شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل شبه قاره گفت: هند و امارات متحده عربی کار بر روی اولین مرحله از ایجاد کریدور اقتصادی هند – خاورمیانه – اروپا معروف به کریدور آی‌مک (عرب‌مِد) که به عنوان مسیری جایگزین برای تنگه هرمز و طرح جاده ابریشم چین معرفی شده بود را آغاز کرده‌اند. اگرچه برخی گمانه‌زنی‌ها مطرح است که با ادامه جنگ در غزه و التهاب در خاورمیانه، ممکن است کار بر روی این کریدور به حاشیه رانده شود.
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: رژیم صهیونیستی درصدد «بهره‌برداری روانی» از مسائل اخیر منطقه، برای انحراف افکار عمومی جهانی از جنایات این رژیم در غزه است. بررسی فضای حاکم بر محافل سیاسی و رسانه‌ای رژیم صهیونیستی و مراکز همسو با آن در سطح منطقه و بین‌الملل نشان می‌دهد که این رژیم، به‌دنبال «برجسته و غالب‌سازی» تنش‌های اخیر با جمهوری اسلامی ایران است تا فشار سنگینی که را که در افکار عمومی داخلی، منطقه‌ای، بین‌المللی و حتی دولت‌های اروپایی علیه جنگ غزه ایجاد شده است، را کاهش دهد.
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل غرب آسیا گفت: جمهوری اسلامی ایران در واپسین ساعات 26 فروردین، حمله‌ای موشکی و پهپادی را علیه سرزمین‌های اشغالی آغاز کرد که تا صبح روز بعد ادامه داشت. این در حالی بود که علی رغم اطلاع‌رسانی قبلی ایران به برخی کشورهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای درباره قطعی بودن پاسخ و اقدام نظامی کشورمان، آمریکا و رژیم اسرائیل نتوانستند مانع از انجام این حمله شوند.
وب‌سایت اندیشکده آمریکایی کارنگی در یادداشتی نوشت: آرامش نسبی در شبه‌جزیره کره می‌تواند بار دیگر به بحران تبدیل شود. رژه نظامی اخیر کره شمالی و آزمایش یک سیستم موشکی جدید، هشدار دیگری درباره توسعه فزاینده تسلیحات هسته‌ای این کشور بود. باوجوداین، دولت‌های سئول و واشنگتن هیچ تغییری در سیاست‌های خود در قبال پیونگ‌یانگ ایجاد نکرده‌اند.
در همین حال، حمله روسیه به اوکراین که با تهدیدهای هسته‌ای پوتین در برابر هرگونه مداخله خارجی همراه بود، نگرانی‌ها از انجام یک عملیات مشابه توسط کیم جونگ اون را افزایش داده است. به‌عنوان‌مثال، آندری لانکوف، کارشناس مسائل کره شمالی، احتمال می‌دهد که پیونگ‌یانگ بتواند «از تسلیحات هسته‌ای تاکتیکی خود برای از بین بردن برتری توان نظامی متعارف کره جنوبی استفاده کند.» با توجه به این نگرانی‌ها، جای تعجب نیست که حدود 70 درصد از مردم کره جنوبی، طرفدار دستیابی به بازدارندگی هسته‌ای هستند.
درحالی‌که رویکرد بازدارندگی کره جنوبی در برابر کره شمالی به یک رقابت در حال رشد تسلیحاتی تکیه می‌کند که می‌تواند پیونگ‌یانگ را برای توسعه توانمندی‌های هسته‌ای خود بیشازپیش تحریک کند؛ اما در واقعیت، بازدارندگی نظامی با اهداف دیپلماسی در تضاد هستند. تلاش کره جنوبی برای تقویت بازدارندگی نظامی نه‌تنها کره شمالی را به سمت افزایش اعتماد به سلاح‌های هسته‌ای سوق می‌دهد، بلکه باعث می‌شود تا هسته‌ای شدن این کشور از مشروعیت داخلی بیشتری برخوردار شود؛ و در نهایت اینکه، امنیت کره جنوبی، ایالات‌متحده و منطقه تنها از طریق اقدامات منتهی به کاهش ریسک بهبود خواهد یافت که بتوانند پتانسیل‌های تحریک‌کننده مناقشات فاجعه‌بار منطقه‌ای را کاهش دهند.
