عبدالرضا فرجیراد – استاد ژئوپلیتیک
اعتراض جلیقه زردهای فرانسه در سال جدید میلادی نیز همچنان ادامه دارد و آنچه دو ماه پیش در اعتراض به افزایش قیمت سوخت آغاز شد، حالا گستردهتر شده است.
امانوئل مکرون، رئیسجمهوری فرانسه نیز بر اساس قولهایی که در انتخابات ریاستجمهوری داده بود یک سری طرحهای جدید را در فرانسه اجرا کرد، اما نتایج آن چندان خوب نبود و باعث شد که وضعیت معیشتی مردم بهویژه طبقه متوسط رو به پایین تضعیف شود؛ لذا بهتدریج شاهد کاهش محبوبیت رئیسجمهوری جوان فرانسه هستیم. ضمن آنکه برخوردهای مکرون با مردم و افکار عمومی یا در رسانهها آنگونه نبود که مردم فرانسه انتظار داشتند. به همین خاطر برای اولین بار مردم فرانسه بدون رهبری و از طریق فضای مجازی کمپینهایی را تشکیل دادند و مخالفت خود را با سیاستهای مکرون اعلام کردند.
در این میان بالا رفتن قیمت بنزین و افزایش مالیات بر آن، بهانهای برای مردم شد تا اعتراضات خود را شدت بخشند.
از طرفی با توجه به اینکه مکرون نماینده هیچ حزب سنتی فرانسه نیست، پشتیبانی سیاسی قوی چندانی در داخل از وی صورت نمیگیرد.
به دنبال تضعیف موقعیت آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان که در انتخابات این کشور بهسختی پیروز شد و بهناچار با احزاب دیگر ائتلاف کرد، همه امیدها در سطح اتحادیه اروپا به شخص مکرون بود که رهبری سیاسی اتحادیه اروپا را بر عهده بگیرد. دلیل این امید آن بود که در حال حاضر اتحادیه اروپا به این خاطر که ازیکطرف انگلیس در حال خروج از این اتحادیه است و از طرف دیگر اختلافات درون اتحادیه اروپا در پی اختلافاتی که میان کشورهای شرق و غرب اروپا وجود دارد، در حال شدت گرفتن است، وضعیت باثباتی ندارد. با این وضعیت، این اعتراضات باعث میشود که موقعیت امانوئل مکرون در سطح اروپا تضعیف شود.
با ضربهای که به موقعیت و حیثیت سیاسی مکرون وارد آمده، این ذهنیت در اذهان عمومی ایجاد شده که بهاحتمالقوی، وی در دوره بعد دیگر رئیسجمهور فرانسه نخواهد شد. بهویژه آنکه بر اساس آمارها اکنون محبوبیت مکرون ۲۵ درصد است، لذا طبیعی است که او نمیتواند رهبری سیاسی اتحادیه اروپا را بر عهده بگیرد.
در همین حال، ضربهای را هم که به وجهه جهانی امانوئل مکرون بهعنوان یک سیاستمدار جوان و پرتلاش وارد شد باید مدنظر داشت، چراکه این ضربه باعث شده است نقش منطقهای او هم کاهش پیدا کند؛ لذا کاهش و تضعیف همکاریها میان آمریکا و فرانسه یکی از پیامدهای این موضوع خواهد بود.
از زمانی که تحرکات جلیقه زردها در فرانسه افزایشیافته، دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا پیدرپی در توئیتهایش از معترضان اعلام حمایت کرده است. درحالیکه پیش از آن تماسهای خوبی میان طرفین برقرار بود و حتی مکرون تلاش میکرد که رابطه خوبی با آمریکا ایجاد کند تا بتواند در حد امکان هماهنگیهایی در سطح مسائل منطقهای و جهانی با همتای آمریکایی خود داشته باشد، اما با شروع اعتراضات در فرانسه، واشنگتن حامی معترضان شد و یکی از اهدافش از این حمایت، تضعیف اتحادیه اروپا بود.
در این رابطه شاهد بودیم که ترامپ بدون هماهنگی با فرانسه تصمیم به خروج نیروهای آمریکایی از سوریه گرفت و دست فرانسه را در پوست گردو قرار داد. درحالیکه پاریس این توان را ندارد که بهتنهایی در سوریه ایفای نقش کند.
با توجه به اینکه انگلیس هماکنون به دلیل بحث برگزیت روابط خوبی با فرانسه ندارد؛ میتوان گفت که اعتراضات در فرانسه باعث شد که مکرون در سطح منطقه و جهان دچار نوعی انزوا شود.
درنهایت باید توجه داشت که برنامه معترضان جلیقه زرد در فرانسه یک برنامه هماهنگ شده سندیکایی نیست، زیرا همواره سندیکاها در فرانسه نمایندگانی داشتهاند و در خصوص مسائل مختلف تظاهرات برپا میکردند و در خاتمه نماینده دولت با نمایندگان سندیکاها وارد گفتگو و مذاکره میشدند؛ اما اکنون مشخص نیست که رهبری جلیقه زردها را چه کسی بر عهده دارد.
گرچه باوجود فضای مجازی، برخی افراد مشخصشدهاند که ظاهراً حکم رهبر یا لیدر این جریان را دارند و دولت فرانسه هم به دنبال این رهبران است تا بتواند با آنها وارد مذاکره شود، اما به نظر نمیرسد اعتراضات فرانسه بهزودی خاتمه یابد؛ زیرا از یکسو در حال حاضر وضعیت اروپا نیز مطلوب نیست و شکافی در اتحادیه اروپا ایجاد شده است که فضای بحرانی داخل فرانسه را بحرانیتر میکند و از سوی دیگر کشورهایی مانند آمریکا، بریتانیا و روسیه به نحوی از طریق فضای مجازی در حال دامن زدن به آتش اعتراضات هستند.
0 Comments