استوارت پاتریک در یادداشتی که وب‌سایت شورای روابط خارجی آمریکا آن را منتشر کرد؛ نوشت: با پیروزی بایدن، نقش رهبری آمریکا در تغییرات اقلیمی پررنگ خواهد شد. یکی از اولین اقدامات بایدن، پس از برگزاری مراسم تحلیف، بازگرداندن آمریکا به توافق‌نامه آب و هوایی پاریس خواهد بود. او می‌تواند این اقدام را به‌راحتی انجام دهد، زیرا دولت اوباما در سال 2015 در قالب اقدامات اجرایی به توافق‌نامه پاریس پیوسته بود، نه یک معاهده رسمی که به تصویب سنا نیاز داشته باشد. البته تأثیر بازگشت آمریکا به تلاش‌های چندجانبه برای مقابله با تغییرات اقلیمی به زمان نیاز دارد. برای کاهش میانگین دمای جهانی تا 1.5 درجه، همان‌طور که در توافق‌نامه پاریس آمده است، جهان تا سال 2030 باید میزان انتشار سالانه گازهای گلخانه‌ای را به میزان 7.2 درصد کاهش دهد؛ اما اکثر کشورها تا رسیدن به این هدف فاصله زیادی دارند. اجلاس سال آینده سازمان ملل متحد درباره تغییرات آب و هوایی در گلاسگو که امسال به دلیل همه‌گیری کووید – 19 به تعویق افتاد، فرصتی برای اطمینان بخشی از اقدامی برای جلوگیری از این فاجعه است که بایدن پیش‌تر به آن متعهد شده بود.

بایدن با لغو تصمیم عجولانه ترامپ برای خروج از سازمان بهداشت جهانی که قرار است از 6 ژوئیه 2021 به‌طور کامل اجرا شود، می‌تواند رهبری آمریکا در حوزه بهداشت جهانی را به‌سرعت احیا کند. همانند توافق‌نامه پاریس، بایدن می‌تواند از طریق اقدامات اجرایی ساده، این تصمیم نادرست ترامپ را نیز لغو کند. فراتر از عضویت دوباره آمریکا در سازمان بهداشت جهانی، بایدن از تقویت آژانس جهانی بهداشت سازمان ملل نیز حمایت کرده است. بایدن همچنین از تلاش‌های مشترک بین‌المللی برای تولید و اطمینان از تخصیص عادلانه واکسن و داروی کووید – 19 حمایت خواهد کرد و رویکرد «ملی‌گرایی واکسنی» ترامپ را کنار خواهد گذاشت.

بایدن می‌تواند با بازگرداندن آمریکا به توافق هسته‌ای ایران، نقش آمریکا در منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای را احیا کند. ترامپ در سال 2018 از برجام خارج شد و برخلاف خواسته متحدان نزدیک آمریکا یعنی فرانسه، آلمان و انگلیس که هنوز عضو این توافق‌نامه هستند، خواستار تحریم ایران شد. بایدن تأکید کرده است «راهی معتبر برای بازگشت به دیپلماسی به تهران» ارائه خواهد داد و «اگر ایران به پیروی دقیق از توافق هسته‌ای متعهد شود، آمریکا مجدداً به توافق‌نامه هسته‌ای به‌عنوان نقطه آغاز مذاکرات خواهد پیوست.»

با توجه به حمایت دموکرات‌ها از تجارت جهانی، بایدن این فرصت را خواهد داشت تا ضمن احیای سازوکارهای تجارت جهانی بر اساس تجارت عادلانه، زمینه‌های بازگشت آمریکا به پیمان تجاری اقیانوس آرام (ترانس پاسیفیک) را فراهم کند.

بایدن ارتقای جهانی حقوق بشر را به‌عنوان اصلی‌ترین تمرکز سیاست خارجی ایالات‌متحده قرار خواهد داد. ازجمله اصلی‌ترین سیاست‌های شکست‌خورده ترامپ، عدم تمایل وی به همراهی با آزادی و دموکراسی در سراسر جهان و بالعکس حمایت از اقتدارگرایی و استبداد بوده است. این انتظار وجود دارد که بایدن این رویه را تغییر داده و با دشمنان ایالات‌متحده مانند کوبا و ونزوئلا به‌گونه‌ای دیگر رفتار کند. دولت بایدن ضمن بازگرداندن آمریکا به شورای حقوق بشر سازمان ملل، رویکرد «بازگشت به اصول» مایک پمپئو، وزیر امور خارجه ترامپ، در مورد حقوق بشر را کنار می‌گذارد، زیرا این رویکرد برای اجزای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کرامت انسانی ارزشی قائل نمی‌شود.

و در آخر اینکه، بایدن محوریت غرب را در استراتژی کلان آمریکا احیا خواهد کرد با این استدلال که مطمئن‌ترین پایه برای یک نظم بین‌المللی باز و مبتنی بر قوانین، همبستگی میان دموکراسی‌های پیشرفته و همفکر است. ترامپ با ایجاد تردید در مورد تعهد آمریکا به ناتو، تشویق به فروپاشی اتحادیه اروپا و تضعیف همبستگی بین اعضای گروه 7، عملکرد جهان غرب را مختل کرده است. اگرچه گفتگوها درباره هزینه‌های اعضای ناتو ادامه خواهد داشت، اما بایدن تعهد سنگین آمریکا در دفاع جمعی را تأیید می‌کند، از همبستگی بیشتر اعضای اتحادیه اروپا استقبال می‌کند و به دنبال بازسازی همبستگی بین کشورهای گروه 7 خواهد بود.

بسیاری از متحدان و شرکای آمریکا که دیگر به تمایل آمریکا برای تأمین امنیت و بازار آزاد اطمینان ندارند، رویکرد «خودمختاری استراتژیک» را دنبال می‌کنند. حتی به‌رغم پیروز شدن بایدن در انتخابات، بسیاری از خود این سؤال را می‌پرسند که چگونه باید به آمریکای دمدمی‌مزاج اعتماد کرد؟ به‌هرحال اگرچه ترامپ در انتخابات نوامبر شکست خورد، اما به‌احتمال‌زیاد ترامپیسم همچنان به‌عنوان یک نیروی سیاسی قدرتمند باقی خواهد ماند و رویکردهای جمهوری خواهان پیرامون سیاست خارجی انزواطلبانه و بیش‌ازحد ملی‌گرایانه را شکل خواهد داد.