تلاش دولت کره جنوبی برای تدوین پیش‌نویس اعلام رسمی پایان جنگ کره، به دنبال تحقق چنین هدفی بود. اگرچه این ابتکار عمل نتوانست نتیجه موردنظر را به دست آورد، اما انگیزه‌ای برای اندیشیدن درباره چگونگی بهبود امنیت در شبه‌جزیره کره و پیرامون آن است. هرگونه ابتکاری باید به دنبال راه‌هایی برای پیوستن مجدد کره شمالی به فرآیندهای امنیتی منطقه‌ای به‌عنوان بخشی از تلاش‌های گسترده‌تر برای ایجاد یک معماری امنیتی جدید در شمال شرقی آسیا باشد.
در میان این نگرانی‌ها، کره شمالی مرزهای خود را بسته است، اگرچه در نهایت، این انزوای خودخواسته می‌تواند جای خود را به فرصت‌های دیپلماتیک بدهد. وقتی این اتفاق بیفتد، سئول و واشنگتن باید تلاش‌های منطقه‌ای که می‌تواند منجر به کاهش خطرات در شبه‌جزیره کره شود را آزمایش کنند. اخیراً، گروهی از محققان و اندیشمندان منطقه که توسط شبکه رهبری آسیا پاسیفیک تشکیل شده‌اند، فهرستی از پیشنهاد‌ها را باهدف ساختن منطقه‌ای با امنیت بهتر ارائه کرده‌اند. در این میان، سه پیشنهاد درباره کره شمالی مستحق توجه جدی‌تری هستند:
اول، همه‌گیر شدن کرونا در کره شمالی از اوایل ژانویه سال 2020 که پیونگ‌یانگ آن را تهدیدی برای بقای ملی خود تلقی می‌کند، زمینه‌ساز توجه بیشتر به بهداشت عمومی در داخل این کشور شده است. بهبود همکاری‌های منطقه‌ای در حوزه زیرساخت‌های بهداشت عمومی و به اشتراک گذاشتن بهترین شیوه‌های پیشگیرانه می‌تواند باعث ایجاد اعتماد گسترده‌تر در کره شمالی شود. دوم، کره شمالی به‌طور فزاینده‌ای مستعد باران شدید و ایجاد سیل شده است، از همین رو باید فرصت‌های همکاری منطقه‌ای در مورد امدادرسانی در برابر بلایای احتمالی، موردتوجه جدی قرار گیرد.
سوم، پیشنهادی که برای دیپلمات‌های منطقه‌ای مهم‌تر است اینکه از طریق گفتگوهای دوجانبه به موضوع کاهش خطرات تسلیحات هسته‌ای و توسعه آن در منطقه پرداخته شود؛ اما فراتر از شبه‌جزیره کره، خود منطقه شرق آسیا نیز با چالش‌های متعدد مواجه است. گفتگوهای منطقه‌ای می‌تواند به ارتقاء درک متقابل رهبران منطقه کمک کند که صلح و امنیت در شبه‌جزیره می‌تواند نتایج مثبتی برای شرق آسیا داشته باشد.
هر یک از این اقدامات می‌تواند به پیوستن مجدد کره شمالی به فرایندهای امنیتی منطقه‌ای کمک کند و رهبران این کشور را متقاعد کند که صلح و سعادت برای مردم کره شمالی را می‌توان با خطرات کمتری به دست آورد؛ اما تا زمانی که کیم جونگ اون دولت خود را به‌طور هدفمند از جامعه بین‌المللی دور نگه دارد، محدودیت‌های زیادی پیش روی این همکاری‌ها وجود خواهد داشت. علیرغم پیش‌بینی‌های ضعیف درباره تحقق پیشرفت در کوتاه‌مدت، این وظیفه بر رهبران منطقه‌ای- به‌ویژه در سئول و واشنگتن- است که چشم‌انداز بلندمدت‌تری در خصوص ارتقاء صلح و امنیت منطقه‌ای داشته باشند.
0 Comments