شورای راهبردی آنلاین – یادداشت مهمان: بازگشت دیوید کامرون، نخست وزیر برگزار کننده رفراندوم برگزیت، خبری بود که طی چند روز گذشته توجه کارشناسان بریتانیا و همچنین روابط بین‌الملل را به خود معطوف کرده است. اما چه اهدافی بازگشت کامرون به صحنه سیاسی اجرایی در بریتانیا را توجیه می‌کند؟
امیرحسین عسکری – پژوهشگر مسائل اروپا و مدیر مرکز پژوهشی – خبری مطالعات اروپا
در حال حاضر حزب توری (حزب پیشاهنگِ حزب محافظه‌کار) در بریتانیا با بحران‌های متعددی روبروست که سال ۲۰۰۳ توسط مارک گارنت و فیلیپ لونچ در کتاب محافظه‌کاران در بحران به نحوی توصیف شده بود. در واقع، توری‌ها در دو سطح سیاست داخلی و همچنین محیط بین‌المللی با بحرانهایی مواجه هستند که هر کدام انگیزه بیشتری به آنها می‌دهد تا آنها را وادارد از سیاستمداران کارکشته‌تری برای انتخابات سراسری بعدی استفاده کنند.
در سطح سیاست داخلی بریتانیا، بحران اقتصادی ناشی از جنگ اوکراین و همچنین ظهور جریان‌های چپ و ملی‌گرا از مهمترین چالش‌های حزب توری محسوب می‌شوند و از این رو در انتخابات آینده بیش از هر زمان دیگری این حزب با چالش روبرو خواهد بود. نتایج چند انتخابات اخیر در سراسر بریتانیا زنگ خطر را برای توری‌ها به صدا درآورده است.
در ایرلند شمالی حزب ملی‌گرای «شین فین»، برای نخستین بار در تاریخ خود، توانست به بزرگ‌ترین حزب در پارلمان تبدیل شود و حزب اتحادگرای دموکراتیک را از اکثریت ساقط کند. به صورت کلی این نتایج در ایرلند شمالی برای توری‌ها فاجعه‌بار است؛ زیرا سنت سیاسی اولستر، در ایرلند شمالی، و جریان اتحادگرایی ناشی از آن از متحدان توری‌ها محسوب می‌شوند و شکست این بلوک در سبد رأی، جبهه محافظه‌کاران-اتحادگرایان را تضعیف خواهد کرد.
بحران اقتصادی ناشی از جنگ اوکراین نیز از دیگر چالش‌های حزب توری در زمان حاضر است که همواره مورد بهره‌برداری احزاب دیگر از جمله حزب کارگر، حزب ملی اسکاتلند و شین فین قرار گرفته است. این بحران می‌تواند در انتخابات سراسری آینده از چالش‌هایی محسوب شود که سبد رأی توری‌ها را تهدید می‌کند.
در سطح بین‌المللی نیز درگیری در اوکراین و خاورمیانه مهمترین دل مشغولی و دغدغه توری‌ها است. جنگ در اوکراین برای توری‌ها، به عنوان حزبی که دارای ایدئولوژی دفاع هسته‌ای مستقل و همچنین پایبندی به اتحاد در ناتو است، می‌تواند در انتخابات بسیار حیاتی باشد. علاوه بر این، درگیری در خاورمیانه و جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه، موجب اعتراضات فزاینده در سراسر بریتانیا شده که این امر جریان‌ها و احزاب چپ سیاسی مانند «شین فین»، «جناح چپ حزب کارگر»، کمپین توقف جنگ و… را تقویت کرده است. این جریان‌ها از نظر سیاسی در مقابل توری‌ها قرار دارند و از این رو می‌توانند چالش‌های عمده‌ای را در انتخابات آینده برای حزب حاکم در سبد آراء ایجاد کنند.
از آنجا که غالب سیاستمداران کهنه‌کار حزب توری، در حال حاضر به نوعی مهره سوخته محسوب می‌شوند و ممکن است سیاستمداران نوظهور مانند «ریشی سوناک» نتوانند توری‌ها را در تلاطم بحران‌ها به خوبی هدایت کنند، از نظر توری‌ها، تنها «دیوید کامرون» است که می‌تواند با چالش‌های پیش روی حزب دست و پنجه نرم کند.
بر این اساس به نظر می‌رسد بازگشت کامرون به «دانینگ استریت» و ایفای نقش در سمت وزارت امور خارجه و کشورهای همسود با دو هدف صورت گرفته است: نخست، حضور کامرون و تجربه وی می‌تواند در دو بحران ایجاد شده ناشی از جنگ در اوکراین و همچنین جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه، نقشی قابل توجه باشد و دوم، حضور وی در کابینه می‌تواند به عنوان جانشینی بالقوه به جای «ریشی سوناک» در نظر گرفته شود که این امکان را داشته باشد که بتواند سکان هدایت توری‌ها را در انتخابات آینده به دست بگیرد.
0 Comments