جدیدترین مطالب
تحلیلی بر”اشغالگر” خواندن رژیم صهیونیستی توسط دیوان بینالمللی دادگستری
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل بینالملل گفت: شورای امنیت، مجمع عمومی و شورای حقوق بشر و دیگر نهادهای سازمان ملل از این پس، حتی اگر نخواهند هم ناچارند در بیانیهها و قطعنامههای آتی خود به رای مشورتی دیوان بینالمللی دادگستری مبنی بر “اشغالگر” خواندن رژیم اسرائیل و اقدامات غیرقانونی آن در سرزمینهای اشغالی علیه فلسطینیان اشاره و به آن ارجاع دهند و این یک شکست سیاسی و حقوقی برای این رژیم و حامیانش است.
دلایل نزدیکی راهبردی ارمنستان به اروپا و آمریکا
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: سفیر پیشین ایران در ارمنستان گفت: نزدیکی راهبردی ارمنستان به اروپا و آمریکا، چندان دور از انتظار نیست، چراکه دولت پاشینیان نگران است که اگر حمله دیگری در مرزهایش اتفاق بیفتد، نتواند موقعیت خود را حفظ و از کشورش دفاع کند، از این رو سعی دارد متحدانی برای خود در غرب فراهم کند.
دلایل و شانس اردوغان برای آشتی با دولت سوریه
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل قفقاز گفت: اخیرا وزیر خارجه ترکیه در نشست خبری مشترک با همتای سعودی خود اظهار داشت: «استراتژی ما در حال حاضر گفتگو و صلح است و از ایران و روسیه نیز میخواهیم که در این روند نقشی سازنده ایفا کنند.» با توجه به این صحبتها بار دیگر این مسئله مورد توجه قرار گرفته که سیاست ترکیه در قبال پناهجویان سوریه به چه صورت است و تبعات این سیاست چیست؟
![Loading](https://www.scfr.ir/wp-content/plugins/ds-divi-extras/extra-images/pagination-loading.gif)
أحدث المقالات
![Loading](https://www.scfr.ir/wp-content/plugins/ds-divi-extras/extra-images/pagination-loading.gif)
نگاه ترکیه به کشورهای جنوبی خلیج فارس
![N82431849-71417456](https://www.scfr.ir/wp-content/uploads/2020/06/N82431849-71417456.jpg)
در نگاهی به روابط تاریخی ترکیه با کشورهای عربی باید گفت که ترکیه در دهههای گذشته یکی از کشورهای تاثیرگذار در حوزه روابط با کشورهای عربی به ویژه کشورهای حوزه جنوب خلیج فارس بوده است. البته این روابط بیشتر بر حوزههای اقتصادی، سیاسی و تجاری متمرکز بوده است. اما از سال 2011 به بعد و پس از بهار عربی، روابط آنکارا با کشورهای حاشیه خلیج فارس بهویژه عربستان و امارات دچار دگردیسیهای عمیقتری شده است.
در واقع عربستان با توجه به نفوذ سیاسی و معنوی که در کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس داشته و دارد، تلاشش بر این است که با یک ائتلافسازی درون منطقهای با محور وهابیسم، این کشورها را به نوعی با سیاستهای منطقهای خود همراه و همگام سازد. از سوی دیگر ترکیه بعد از بهار عربی به عنوان نماینده اخوانیسم در منطقه، تلاش کرده که به زعم خود، الگوی جدیدی از اسلام میانهرو را در خاورمیانه و شمال آفریقا ارائه دهد.
بر این اساس، بحث تقابل در نمایندگی دو الگو (وهابیسم و اخوانیسم)، روابط ریاض و آنکارا را با چالشهای جدی مواجه ساخته است؛ بهطوریکه به رغم منافع همسوی دو کشور در بحث حمایت از مخالفان بشار اسد در سوریه، به مرور زمان شاهد آن هستیم که عربستان و ترکیه از ائتلاف خودساخته در سوریه علیه نظام بشار اسد فاصله گرفته و در تحولات منطقه نیز اختلافات میان دو کشور آشکارتر شده است.
