شورای راهبردی آنلاین- رصد: روابط فرانسه و امارات طیفی از حوزههای همکاری میان دو کشور به ویژه حوزه دفاعی را شامل میشود. اگرچه به نفع فرانسه است که در حال حاضر متحد کلیدی امارات باقی بماند، اما این اتحاد نباید با کاهش آزادی عملش میان امارات و شرکای منطقهای در آینده به دست آید.
لوئیس ویتران در گزارشی که در وب سایت موسسه تحقیقاتی فارین پالیسی منتشر شد، نوشت: فرانسه و امارات از این فرصت برخوردارند که شراکتشان را در مواجهه با چالشهای در حال ظهور انرژی و نیز چالش رقابت آمریکا و چین تقویت کنند؛ اما در عین حال که فرانسه میخواهد امارات را به شریک اصلی خود در منطقه تبدیل کند؛ امارات یک سیاست خارجی چندجانبه را دنبال میکند که در پی روابطی قوی با فرانسه و سایر قدرتها است و ممکن است در طول زمان همسویی منافع فرانسه و امارات را تضعیف کند.
قرار است نشست اقلیمی سازمان ملل موسوم به کاپ28 (COP28) نوامبر 2023 در دبی برگزار شود. این نشست فرصتی برای بررسی کاپ21 پاریس خواهد بود. علاوه بر مسائل جنجالی مربوط به آب و هوا، ممکن است دعوت محمد بن زاید، رئیس امارات و حاکم ابوظبی از بشار اسد، رئیس جمهور سوریه برای شرکت در این نشست، باعث افزایش تنش میان غرب و امارات شود.
اما میتوان حدس زد که این موضوع به روابط فرانسه و امارات خدشهای وارد نمیکند. علت این امر عملگرایی فرانسه است که هدف از آن تقویت شراکت این کشور با یک بازیگر رو به رشد در عرصه منطقهای و بینالمللی است. در واقع، روابط نزدیک فرانسه و امارات در طیفی از حوزهها، از جمله حوزههای راهبردی، دفاعی، اقتصادی، انرژی و فرهنگ، نشاندهنده اهمیتی است که هر یک از طرفین برای آن قائل هستند. روابط نزدیک امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه و محمد بن زاید نیز به نزدیکی بیشتر روابط دو کشور کمک میکند.
با این وجود، به نظر میرسد که فرانسه اولویت بیشتری برای استحکام این روابط قائل است. در واقع به نظر میرسد که وابستگی فرانسه به امارات بیشتر است. بنابراین، پاریس باید درباره سیاست فرانسه در قبال کشورهای خلیج فارس، به ویژه امارات، خوب تامل کند و این امر را در نظر بگیرد که آیا سیاستش با توجه به این که امارات روز به روز مستقلتر و قدرتمندتر میشود، همچنان موثر است یا خیر ؟ در عین حال ممکن است دیگر وزارت امور خارجه فرانسه از همان سطح نفوذی که زمانی در رابطه با امارات برخوردار بود، بهره مند نباشد. این موضوعی است که برای حفاظت از منافع فرانسه باید در نظر گرفته شود.
اتحادیه اروپا میتواند ابزاری برای تقویت نقش راهبردی فرانسه در امارات و در عین حال تقویت کننده نفوذ اروپا باشد. عاقلانهتر این است که اروپاییها برای ارتقای ارزشهای خود و مقابله با هژمونی رقبایی مانند چین، که بسیاری از چالشهای زیستمحیطی، حقوق بشری و جاسوسی را دامن میزند، با یکدیگر همکاری کنند. شاید کاخ الیزه منابع لازم را برای تقویت روابط اتحادیه اروپا و امارات در اختیار داشته باشد. در واقع، فرانسه از یک اعتبار سیاسی قوی در میان شیوخ امارات و نیز از یک دیپلماسی فعال برخوردار است.
به عنوان مثال، فرانسه از مقر خود در ابوظبی ماموریت ائتلاف دریایی اروپا (EMASOH) را هدایت میکند. با این وجود، برای ارتقای توازن نیروهای اقتصادی باید به متحدان اروپایی به ویژه آلمان، که شریک اقتصادی امارات است، تکیه کند. به نفع فرانسه است که بلوکی از شرکتهای اروپایی شکل دهد که به قوانین مشترک اتحادیه اروپا احترام میگذارند؛ نه این که اجازه دهد شرکتهای چینی، بدون هرگونه استاندارد محدودکننده، تسلط خود را بر بازارهای منطقه افزایش دهند. چنین اقدامی موقعیت فرانسه به عنوان یک نیروی محرکه اروپایی و نیز نفوذ راهبردی آن را در خاورمیانه تقویت میکند. در عین حال، برخی از کشورهای اروپایی را که در امارات ظرفیت محدودی دارند، قادر میسازد تا ورودشان به بازار این کشور را تسریع کنند.
بیتردید امارات شریک مهم فعلی فرانسه در منطقه محسوب میشود، اما پاریس باید اطمینان حاصل کند که برای تعمیق این مشارکت، اسیر آن نخواهد شد. برای جلوگیری از این وضعیت، فرانسه باید اقداماتی را برای تقویت و تنوع بخشیدن به روابطش با دیگر بازیگران منطقه دنبال کند و اروپایی ها را به سمت ایفای نقش بیشتر و آشکارتر سوق دهد. به نفع فرانسه است که در حال حاضر متحد کلیدی امارات باقی بماند، اما این اتحاد نباید با کاهش آزادی عملش میان امارات و شرکای منطقه ای در آینده به دست آید.
0 Comments