جنیفر کافارلا در مقاله ای برای موسسه مطالعات جنگ واشنگتن با این مقدمه نوشت: اگرچه النصره و داعش رقبای مستقیم یکدیگر بوده‌اند، اما از سال 2013 در منطقه مرزی سوریه-لبنان با یکدیگر همزیستی داشته‌ و شبکه‌های زیرزمینی آنها در جنوب و غرب لبنان احتمالاً در مسیرهایی با یکدیگر هم‌پوشانی دارد که ارتباط محلی آنها را شکل می‌دهد.

النصره و داعش احتمالاً به دنبال عملیات نظامی در لبنان هستند که اگرچه در خدمت اهداف جداگانه است، اما مکمل یکدیگرند. از سال 2013 هر دو گروه هر از گاهی تمایل به همکاری محدودی را به منظور سرمایه‌گذاری بر اهداف یکسان‌شان در لبنان نشان داده‌اند.

به نظر می‌رسد این ارتباط غیرعادی منحصر به لبنان و منطقه مرزی بوده و به سایر جبهه‌های نبرد گسترش نمی‌یابد. با وجود درگیری‌های اخیر که احتمالاً این ارتباط را در فوریه 2015 مکدر ساخت، ستیز میان این گروه‌ها در این منطقه، فراتر از درگیری‌های محلی تشدید نشده است.

این امر نشان می‌دهد هر دو طرف دارای منافع مشترکی در حفظ همزیستی‌‌شان در این منطقه راهبردی مهم هستند. جبهه النصره در ژانویه 2015 حملات جدیدی را علیه حامیان لبنانی دولت سوریه آغاز کرد، در همین حال داعش نیز از زمان آغاز حملات هوایی بین‌المللی علیه خود در سوریه (در سپتامبر 2014) بسیج نیروهایش را در منطقه مرزی توسعه داده است.

نیروهای مسلح لبنان و حزب‌الله گام‌های اولیه را جهت ارتقای امنیت در منطقه مرزی آغاز نموده‌اند. این امر به طور گسترده در پاسخ به تهدیدات تهاجم النصره و داعش صورت گرفته است. نیروهای مسلح لبنان، نیروهای امنیت داخلی و نیروهای امنیت عمومی در ژانویه 2015 به دنبال مذاکراتی با حزب‌الله به اجرای یک طرح امنیتی در جهت تأکید بر استقرار مجدد کنترل دولت در منطقه بعلبک-هرمل پرداختند.

هم‌چنین نیروهای مسلح لبنان و حزب‌الله، با حذف تمام پوسترهای مذهبی و سیاسی از بیروت، صیدا و طرابلس در راستای سرکوب تنش‌های حزبی و فرقه‌ای در غرب لبنان گام‌هایی برداشته‌اند. جریان المستقبل و حزب‌الله در خصوص راهبرد ملی مشترک مقابله با تروریسم آغاز به مذاکره کرده‌اند که احتمالاً بیروت و اردوگاه پناهندگان عین‌الحوه در صیدا را با توجه به نظرات وزیر کشور لبنان در اولویت قرار می‌دهد.

علاوه بر این، فرمانده نیروهای مسلح لبنان در جلسات ائتلاف علیه داعش در ریاض از فوریه 2015 مشارکت کرد که اگرچه به گفته یک منبع امنیتی، تصمیمات ائتلاف با وجود حضور وی در جلسه، مرتبط با مسئله‌ لبنان نبود.

تهدید در لبنان محدود به منطقه مرزی نیست. به گفته منابع امنیتی، ده‌ها تن از جوانان لبنانی به طور فعال در آماده‌سازی برای عملیات انتحاری مشارکت دارند و نیروهای امنیتی لبنان گزارش دادند حدود200 فرد به جهت ارتباطات مشکوک با النصره و داعش در ژانویه 2015 تحت پیگرد قرار گرفتند.

سرکوب‌های امنیتی به تشدید وخامت میان جمعیت پناهنده سوریه نیز منجر شد که احتمالاً محیط مساعد‌تری برای توسعه گروه‌های افراطی ایجاد می‌کند. به ویژه، تصمیم نیروهای مسلح لبنان در اواخر ژانویه 2015 به اخراج حدود 17 هزار پناهنده در منطقه مرزی، احتمالاً فرصتی برای پیشبرد منافع النصره و داعش در لبنان فراهم آورد.

این در حالی بود که یک مقام ارشد ارتش در مصاحبه با “دیلی استار” به این مسئله اشاره کرد که جابه‌جایی اجباری تلاشی در جهت ممانعت از عبور تروریست‌ها از لبنان و پنهان شدن آنها در این اردوگاه‌ها بود، اما این اقدام احتمالاً به جهت تشدید وخامت وضعیت انسانی، تأثیر معکوسی خواهد گذاشت.

علاوه بر این به نظر می‌رسد طرح امنیتی جاری در منطقه مرزی در وهله اول تجارت غیرقانونی را هدف قرار می‌دهد. اگرچه امنیت عمومی لبنان برای ساماندهی مساله پناهندگان دفتر موقتی در عرسال گشوده است، اما بدون تزریق حمایت‌های پایدار و قابل توجه بین‌المللی قادر به ارائه منابع لازم برای مقابله با بحران گسترده انسانی در منطقه مرزی نخواهد بود.

دولت سوریه ریشه‌کن کردن شورشیان و شبکه‌های آنها را در امتداد مرز لبنان در اولویت قرار نداده و برای ممانعت از گسترش رد پای داعش در این منطقه اقدام نکرده است. این دولت بیشتر نگران حفظ پایگاه‌های خود و مسیرهای کلیدی قلمون است که نیاز به عملیات گسترده‌تر در رشته‌کوه قلمون ندارد.

با این حال، تهدید النصره و داعش علیه حزب‌الله و لبنان، ممکن است اسد را وادار به واکنش نماید. اگر نیروهای مسلح لبنان و حزب‌الله از درهم‌شکستن شبکه‌های در حال ظهور النصره و داعش در لبنان ناتوان باشند و یا نتوانند از بهره‌برداری این دو گروه از منطقه قلمون به عنوان یک پناهگاه امن در جهت راه‌اندازی حملات هوایی جلوگیری نمایند، دمشق ممکن است مجبور به استقرار قشون نظامی در مرزها شود.

بنابراین بسیج النصره و داعش در قلمون، جنگ سوریه را به طور گسترده‌تر تحت تأثیر قرار خواهد داد. قلمون برای هر بازیگر درگیر در جنگ ناحیه‌ای حیاتی است. مادامی که النصره و داعش در آنجا چالش‌هایی برای نیروهای حامی دولت دمشق ایجاد کنند، احتمالاً با ارتش آزاد سوریه نیز در این منطقه برای مدت زمانی طولانی مصالحه خواهند کرد.

گسترش نیروهای النصره و داعش به واسطه به خطر انداختن توانایی نیروهای شورشی برای حفظ استقلال، به طور فزاینده‌ای شبکه‌های برون‌مرزی شورشی را نابود کرده است. اقدام گروه‌های جهادی در برابر دولت سوریه ممکن است طیف بیشتری از مخالفان را از پیروزی‌های نظامی کوتاه‌مدت شورشیان در کریدور مرکزی سوریه منتفع نماید. با این وجود آنها با تبدیل حملات گروه‌های افراطی در کریدور مرکزی سوریه به تهدیدی راهبردی برای تمامی طرف‌‌‌ ها، موجودیت هر دولتی را در سوریه تهدید و با چالش مواجه می‌کنند.