گزیده‌‎ای از این مطالب برای کمک به غنای مطالعاتی نخبگان و علاقه‌مندان به موضوعات راهبردی بین‌المللی در پی ازنظرتان می‌گذرد. رصد و ارائه چکیده‌ای از این مطالب به‌منزله تائید دیدگاه نویسندگان یا این اندیشکده‌ها نیست.

مجمع کارشناسان اوراسیا

بین سوروس و بولتون: چگونه ایالات متحده می‌خواهد جامعه مدنی ارمنستان را تغییر دهد؟

بنیامین ماتوسیان، تحلیلگر سیاسی در موسسه تحقیقات اقتصاد سیاسی

در تاریخ 30 اوت، کمیسیون اروپا از برنامه اختصاص 2 میلیون یورو برای تقویت سازمان‌های جامعه مدنی در ارمنستان خبر داد. به‌عنوان بخشی از این ابتکار، انتظار می‌رود که آن‌ها مهارت‌های مدیریتی خود را افزایش و تعامل با بخش خصوصی، جوانان و دانشگاه‌ها را گسترش دهند. ایالات‌متحده نیز به‌طور منظم از سازمان‌های غیردولتی مختلف، پشتیبانی مشابهی می‌کند. روبرت کوچاریان، رئیس‌جمهور سابق ارمنستان، در مصاحبه با روزنامه‌نگاران روسی، این فرایندها را «جادوگری» خواند. وی معتقد است که آمریکا و اروپا با تحمیل ارزش‌های خود به جوانان، مؤلفه‌های اساسی هویت ارمنی را ریشه‌کن می‌کنند.

اعلان جنگ غرب به “جامعه مدنی” چین

ویاچسلاو سوتیرین، معاون دانشکده روابط بین‌الملل در دانشگاه دولتی علوم انسانی

اگر آژانس توسعه بین‌المللی ایالات‌متحده (USAID) در انتخابات یک کشور دخالت کند، به معنای «پشتیبانی از دموکراتیزه کردن» است اما اگر حساب‌های روسی در فیس‌بوک فعال باشند، نشانه دخالت در انتخابات آمریکا است. بر اساس این فرمول، اکنون تهدید شماره یک جهان آزاد، چین است. رسانه‌ها گزارش می‌دهند که سوئد تمام مؤسسات چینی و مدارس کنفوسیوس را از این کشور اخراج کرده است. اگرچه سوئد اولین کشوری در اتحادیه اروپا که این اقدام را انجام داده، اما چنین خبری به‌هیچ‌وجه تعجب‌آور نیست؛ زیرا بر اساس منطق غرب، اگر دولت چین از مؤسسات کنفوسیوس در دانشگاه‌های سوئد حمایت کند، به معنای سلب استقلال آن‌ها است؛ زیرا عملاً این مؤسسات به‌مثابه ابزار دولت چین به شمار می‌آیند اما اگر سوئد از بودجه دولت برای فعالیت‌های آژانس توسعه همکاری بین‌المللی سوئد (SIDA) در سایر کشورها هزینه کند، حمایت از دموکراسی، یک جامعه مدنی مستقل و محیط‌زیست است.

مجله مسائل بین‌المللی

چه چیزی در انتظار اوکراین پس از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است؟

دنیس باتورین، دانشمند علوم سیاسی

چه کسی در کاخ سفید به کی‌یف احتیاج دارد؟ دونالد ترامپ جمهوری‌خواه یا جو بایدن دموکرات؟ برای کشوری مانند اوکراین که به تأثیرات خارجی بسیار حساس است، این یک مسئله مهم به شمار می‌رود. بایدن نشان‌دهنده تمرکز نزدیک واشنگتن بر اوکراین خواهد بود. وی هنگامی‌که معاون ریاست جمهوری بود، توجه عمیق خود به اوکراین را نشان داد. این توجه به حدی بود که حتی به دخالت در امور داخلی اوکراین منتهی شد. با این اوصاف نباید احتمال تلاش‌های بایدن برای تأثیرگذاری در روند جاری در بلاروس را نیز منتفی دانست. در دوره بایدن می‌توان انتظار بازگشت قالب قبلی تعامل بین کی‌یف و وزارت امور خارجه ایالات‌متحده و احیای پست نماینده ویژه وزارت امور خارجه در اوکراین را داشت که توسط کورت ولکر تا پاییز سال 2019 برگزار می‌شد.

از جنگ به صلح؛ عادی سازی روابط اسرائیل و امارات متحده عربی

ولادیمیر ساژین، محقق ارشد در انستیتوی مطالعات شرقی

در تاریخ 13 اوت، انتشار یک خبر همه رسانه‌های خاورمیانه و سراسر جهان را شوکه کرد. مقامات اسرائیل و امارات متحده عربی در مورد عادی‌سازی کامل روابط دوجانبه و به رسمیت شناختن اسرائیل توسط امارات به توافق رسیده بودند. به دنبال این اعلامیه، شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان رئیس امارات متحده عربی در 29 اوت قانون جدیدی را امضا و قانون 1972 در مورد تحریم اسرائیل را لغو کرد. این قانون جدید بخشی از تلاش‌های امارات متحده عربی برای گسترش همکاری‌های دیپلماتیک و تجاری با اسرائیل است و به‌مثابه نقشه راهی برای آغاز همکاری مشترک میان طرفین است که به توسعه روابط دوجانبه از طریق مبادلات اقتصادی و ارتقا نوآوری در فن‌آوری منجر خواهد شد. پس از لغو تحریم اقتصادی، کارآفرینان و شرکت‌های امارات متحده عربی قادر به انجام معاملات مالی و تجاری با تجار اسرائیلی خواهند بود. به‌نوبه خود، اسرائیل نیز می‌تواند کالاهای قابل تجارت در آن کشور را به امارات وارد کند.

