شورای راهبردی آنلاین- گفتگو: یک کارشناس مسائل آمریکا با اشاره به بیانیه اخیر 30 کشور ازجمله ایران، چین، روسیه، سوریه، فلسطین، بلاروس، پاکستان، مصر، ونزوئلا و بولیوی در محکومیت توسل به اقدامات قهری یکجانبه ازجمله تحریم‌ها علیه کشورهای درحال‌توسعه گفت: «طبیعی است زمانی که ایالات‌متحده آمریکا تعدادی از کشورها را به اسم تحریم تحت‌فشار قرار دهد، آن کشورها تلاش کنند که هم‌وابستگی خود را به اقتصاد آمریکا کاهش دهند و هم برای بالا بردن ظرفیت‌های خودشان، همکاری‌های خود را با کشورهای دیگری که تحریم شده‌اند، بیشتر کنند.»
امیرعلی ابوالفتح در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی با اشاره به امکان تشکیل باشگاه کشورهای تحریم ستیز در آینده، ادامه داد: «اما تاکنون تشکلی که کشورهای تحریم شده در آن حضورداشته باشند شکل نگرفته است.»
وی تأکید کرد: «درواقع می‌توان گفت که شاید به‌صورت نانوشته، همکاری‌هایی بین این کشورها بر مبنای ضرورت‌های متقابل درحال شکل گیری است.»
این کارشناس توضیح داد: «وقتی کشوری برای استفاده از دلار یا برای استفاده از نظام بانکی بین‌المللی مانند سوئیفت دچار مشکل می‌شود به سمت کشورهایی می‌رود که ظرفیت‌های جدیدی برایش ایجاد کنند. استفاده از پول‌های ملی یا ارزهایی غیر از دلار و یورو، تهاتر و مبادلات پایاپای، سرمایه‌گذاری مشترک در کشورهایی که زیر فشار تحریم هستند وتشکیل بلوک‌های منطقه‌ای ازجمله اقداماتی است که کشورهایی چون ایران که تحت نظام تحریمی قرار دارند می‌توانند در دستور کار قرار دهند.»
ابوالفتح با تأکید بر این نکته که آمریکایی‌ها در دهه‌های اخیر به شکل بی‌محابایی تحریم‌های خود را گسترش داده‌اند، افزود: «این حلقه تحریمی ابتدا فقط دشمنان و رقبای آمریکا را شامل می‌شد اما امروز متحدان آمریکا نیز زیر فشار تحریم قرار دارند. به عبارتی می‌توان گفت که ایالات‌متحده آمریکا به‌شدت به تحریم کردن و سیاست تحریمی اعتیاد پیدا کرده و چند ده کشور، تعداد بسیار زیادی شرکت و لیست بالایی از شخصیت‌های حقیقی و حقوقی در دنیا در فهرست تحریمی آمریکا قرار گرفته‌اند.»
به گفته ابوالفتح هرچقدر وسعت تحریم بیشتر شود همکاری‌های ضدتحریمی نیز تشدید می‌شود.
وی ادامه داد: « زمانی فقط 3 یا 4 تا کشور تحت تحریم بودند و نمی‌توانستند کار جمعی انجام دهند اما الان طیفی از کشورها و شرکت‌ها در لیست تحریمی قرار دارند که یکدیگر را پیدا می‌کنند و برای بالا بردن ظرفیت‌های خود جهت رفع نیازهای متقابل تلاش می‌کنند.»
وی در خصوص آینده این سیاست‌های ضدتحریمی نیز توضیح داد: «به نظر می‌رسد که این همکاری‌ها و سیاست‌ها در آینده تقویت شود؛ چراکه آمریکا نه قصد دارد سیاست تحریمی خود را کنار بگذارد و نه حاضر است از شدت و حدت آن بکاهد. به همین دلیل عمل متقابل در برابر این سیاست آمریکا، تقویت همکاری میان کشورها و نهادهایی است که هرکدام بنا به دلایلی تحریم شده‌اند و ضرورت هم ایجاب می‌کند که این کشورها و نهادها به سمت همکاری با یکدیگر گام بردارند.»
ابوالفتح درنهایت با اشاره به اینکه ایران یکی از کشورهایی است که تحت سخت‌ترین نظام‌های تحریمی آمریکا قرار دارد، گفت: «همین مسئله این ضرورت را برای ایران ایجاد می‌کند به سمت همکاری با کشورهای تحریمی دیگر پیش برود تا بتوان نیازهای متقابل را رفع نمود، چراکه دیپلماسی، پشتوانه اقتصادی می‌خواهد و لازم است که ایران نیز اقتصاد خود را پویا کند.»
0 Comments