شورای راهبردی آنلاین – رصد: برای همه واضح است که سال جدید میلادی برای همه کشورهای جهان شاید به‌سختی سال 2020 نباشد، اما قطعاً چالش‌برانگیز خواهد بود.
وب‌سایت شورای امور بین‌الملل روسیه در تحلیلی نوشت: کارشناسان تلاش می‌کنند با ارائه فهرستی از مخاطرات و چالش‌های پیش روی بشر به‌طورکلی و کشورهای جداگانه به‌طور خاص، گوی سبقت را از هم بربایند.
مسلماً روسیه هم مستثنا نیست. ایده روسیه به‌عنوان «جزیره ثبات در اقیانوس تحولات» دیگر قدیمی شده و چالش‌ها و مخاطرات، مسکو را دور نخواهد زد، بلکه نیازمند واکنش کافی رهبران این کشور خواهد بود.
به‌طور طبیعی، مقامات این کشور باید تحولات اجتماعی و اقتصادی داخلی را مدنظر قرار دهند، اما سیاست خارجی نیز به سهم خود با آزمایش‌ها و چالش‌ها مواجه خواهد بود. در اینجا به بررسی فهرستی از اولویت‌های ملی روسیه می‌پردازیم.
- تمدید استارت نو. بدون این پیمان، کنترل تسلیحات راهبردی بین روسیه و آمریکا فرومی‌پاشد. جو بایدن، رئیس‌جمهور منتخب آمریکا، پیشاپیش از تمایل خود به تمدید این پیمان بدون مفاد الحاقی خبر داده است.
- ممنوعیت موقتی استقرار موشک‌های کوتاه برد و میان برد در اروپا. اگرچه دیگر نمی‌توان پیمان آی ان اف را زنده کرد، اما پایبندی به مفاد آن توسط روسیه و غرب هدفی کاملاً واقع‌گرایانه است. مسکو تمایل دارد که سامانه‌های مناقشه آمیز 9М729 روسیه نیز مشمول این پیمان شود به شرطی که غرب نگرانی‌های روسیه در مورد سامانه‌های سپر دفاع موشکی بالستیک با سامانه‌های عمود پرتاب مارک-14 مستقر در پایگاه‌های ناتو در اروپا را لحاظ کند.
- نشست پی-5. اوایل 2020 روسیه خواستار نشست پنج عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل شده بود. این نشست به دلایل مختلف هنوز برگزار نشده است، اما چنین پیشنهادی کاملاً بجاست. بحث‌های این نشست می‌تواند اصول جدید ثبات راهبردی را پوشش دهد و زمینه‌ساز تلاش‌های بیشتر برای بهبود اداره جهانی باشد.
- احیای فعالیت‌های شورای ناتو-روسیه از بعد همکاری نظامی. از آوریل 2014، ناتو همکاری نظامی با روسیه را به حالت تعلیق درآورده است. بااین‌حال، بسیاری از منتقدان معتقدند که تعلیق همکاری‌ها لزوماً نباید به قطع کامل ارتباطات منجر شود. به نظر می‌رسد که شرایط برای ازسرگیری همکاری بین ارتش‌های هر دو طرف از طریق این شورا در غرب فراهم شده است.
- مشارکت روسیه در «توافق سبز» اتحادیه اروپا. سال آتی می‌تواند گشایشی در همکاری بین مسکو و بروکسل در مسائل مختلفی نظیر تغییرات اقلیمی و حفاظت از محیط‌زیست به ارمغان بیاورد. طرح‌های «توافق سبز» می‌تواند مایه تعامل هرچه بیشتر روسیه-اروپا شود.
- گذار سیاسی بلاروس. هر نوع تغییر در رژیم سیاسی بلاروس مسلماً به مردم بلاروس مربوط است. بااین‌حال، موضع روسیه می‌تواند تغییرات سیاسی در بلاروس را کند یا تند سازد. تداوم حمایت از وضع موجود مخاطرات سیاسی زیادی برای روسیه در پی خواهد داشت.
- جلوگیری از تنش در دنباس. متأسفانه حل‌وفصل جنگ در شرق اکراین در سال 2020 پیشرفت چندانی نداشته است و معلوم نیست که شرایط در سال آتی تغییر کند؛ بنابراین، حفظ دستاوردها (ثبات در جبهه‌ها، پایبندی به آتش‌بس و تداوم تبادل اسرا و افراد زندانی) حائز اهمیت است.
- جلوگیری از درگیری مسلحانه جدید در ناگورنو-قره باغ. روسیه می‌تواند افتخار پایان خصومت‌های مسلحانه در ناگورنو- قره‌باغ در سال 2020 را از آن خود سازد؛ اما خصومت‌های بالقوه در این منطقه همچنان بالاست، وضعیت ناگورنو- قره‌باغ مشخص نیست و نارضایتی طرفین جنگ از مسکو محتمل است. در سال 2021، اولین گام‌ها برای حل‌وفصل سیاسی این بحران باید برداشته شود و روسیه هم باید این فرایند را پیش برده و به‌عنوان یک تسهیل‌کننده خارجی عمل کند.
- گسترش دستور کار شورای قطب شمال. بهار 2021، روسیه ریاست شورای قطب شمال را به مدت دو سال به دست خواهد گرفت. این امر فرصتی در اختیار خواهد گذاشت تا اولاً از رویارویی سیاسی جهانی در این سازمان بین شرق و غرب جلوگیری شود و ثانیاً دستور کار این شورا ازلحاظ توسعه اجتماعی و اقتصادی این منطقه و بهبود کیفیت زندگی مردم آن گسترش یابد.
- تکمیل نورد استریم 2. اجرای این طرح در سال 2021 پیروزی سیاست خارجی مهمی برای روسیه بوده و بیانگر توانایی اتحادیه اروپا برای مقابله با تهدید تحریم‌های آمریکاست.
- حفظ مکانیسم اوپک-پلاس. تداوم همکاری بین عربستان و روسیه در سال آتی برای حفظ ثبات نسبی بازار نفت حول بشکه‌ای 50 دلار ضروری است که برای بخش انرژی روسیه نیز مطلوب خواهد بود.
- تنوع‌بخشی به همکاری اقتصادی با چین. در سال 2020، روسیه توانست از کاهش شدید تجارت خود با چین جلوگیری کند؛ اما ساختار این تجارت هنوز قدیمی بوده و نیازمند تنوع سازی است.
- آغاز اصلاحات سیاسی و اقتصادی در سوریه. قرار است انتخابات ریاست جمهوری در سوریه در سال 2021 برگزار شود. این انتخابات تصویری از تحولات این کشور در هفت سال گذشته ترسیم خواهد کرد. پس‌ازاین انتخابات، روسیه فرصتی در اختیار خواهد داشت تا از نفوذ خود در دمشق برای بهبود اقتصادی سوریه، ایجاد سیستم سیاسی فراگیر، تقویت فعالیت‌های کمیته قانون اساسی سوریه و غیره، استفاده کند.
- جلوگیری از بحران در روابط ترکیه-روسیه. آنکارا برای مسکو همچنان شریک مهمی محسوب می‌شود. مواضع آنها در بسیاری از مسائل مهم ازجمله در سوریه، لیبی و شرق مدیترانه با هم زاویه دارد. موفقیت روسیه در این حوزه‌ها مستلزم حفظ روابط گرم با ترکیه و همزمان، عدم واگذاری امتیازات بیش‌ازحد به رئیس‌جمهور ترکیه است.
0 Comments