شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل قفقاز گفت: به دنبال انتشار خبری مبنی بر آنکه کرملین به طور ضمنی تأیید کرد که صلح‌بانان روس از منطقه قره‌باغ عقب می‌کشند و سلاح‌ها و تجهیزات خود را به همراه می‌برند، این پرسش به طور جدی مطرح است که آیا روسیه می‌خواهد منطقه قفقاز جنوبی را به غرب واگذار کند؟
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل شبه قاره گفت: هند و امارات متحده عربی کار بر روی اولین مرحله از ایجاد کریدور اقتصادی هند – خاورمیانه – اروپا معروف به کریدور آی‌مک (عرب‌مِد) که به عنوان مسیری جایگزین برای تنگه هرمز و طرح جاده ابریشم چین معرفی شده بود را آغاز کرده‌اند. اگرچه برخی گمانه‌زنی‌ها مطرح است که با ادامه جنگ در غزه و التهاب در خاورمیانه، ممکن است کار بر روی این کریدور به حاشیه رانده شود.
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: رژیم صهیونیستی درصدد «بهره‌برداری روانی» از مسائل اخیر منطقه، برای انحراف افکار عمومی جهانی از جنایات این رژیم در غزه است. بررسی فضای حاکم بر محافل سیاسی و رسانه‌ای رژیم صهیونیستی و مراکز همسو با آن در سطح منطقه و بین‌الملل نشان می‌دهد که این رژیم، به‌دنبال «برجسته و غالب‌سازی» تنش‌های اخیر با جمهوری اسلامی ایران است تا فشار سنگینی که را که در افکار عمومی داخلی، منطقه‌ای، بین‌المللی و حتی دولت‌های اروپایی علیه جنگ غزه ایجاد شده است، را کاهش دهد.
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل غرب آسیا گفت: جمهوری اسلامی ایران در واپسین ساعات 26 فروردین، حمله‌ای موشکی و پهپادی را علیه سرزمین‌های اشغالی آغاز کرد که تا صبح روز بعد ادامه داشت. این در حالی بود که علی رغم اطلاع‌رسانی قبلی ایران به برخی کشورهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای درباره قطعی بودن پاسخ و اقدام نظامی کشورمان، آمریکا و رژیم اسرائیل نتوانستند مانع از انجام این حمله شوند.
برای دولت‌های عربی منطقه که خواستار گفتگو و دیپلماسی جهت خودداری از گسترش جنگ غزه به کل منطقه هستند، یک جنگ تمام عیار بین ایران و اسرائیل آن‌ها را در معرض آتش متقابل طرفین قرار خواهد داد. چنین نتیجه‌ای بدترین سناریوی ممکن خواهد بود که رهبران ۶ کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس سال هاست به دنبال اجتناب از آن هستند.
ربکا هاینریش در مقاله‌ای با عنوان «سیاست عدم استفاده از سلاح هسته‌ای در وهله نخست را نپذیرید» نوشت: فعالان مدنی تلاش برای بسیج افکار عمومی در این خصوص را آغاز کرده‌اند و از مقامات دولتی خواسته‌اند از سیاست منع استفاده از سلاح هسته‌ای در بدو وقوع هر نوع درگیری حمایت کنند.
به زبان ساده این بدان معناست که هر رئیس جمهوری در آمریکا می‌بایست در صورت اتخاذ این سیاست اعلام کند که ایالات متحده هیچگاه اولین کشوری نخواهد بود که در جنگ از سلاح هسته‌ای استفاده می‌کند.
تردیدی نیست که این فعالان از اینکه جو بایدن، نامزد دموکرات‌ها در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا از پذیرفتن چنین سیاستی استقبال می‌کند، به هیجان آمده‌اند؛ اما موضع وی، موضع جدیدی نیست، به‌طوری که تایید کرده بیش از 20 سال است که از چنین سیاستی حمایت می‌کند.
ناظران به همین خاطر می‌پرسند که چرا این اشتیاق هنوز جامه عمل نپوشیده است؟
واقعیت این است که هر رئیس جمهوری در آمریکا خواه جمهوریخواه و خواه دموکرات، چنین سیاستی را نپذیرفته است، زیرا چنین کاری مخاطرات غیر قابل پذیرشی دارد که می‌تواند به جنگی فاجعه آمیز و بدون مزیت ملموس منتهی شود.
برای این امر چهار دلیل متصور است.
اول اینکه تصویب سیاست عدم استفاده در وهله اول، امکان حمله غیرهسته‌ای راهبردی را به آمریکا متحدانش و منافعش فراهم می‌کند. هم چین و هم روسیه در حال توسعه ظرفیت‌های نظامی خود هستند و به گونه‌ای اقدام کرده‌اند که تمایل خود را برای حمله به دیگر کشورها و ترسیم دوباره مرزها به نمایش گذاشته‌اند.
دومین دلیل که عدم استفاده از سلاح هسته‌ای در وهله نخست را ایده بدی می‌سازد، این است که آمریکا باید محاسبات پیچیده‌تری درباره چین و روسیه داشته باشد. هر سیاستی در خصوص کنترل تسلیحات باید با در نظر داشتن این هدف تنظیم شود که متخاصمان را از اقدام علیه آمریکا باز دارد. ایالات متحده باید همه گزینه‌های خود را حفظ کند و در همین حال برخی از آن‌ها را در هاله‌ای از ابهام قرار دهد، به گونه‌ای که دشمنانش ناچار شوند تا محاسبات پیچیده و همیشه این تردید را داشته باشند که اگر اقدام خصمانه‌ای علیه ایالات متحده انجام دهند هزینه تنبیهی قابل‌توجهی علیه ایشان خواهد داشت.
سومین دلیل این است که دشمنان آمریکا با تصویب سیاست منع استفاده در وهله اول بعید است که به شکل واقعی خود را محدود سازند. در واقع باید گفت که بسیاری از آن‌ها به ویژه چین و روسیه تمایل دارند در ابتدای هر درگیری از سلاح هسته‌ای استفاده کنند.
در نهایت این که تصویب سیاست منع استفاده از سلاح هسته‌ای وهله اول، موجب آن خواهد شد که کشورهای همپیمان آمریکا که به چتر هسته‌ای ایالات متحده وابسته هستند، به تضمین‌های این کشور شک کنند. در این صورت آن‌ها به سوی توسعه سلاح هسته‌ای خود خواهند رفت.
باید دنیا را به شکلی که هست، دید. هر رئیس جمهوری در آمریکا موظف است همه گزینه‌ها را حفظ کند، به ابهام راهبردی ادامه دهد و سیاست منع استفاده از سلاح هسته‌ای در وهله اول را رد کند.
0 Comments