیک به یک قدرت در حوزه انرژی تبدیل شود.

کارشناس مسائل غرب آسیا توضیح داد که در طرف دیگر، رژیم صهیونیستی نیز با توجه به نزدیک بودن زمان انتخابات و فشارهای سیاسی وارد شده بر شخص یائیر لاپید، حل این مناقشه و بهره‌برداری گازی می‌تواند یک برگ مثبت برای وی در پرونده انتخاباتی‌اش باشد.

در نهایت آجرلو گفت که در بحث مناقشه مرزی بین لبنان و رژیم صهیونیستی و تهیه پیش‌نویس توافق بر سر آن، هر دو طرف منافعی داشتند که حاضر شدند سرانجام این مذاکرات چند ساله را نهایی کنند.