حسین آجرلو در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی با اشاره به اینکه هر جنگی از دو بخش سخت‌افزاری و نرم افزاری تشکیل شده، توضیح داد:«بخشی از تقابلی که بین نیروهای مقاومت فلسطین و رژیم صهیونیستی انجام شد، نظامی و امنیتی است که در این تقابل، محورهایی وجود دارد که هر دو طرف سعی می‌کنند به صورت بیشینه آن‌ها را مورد هدف قرار دهند. در این بین اسرائیل خشن‌تر وارد عمل شده و محور مقاومت فلسطین نیز با توجه به توانمندی خود برخی از مناطق و تاسیسات اسرائیل را مورد هدف قرار داده است.»
این کارشناس با بیان اینکه هیچ جنگ و تقابلی صرفا محدود به مباحث نظامی، امنیتی و سخت‌افزاری نیست و فقط به صورت کلاسیک دنبال نمی‌شود بلکه در هر جنگی ابعاد نرم‌افزاری و تبلیغی هم به نوعی دخیل است، توضیح داد: «این بخش نرم‌افزاری، هم می‌تواند در بعد تبلیغات و دیپلماسی عمومی دنبال شود و هم در راستای خنثی کردن تاکتیک‌های تبلیغات جنگ حریف باشد. به مفهوم دیگر بخشی از این تبلیغات را خودشان انجام می‌دهند و بخشی نیز در جهت خنثی کردن تبلیغات طرف مقابل است.»
آجرلو در ادامه تاکید کرد: «در بحران اخیر غزه آن چه که بسیار برجسته‌تر از مباحث دیگر به چشم آمد، این بود که تقریبا اغلب رسانه‌ها و مردم جدای از بخش‌های سیاسی در تحلیل‌هایشان رژیم صهیونیستی را عامل آغازکننده درگیری‌ها به خصوص در محله شیخ جراح می‌دانستند و بعد از آن نیز رژیم صهیونیستی را به برخورد خشن با موضوع غزه متهم می‌کردند.»
به گفته آجرلو، این نگاه به وجهه رژیم صهیونیستی که سعی می‌کرد به خصوص در غرب و آمریکا خود را یک قربانی و کشور ملزم به دفاع از خود نشان دهد آسیب وارد کرد و آن را به عنوان یک بازیگر تهاجمی و خشن مطرح ساخت.
کارشناس مسائل غرب آسیا گفت: «بخش عمده نمایش این قسمت از روایتی که از فلسطین به دنیا مخابره می‌شد توسط رسانه‌های وابسته به مقاومت و بخش دیگر نیز توسط رسانه‌های وابسته به محور غربی-عربی صورت می‌گرفت.»
آجرلو با اشاره به انتشار برخی اخبار از سوی رسانه‌های وابسته به اسرائیل و محور غرب گفت: «حتی این رسانه‌ها نیز به هر حال بخشی از حقایق را نمی‌توانستند پنهان کنند و همین رسانه‌ها در راستای ماموریت رسانه‌ای خود این حقایق را تا حدودی بازتاب می‌دادند.»
وی ادامه داد: «در چنین شرایطی، صهیونیست‌ها با هدف قرار دادن دفاتر خبرگزاری و ناامن کردن محیط خبرنگاری به نوعی پوشش روایت ظلم اسرائیل به مردم فلسطین را تحت تاثیر قرار دادند.»
کارشناس مسائل فلسطین تشریح کرد: «وقتی شبکه‌های مختلف خبری، تصاویر خبرنگاران رسانه‌های تخریب شده را نشان می‌دادند قابل مشاهده بود که مقر این خبرنگاران تخریب شده بود و دیگر دسترسی به تجهیزات برای اطلاع رسانی نداشتند.»
آجرلو تاکید کرد: «بنابراین این اقدام را باید در راستای تاکتیک خنثی سازی تبلیغات طرف مقابل از سوی رژیم صهیونیستی قلمداد کرد.»
این کارشناس گفت: «همچنین با توجه به اخباری که به سوی واشنگتن و پایتخت‌های اروپایی مخابره می‌شد ملت‌های آن‌ها دائما فشار می‌آوردند که رژیم صهیونیستی باید به خشونت علیه فلسطین پایان دهد.»
وی افزود: «در چنین شرایطی اسرائیل تصمیم گرفت که محیط خبرنگاری را ناامن کند و از این رو دفاتر خبرگزاری‌هایی چون آسوشیتدپرس و هم برخی شبکه‌های خبری دیگر که به محور مقاومت وابسته هستند را مورد حمله قرار داد تا نتوانند جنایات اسرائیل را بازتاب دهند.»
آجرلو در نهایت گفت: «باید توجه داشت اگر شبکه‌هایی چون آسوشیتدپرس و الجزیره که به نوعی همسو با روند غرب حرکت می‌کردند نیز هدف قرار گرفتند به این خاطر بود تا اخبار از این محیط هرچه کمتر به بیرون مخابره و چهره رژیم صهیونیستی بیش از این تخریب نشود.»
