بر اساس قانون جدید هسته‌ای، وضعیت هسته‌ای کره شمالی «غیرقابل‌بازگشت» تعریف‌شده و درعین‌حال حق استفاده از حملات هسته‌ای پیشگیرانه برای محافظت از خویش به رسمیت شناخته می‌شود. قانون جدید هسته‌ای تصویب‌شده در سال 2022 جایگزین قانون سابق سال 2013 می‌شود که برای نخستین بار وضعیت هسته‌ای کره شمالی را مشخص می‌کرد.

این اقدام پیونگ یانگ در حالی صورت می‌گیرد که از نگاه ناظران بین‌المللی، کره شمالی در حال آماده شدن برای از سرگیری آزمایش‌های هسته‌ای جدید است؛ آزمایش‌هایی که قرار است برای نخستین بار از سال 2017 به این سو و متعاقب نشست‌های تاریخی میان کره شمالی و ایالات‌متحده آمریکا انجام شود.

اظهارنظر کیم، رهبر کره شمالی، درباره این قانون بسیار جالب‌توجه است. وی در یک سخنرانی اعلام کرد که «بیشترین اهمیت تصویب قانون جدید، ترسیم یک مسیر غیرقابل‌بازگشت است؛ مسیری که امکان معامله بر سر سلاح‌های هسته‌ای ما وجود نداشته باشد». وی افزود «حتی اگر کشور با 100 سال تحریم مواجه شود، هرگز دست از توانمندی هسته‌ای برنمی‌دارد».

این قانون از جهات مختلف اهمیت دارد. از یک‌سو این قانون، تضمین حقوقی قدرتمندی برای تحکیم موقعیت کره شمالی به‌عنوان یک کشور دارای سلاح هسته‌ای را فراهم می‌کند و سیاست هسته‌ای کره شمالی را شفاف و دقیق می‌سازد. از سوی دیگر، این قانون دایره اختیارات و عمل کره شمالی را بسیار گسترده‌تر از قانون قبلی می‌کند.

درحالی‌که در قانون سال 2013 تصریح‌شده بود که کره شمالی می‌تواند از سلاح‌های هسته‌ای برای دفع تهاجم یا حمله یک کشور هسته‌ای متخاصم و انجام حملات تلافی‌جویانه استفاده کند، قانون جدید فراتر از آن رفته و اجازه حملات هسته‌ای پیشگیرانه را می‌دهد.

در باب چرایی اصلاح قانون قبلی و تصویب قانون جدید می‌توان مجموعه‌ای از عوامل را ذکر کرد:

1. اجبار جامعه جهانی برای پذیرش وضعیت کره شمالی به‌عنوان یک «کشور هسته‌ای»؛
2. . تقویت جایگاه رهبر کره شمالی و حفاظت از وی در شرایطی که احتمال تغییر رژیم پیونگ‌یانگ توسط ایالات‌متحده آمریکا و کره جنوبی می‌رود؛
3. استراتژی «زنجیره کشتار (Kill Chain)» کره جنوبی. بر اساس این استراتژی کره جنوبی می‌تواند در صورت مشکوک شدن به یک حمله قریب‌الوقوع از سوی کره شمالی به زیرساخت‌های هسته‌ای و سیستم فرماندهی این کشور حمله کند. از نگاه کیم، این استراتژی زمینه را برای تنش‌های طولانی‌مدت میان دو کره فراهم می‌کند و وضعیت امنیت پیونگ‌یانگ را بیشتر شکننده و آسیب‌پذیر می‌کند.
4. انتخاب یون سوک یول در ماه مارس به سمت ریاست جمهوری کره جنوبی و سیاست‌ها و مواضع سخت وی در برابر کره شمالی. در طی مبارزات انتخابات ریاست جمهوری وی به مردم کره جنوبی قول داد که نسبت به روسای جمهور قبلی کره جنوبی که مواضع آشتی‌جویانه‌ای نسبت به کره شمالی داشتند، مواضع سختی اتخاذ خواهد کرد و در صورت نیاز به کره شمالی حمله پیشدستانه خواهد کرد.

تصویب قانون جدید هسته‌ای کره شمالی آثار و پیامدهای مهمی در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی خواهد داشت. شکننده شدن محیط امنیتی شمال شرق آسیا و تشویق بازیگران منطقه‌ای به تقویت توان نظامی نخستین پیامد راهبردی این تصمیم است.

بدیهی است که متحدان منطقه‌ای آمریکا یعنی ژاپن و کره جنوبی در زمره این بازیگران خواهند بود. افزایش فشارهای اقتصادی و تحمیل تحریم‌های اقتصادی بیشتر بر کره شمالی دیگر پیامد قابل پیش‌بینی برای این تصمیم خواهد بود. افزایش حضور آمریکا در شرق آسیا، انجام رزمایش‌ها و مانورهای نظامی با همکاری متحدان منطقه‌ای پیامد سوم قابل‌بیان برای این تصمیم است.

در جمع‌بندی نهایی می‌توان گفت که تصمیم کره شمالی بیش‌ازپیش تنش‌های منطقه‌ای را افزایش می‌دهد و نگرانی‌ها در مورد خطرات ناشی از محاسبه اشتباه یا درگیری هسته‌ای ناخواسته در منطقه آسیا و اقیانوسیه را عمیق‌تر می‌کند.