حشمت‌الله فلاحت پیشه با تأکید بر اینکه در عالم سیاست حرف‌ها و مواضع نیستند که در تحولات سیاسی نقش تعیین‌کننده دارند، به‌خصوص اینکه این حرف‌ها بدون پشتوانه باشند، گفت: آنچه بیشترین اثر را در عالم سیاست دارد، تحولاتی است که در عالم واقع شکل می‌گیرد و این تحولات یا مواضع گذشته را تائید می‌کند و یا اینکه مواضع آینده بر بنیان آن شکل می‌گیرد. به‌خصوص در مناسبات امروز میان ایران و آمریکا بارها شاهد این نکته بوده‌ایم.

وی توضیح داد: به‌هرحال آمریکایی‌ها این مناسبات را بر اساس جنگ روانی شکل دادند و سیاست فشار حداکثری‌شان یک سیاست جنگ روانی است. بعد از مدت‌ها که آمریکایی‌ها مجبور شدند با ایران توافق کنند موضوع برجام ماحصل توافقی بود که طرف‌های اصلی‌اش ایران و آمریکا بودند. دیدیم که دولت جدیدی روی کار آمد و با یک سیاست جنگ روانی تحت عنوان فشار حداکثری ادعاهایی را مطرح کرد. آقای ترامپ و البته پمپئو مدعی بودند هر آنچه را با عنوان دغدغه‌های ایران تاکنون از آن یادکرده‌اند، باسیاست فشار حداکثری از بین می‌برند و بنیانش هم بر یک جنگ روانی شکل گرفت.

فلاحت پیشه افزود: چند تحول بعدازآن اتفاق افتاد که اولین و مهم‌ترین آن انهدام پهپاد آمریکایی توسط ایران بود که نشان داد جنگ روانی آمریکا قابل‌تبدیل شدن به جنگ عملی و عملیاتی آن‌ها نیست و با این اقدام شیرازه جنگ روانی آمریکا فروپاشید. پس‌ازآن شاهد بودیم که خیلی از متحدان منطقه‌ای آمریکا دیگر دنباله‌رو سیاست‌های تنش‌زای این کشور نشدند.

این تحلیلگر مسائل بین‌المللی یادآور شد: گام بعدی در موضوع نفت‌کش ایرانی شکل گرفت. آمریکایی‌ها فراخوانی را با عنوان امنیت راه‌های دریایی دادند و کشورهای دیگر را به عضویت در آن دعوت کردند. فقط دو بازیگر این دعوت را پذیرفتند. یکی انگلستان بود و دیگری رژیم صهیونیستی. رژیم صهیونیستی به‌هرحال رژیم متخاصم ما به‌حساب می‌آید و شانه‌های دو طرف در سوریه به هم اصابت کرد و طبیعتاً این رژیم جرات ندارد ناو خود را به نزدیکی دریای سرزمینی ایران بفرستد؛ چراکه این رفت حتما برگشتی نخواهد داشت؛ لذا رژیم صهیونیستی فقط در حرف حمایت کرد.

فلاحت پیشه خاطرنشان کرد: انگلستان در عمل سعی کرد با توقیف نفت‌کش ایرانی در جبل‌الطارق خود را در عمل به آمریکایی نزدیک کند. هم در موضوعات منطقه‌ای و هم در موضوعات جهانی و هم در برگزیت انگلیسی‌ها نیازمند این بودند که آمریکا را در کنار خود داشته باشند تا شرایط جدایی‌شان از اروپا با حداکثر منافع ملی همراه شود و حداکثر این منافع را از اروپا اخذ کنند و بعد خارج شوند.

این نماینده مجلس با تأکید بر اینکه در طرف مقابل جمهوری اسلامی ایران اقدامی قاطع صورت داد و اقدامات حقوقی در پیش گرفت، ادامه داد: اغماض نسبت به نقض قانون نفت‌کش بریتانیایی کنار گذاشته شد. اغماضی که جمهوری اسلامی ایران شاید بارها نسبت به بسیاری از کشتی‌های عبوری از تنگه هرمز داشته است، اما الآن وقتی تخطی توسط کشتی انگلیسی صورت گرفت، ایران آن را توقیف کرد و درنهایت این انگلیسی‌ها بودند که برای این‌چنین مواضعی پیش‌قدم شدند.

فلاحت پیشه با بیان اینکه زمانی که این اقدام صورت گرفت معتقد بودم که درنهایت انگلیسی‌ها مجبورند با ایران مذاکره کنند و از این بازی خارج شوند، افزود: به اعتقاد من هنوز این بازی تمام نشده است. تا زمانی که خسارت وارده به نفت‌کش آدریان جبران و پرداخت آن تعیین تکلیف نشود، انگلیسی‌ها مسئول اقدامی هستند که صورت داده‌اند. هنوز ایران به خاطر اقدام انگلیس در حال ضرر دادن است و این ضررها را باید جمهوری اسلامی ایران در محاکم حقوقی دنبال کند.

وی تأکید کرد: آن زمان بعضی‌ها به‌اشتباه گفتند که این اقدام مقابله‌به‌مثل بود و کشتی انگلیسی باید آزاد شود؛ من این اعتقاد را ندارم. هنوز نفت‌کش ایرانی به وضعیت ثبات نرسیده و منافع ایران تأمین نشده است. ضمن اینکه اصلاً موضوع مقابله‌به‌مثل نیست. انگلیسی‌ها تخطی کرده‌اند و باید در ایران محاکم مربوطه درباره آن تصمیم بگیرند.

فلاحت پیشه اضافه کرد: وقتی نفت‌کش آدریان آزاد شد، آمریکایی‌ها اعلام کردند که دستور توقیفش را داده‌اند. من آن زمان اعلام کردم موضع ایران در قبال توقیف احتمالی نفت‌کش ایران توسط آمریکا ثابت خواهد بود و در قالب منشور سازمان ملل ایرانی‌ها حق مقابله‌به‌مثل را شکل خواهند داد و طبیعتاً هنوز هم آمریکایی‌ها جرات چنین کاری نداشتند.

وی تأکید کرد: مهم‌ترین نتیجه راهبردی آزادسازی نفت‌کش آدریان دریا این بود که وقتی آمریکایی‌ها خودشان حریمی برای مواجهه با ایران تعریف کردند، هیچ کشوری بر سر منافع مسلم ایران وارد چالش با او نمی‌شود. از زمانی که با سقوط پهپادشان این حریم تعریف شد و با سقوط پهپاد دوم در یمن شکست دیگری متوجه آمریکایی‌ها شد و وقتی‌که خود آمریکایی‌ها حریم درست کردند کشورهای دیگر وارد فضای چالشی با ایران نمی‌شوند.

فلاحت پیشه توضیح داد: معتقدم اقداماتی از این نوع یعنی توقیف نفت‌کش بریتانیایی و سقوط پهپاد آمریکایی و پیروزی در محاکم حقوقی در قبال نفت‌کش ایران باعث می‌شود که در عمل نوعی مصونیت در آینده برای ایران شکل بگیرد و همه این شواهد نشان می‌دهد که آمریکایی‌ها مجبورند به دیپلماسی برگردند و مجبورند سیاست طرح برگشت در مقابل برگشت را بیشتر موردتوجه قرار دهند و آن، همان‌جایی است که آمریکایی‌ها باید به هر آنچه از بین بردند برگردند.