فرزاد رمضانی بونش با اشاره به سفر وزیر امور خارجه کشورمان به هند اظهار کرد: در بحث خروج آمریکا از برجام و تاثیر این مساله بر روابط ایران و هند باید در نظر داشت نوع روابط آمریکا و هند طی سال‌های گذشته دارای ابعاد نوینی شده است و حتی بسیاری از نخبگان آمریکا از هند به عنوان رقیب چین یا کنترل کننده چین و نیز متحد قابل اعتماد جنوب آسیا نام می‌برند.

وی تصریح کرد: به نظر می‌رسد هندی‌ها تلاش گسترده‌ای داشته‌ و ابعاد گوناگون روابط‌ ‌شان را با آمریکا افزایش داده‌اند و در چنین وضعیتی نوع روابط با ایران و موضوعات اقتصادی، سیاسی و ژئوپلیتیکی روابط هند با ایران از جمله چالش ها و مشکلات در روابط آمریکا و هند بوده است.

این پژوهشگر با اشاره به شاخصه‌های روابط ایران و هند گفت: مساله نخست روابط نفتی ایران و هند است، هند از گذشته از خریداران نفتی ایران بوده و در واقع ایران سومین عرضه‌کننده نفت به هندوستان بعد از عراق و عربستان است. در چنین شرایطی پس از خروح آمریکا از برجام مقامات هندی و حتی وزیر خارجه این کشور اعلام کردند که از تحریم‌های یکجانبه آمریکا پیروی نمی‌کنند و تحریم‌های سازمان ملل مد نظر آن‌ها قرار دارد.

رمضانی‌بونش افزود: به نظر می‌رسد تحریم‌ها بتواند بر ابعادی از روابط اقتصادی ایران و هند تاثیرگذار باشد که میزان خرید نفت از ایران یکی از این موارد است، گرچه  باید دید در سال‌های آینده آیا هندی‌ها در واردات نفت از ایران پایبندی خواهند داشت یا خیر؟ زیرا براساس برنامه‌های قبلی قرار بوده واردات نفت هند از ایران افزایش یابد و اگر این اتفاق نیفتد مشخص می‌شود هندی‌ها به نوعی تحت تاثیر فشار آمریکا از میزان واردات نفت از ایران کاسته‌اند.

وی همچنین به سرمایه‌گذاری هند در چابهار نیز اشاره کرد و گفت: چابهار یکی از نقاط کانونی پیوند ایران با هند است و در سال‌های‌گذشته نیز آمریکایی‌ها فشار گسترده‌ای را در نوع سرمایه‌گذاری هند در چابهار وارد نکرده‌اند. در این زمینه نوع کنش هند بسیار موثر است هر چند آن‌ها تلاش می‌کنند منافع اقتصادی و استراتژیک خودشان را مد نظر قرار دهند.

این کارشناس ارشد مسائل منطقه‌ای خاطرنشان کرد: این‌که هندی‌ها تا چه اندازه می‌توانند در برابر فشارهای آمریکا مقاومت کنند و به رویکرد خودشان ادامه دهند با ابهام‌هایی روبرو است.

رمضانی‌بونش همچنین با اشاره به ارتباطات بین‌المللی و مساله حمل و نقل شمال-جنوب اظهار کرد: در این زمینه هندی‌ها در رویکردهای خود منافع ملی را مورد توجه قرار می‌دهند و اگر دامنه فشارهای آمریکا در این حوزه افزایش یابد طبیعتا هندی‌ها از میزان سرمایه‌گذاری خود به ویژه در مورد واردات نفت می‌کاهند.

وی ادامه داد: استراتژی هندی ها در روابط با ایران و نوع نگاهی که به آینده ژئوپلیتیک منطقه دارند، تلاش می‌کنند تا از تحریم‌ها و فشارهای آمریکایی‌ها کناره گیری کرده و خود را از این مساله مستثنی کنند.

این پژوهشگر در پایان گفت: آنچه مشخص است نباید انتظار داشت هندیها در سال‌های آینده به خواست منافع ایران توجه کنند و حتی به تعهدات خود در چابهار و یا گسترش واردات عمل کنند و از سوی دیگر ممکن است به خواست کامل آمریکایی‌ها هم پاسخ ندهند.

منبع: ایسنا