جدیدترین مطالب
أحدث المقالات
چالشها و استیصال اروپا در قبال رقابت فناوری آمریکا و چین
وب سایت شورای روابط خارجی اروپا در یادداشتی نوشت: قانون اصلاح کنترل صادرات 2018 (ECRA) تصریح میکند که صادرات فناوریهای «در حال ظهور و پایه» به دشمنان ایالات متحده باید به طور فزایندهای کنترل شوند. دولت بایدن اکنون به طور گسترده از این قانون برای محدود کردن صادرات فناوریهای عمدتا تجاری به چین استفاده میکند، چراکه فناوریهای نیمههادی پیشرفته را برای قدرت نظامی و امنیت اقتصادی آمریکا حیاتی معرفی میکند.
این اقدامات نشان دهنده یک جهش راهبردی در سیاست کنترل صادرات ایالات متحده است. حفظ موقعیت پیشتاز بودن آمریکا در عرصه فناوریهای کلیدی در رقابت با چین، هدف اصلی استراتژی امنیت ملی بایدن است. از همین رو، دولت ایالات متحده به شدت در حال بررسی اقدامات کنترلی بیشتر است، از جمله در حوزههای هوش مصنوعی، بیوتکنولوژی، علم اطلاعات کوانتومی و حتی فناوریهای پاک.
چنین محدودیت هایی، پیامدهایی بسیار فراتر از تجارت ایالات متحده و چین دارد. وزارت بازرگانی میتواند هر شرکتی را در سراسر جهان که از فناوری ساخت ایالات متحده در محصولات یا فرآیندهای تولید خود استفاده میکند، به دریافت مجوز ایالات متحده برای صادرات خود ملزم کند. این قدرت فراسرزمینی، به موازات رهبری ایالات متحده در بسیاری از فناوریهای حیاتی، اهرمی مهم را در اختیار واشنگتن برای رقابت با چین در حوزههای فناوری میدهد.
با این حال، واشنگتن میداند که کنترلهای یکجانبه با خطر از دست دادن اثربخشی آن در طول زمان مواجه است، از همین رو، کاخ سفید به طور فزایندهای به متحدان اروپایی (و آسیای شرقی) خود برای اعمال کنترلهای ملی مشابه فشار میآورد.
اگرچه چین هنوز مستقیماً اقدامات اخیر دولت آمریکا را تلافی نکرده است، اما دولت این کشور حمایت مالی۱۴۳ میلیارد دلاری از صنعت نیمه هادی داخلی را اعلام کرده و در حال رایزنی با اروپا برای تعمیق روابط دوجانبه فناوری در مواجهه با یکجانبه گرایی فزاینده ایالات متحده است. با توجه به اینکه پکن اخیراً قانون ضد تحریمهای خارجی را تصویب کرده است، باید انتظار اقدامات متقابل بیشتر این کشور علیه ایالات متحده را داشت. اتحادیه اروپا در این بین قادر به تصمیم گیری نبوده و منفعل باقی مانده است.
نیاز به موضع مشترک اتحادیه اروپا
اقدامات جدید ایالات متحده به سرعت پارامترهای امنیت ملی را بازتعریف کرد و آن را با توقف یا کند کردن توسعه فناوریهای حیاتی در چین مرتبط نمود. کشورهای عضو اتحادیه اروپا در مواجهه با جهش استراتژیک واشنگتن، تشدید رقابت ژئواکونومیک بین ایالات متحده و چین و واقعیتهای ژئوپلیتیکی و تکنولوژیکی کنونی، باید فوراً سیاستهای کنترل صادرات فعلی خود را بازنگری کرده و یک موضع راهبردی مشترک در برابر رقابت آمریکا و چین اتخاذ کنند.
اول، رویکرد سنتی اتحادیه اروپا برای کنترل صادرات فناوریهای با کارکرد دوگانه با توجه به ظرفیتهای اجرایی فعلی به شدت به چالش کشیده شدهاند. چرا که فناوریهای تجاری به طور فزایندهای در توسعه سیستمهای تسلیحاتی مدرن نقش محوری دارند. به عنوان مثال، اگرچه تحریمهای فناوری غرب علیه روسیه تأثیرات مخربی بر بخشهای فناوری و نظامی این کشور داشته است، اما قطعات غربی همچنان در موشکهای روسیه و پهپادهای ایرانی یافت میشود.
اثرات گسترش کنترلها میتواند تصمیمات تجاری و سرمایهگذاری اتحادیه اروپا را مختل کند، مانند آنچه در قانون اخیر تراشههای اروپایی پیشبینی شده است، زیرا شرکتها باید به طور مداوم فعالیتهای تحقیق و توسعه، ادغام و اکتساب خود را با توجه به اقدامات ایالات متحده تطبیق دهند. از طرفی، آمریکا میتواند دسترسی اروپا به فناوری حیاتی ایالات متحده را مشروط به همسویی بیشتر اتحادیه اروپا با سیاست کنترل صادرات ایالات متحده کند.
اتخاذ یک رویکرد استراتژیک
اتحادیه اروپا باید موضوع کنترل صادرات را در تفکر ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی گستردهتر خود جای دهد. از همین رو برای تقویت قابلیتهای اجرایی خود، کشورهای عضو باید کارکنان شان را افزایش دهند، فناوری جدید مبتنی بر داده را معرفی کنند و اشتراک اطلاعات را گسترش دهند. سازمانهای اطلاعاتی باید بیشتر از قبل درگیر شوند و با یکدیگر همکاری کنند تا به شناسایی موارد دور زدن تحریمها و کنترلهای صادرات کمک کنند. اتحادیه اروپا همچنین باید در سفارتخانههای این اتحادیه در کشورهای ثالث مهم مانند روسیه، چین و ایران، تیمهای نظارتی را مستقر کند.
دوم، اتحادیه اروپا باید یک موضع مشترک برای تعامل با ایالات متحده و چین در شرایط برابر ایجاد کند. به دلیل پیوندهای قوی بین تجارت، امنیت و سیاست خارجی، کنترل صادرات فناوریهای راهبردی بر کل اتحادیه تأثیر خواهد گذاشت. اگر کشورهای مختلف سیاستهای متفاوتی را در رابطه با تجارت با ایالات متحده و چین اتخاذ کنند، انسجام و دفاع از بازار واحد میتواند به خطر بیفتد زیرا بسیاری از زنجیرههای تامین فناوری شامل چندین کشور اتحادیه اروپا میشود.
سوم، در نهایت، اتحادیه اروپا باید بررسی کند که آیا رژیمهای کنترل چندجانبه صادرات، میتواند خطرات جدید برای امنیت اتحادیه اروپا که ناشی از پیشرفتهای سریع فناوری است را برطرف کند. اتحادیه باید در نظر بگیرد که چگونه یک تعادل جدید بین همکاریهای دوجانبه و چندجانبه در کنترل صادرات میتواند موثر و در راستای منافع اروپا باشد.
ایالات متحده دوره جدیدی از کنترل صادرات را آغاز کرده است. کشورهای کمی در اتحادیه اروپا مایلند که امنیت فراآتلانتیک و روابط تجاری را به خطر بیندازند، اما آنها همچنین نمی خواهند روابط با چین را مختل کنند. اتحادیه اروپا باید رویکردی اتخاذ کند که این احتمالات را متعادل کند. برای انجام این کار، کشورهای عضو باید موضوع کنترل صادرات را در دستور کار ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی خود قرار دهند، سیستمهای موجود خود را ارزیابی کنند و یک موضع مشترک اتخاذ نمایند.
0 Comments