نکتهای که این اختلافات را پررنگتر میکند این که طبق برآورد مقامات امنیتی ترکیه، دستگاههای امنیتی و برخی از مسئولان عربستان و امارات در کودتای نافرجام ترکیه دست داشتهاند. این مسئله بسترساز اختلافات آینده میان ترکیه و برخی از کشورهای حوزه حاشیه جنوبی خلیج فارس خواهد بود. از سوی دیگر بحث قتل روزنامهنگار منتقد عربستان سعودی در کنسولگری این کشور در ترکیه یعنی جمال خاشقجی، روابط آنکارا و ریاض را بیش از گذشته با چالشهای جدی مواجه ساخت و باعث شد که دو کشور در حوزه رسانهای، یکدیگر را به دخالت در امور کشورهای منطقه متهم سازند.
از دیگر مسائل مطرح در روابط ترکیه و عربستان میتوان به تلاشهای آنکارا برای متوازنسازی روابط با ایران و روسیه اشاره کرد. در حالی که عربستان همچنان بر طبل تنش با ایران میکوبد و هرگونه پیام مثبت برای آشتی و شروع دیپلماسی با هدف خارج شدن از بحرانهای منطقهای با ایران را رد میکند، ولی ترکیه در نشستهای سه جانبه با ایران و روسیه در آستانه قزاقستان همچنان مشارکت دارد.
از دیگر مواردی که میتواند بحران روابط میان ترکیه و عربستان و برخی از کشورهای همسو با ریاض را در آینده با پیچیدگیهای بیشتری مواجه سازد، بحث نوع روابط ترکیه با قطر است. ترکیه و قطر همچنان از اخوانیها در مصر و برخی از کشورهای منطقه حمایت میکنند. حتی آنکارا برای دفاع از قطر، چند پایگاه نظامی در دوحه قطر تاسیس کرد و به حمایت از امیر این کشور متعهد است. این مسئله نیز میتواند روابط میان عربستان و ترکیه را بیش از گذشته تحت تاثیر قرار داده و با بحران مواجه کند.
به نظر میرسد بهرغم تداوم برخی از همکاریهای اقتصادی میان ترکیه با عربستان و امارات، اما در حوزه سیاسی و امنیتی، چالشهای جدی در آینده پیشروی این کشورها قرار خواهد گرفت. نکته دیگر اینکه شاید به دلیل تهدید مشترکی که مقابل عربستان و امارات از خیزش مجدد الگوی اخوانیسم در منطقه شکل گرفته، ریاض و متحدان آن تمایل بیشتری به گسترش روابط در حوزههای نظامی و سیاسی با اسرائیل داشته باشند.
در نهایت اینکه برخی از کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس مانند بحرین، عربستان را به عنوان پدرخوانده در منطقه پذیرفتهاند؛ بحرین به دلیل حاکمیت اقلیت سنی و ترس از جایگاه شیعیان و خیزشهای انقلابی آنها، تمام سیاستهای داخلی و منطقهای خود از جمله در قبال آنکارا را با ریاض هماهنگ کرده است.
اما عمان نوعی استقلالطلبی را در سیاستهای منطقه و به خصوص در روابط با ترکیه و ایران برای خود حفظ کرده است. کویت نیز در قبال مسائل منطقه و بحرانهای ادامهدار بین ایران و ترکیه با عربستان تلاش دارد راهمیانهای را در پیش بگیرد و از تیرهتر شدن روابط با آنکارا و تهران و بحرانیتر شدن اوضاع منطقه جلوگیری کند.
گرچه کویت در برخی سیاستها بهویژه بحران یمن همسویی بیشتری با عربستان دارد، اما در مسائل دیگر بین قدرتهای منطقهای، سعی دارد راه میانه را در پیش بگیرد و از ورود جدی به این بحرانها خودداری کند.
0 Comments