آمریکا؛ عامل اصلی بی‌ثباتی در سوریه

آندری ایسایف، روزنامه نگار بین‌المللی

درگیری چندجانبه در سوریه ادامه دارد. در این درگیری‌ها واحدهای ارتش سوریه، ترکیه، روسیه، ایالات‌متحده، اسرائیل، ایران و همچنین واحدهای نیروهای دموکراتیک سوریه و تعدادی از قبایل عرب شرکت دارند. در این هرج‌ومرج، بزرگ‌ترین خطر احتمال وقوع درگیری بالقوه با نیروهای ارتش آمریکا است. در پایان ماه ژوئیه، ژنرال کنت اکمن، ناظر عملیات ائتلاف آمریکایی علیه داعش، اظهار داشت که در سوریه «در سطح تاکتیکی و در سطح بین فردی» خطر ایجاد سوءتفاهم بین پرسنل نظامی روسیه و ایالات‌متحده وجود دارد. در 25 اوت، اولین برخورد در بزرگراه ام-4 در حوالی روستای دریک رخ داد که البته فقط منجر به جراحات جزئی چند نظامی آمریکایی شد. آمریکایی‌ها سریعاً این اتفاق را به گردن روس‌ها انداختند: ویلیام اوربان، سخنگوی فرماندهی مرکزی ایالات‌متحده، کاروان روسیه را به حمله «متجاوزانه و بی‌پروا» به قلمرو تحت کنترل آمریکا متهم کرد.

شورای روسی امور بین‌الملل

روسیه و سوریه: تفاوت‌های ظریف روابط متفقین

الکساندر آکسنیونوک، نایب رئیس شورای روسی امور بین‌الملل

استراتژی سیاست خارجی هر کشور شامل مجموعه‌ای خاص از روش‌های اطمینان‌بخش در خصوص دستیابی عملی به اهداف تعیین‌شده است. یافتن متحدان یا شرکا نیز همیشه بخشی اساسی از این مجموعه بوده و هست. اگر پیش‌ازاین اعتقاد بر این بود که اغلب، کشورهای کوچک علاقه‌مند به اتحاد با یک حامی قوی هستند، پس از سه دهه از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و به هم خوردن تعادل در روابط بین‌الملل، ایجاد اشکال مختلف اتحاد – مشارکت میان دولت‌ها موجب شده که بسیاری از کشورهای دارای سیاست‌های جهانی در پی همکاری با کشورهای کوچک برآیند. دراین‌بین توانایی روسیه در حفظ مشارکت تجاری با همه بازیگران منطقه‌ای و غیر منطقه‌ای درگیر در تحولات خاورمیانه – ترکیه، کردها، اسرائیل، حزب‌الله، ایران، عربستان سعودی، مراکز قدرت فلسطین در رام الله و غزه – مزایای خاصی به این کشور بخشیده است.

گاز وجود دارد اما جنگ نه: آیا ترکیه آماده جنگ برای منابع مدیترانه است؟

آرتم سمیونوف، استاد روابط بین‌الملل، روزنامه‌نگار

اکتشاف در میدان‌های گازی در شرق مدیترانه اهمیت ویژه‌ای به رقابت قدرت‌های حاضر در این منطقه بخشیده است. بیشتر کشورهای اروپایی به واردات منابع انرژی وابسته هستند، بنابراین تسلط بر منابع جدید گاز برای آن‌ها مؤلفه مهمی در تقویت امنیت انرژی و تنوع بخشیدن به منابع تأمین هیدروکربن است. در حال حاضر، یونان، قبرس، فرانسه و ایتالیا را می‌توان ازجمله بازیگران اصلی دانست که در خصوص آینده میدان‌های گازی مدیترانه وارد عمل شده‌اند. همه این کشورها عضو اتحادیه اروپا هستند. باید اضافه کرد که سایر کشورهای اتحادیه اروپا نیز به‌صورت غیرمستقیم از منابع جدید بهره‌مند خواهند شد؛ حتی اگر خودشان دسترسی مستقیمی به میدان‌های گازی نداشته باشند. درواقع آن‌ها این فرصت را خواهند داشت که واردات گاز را متنوع کنند و وابستگی هیدروکربنی خود را به یک منبع کاهش دهند. بااین‌حال، ظهور منابع جدید نه‌تنها به این مزایا دامن نزده، بلکه به مشکلات اضافی نیز تبدیل شده است. دراین‌بین آنکارا ضمن افزایش چشمگیر حضور نظامی خود در منطقه، تصمیم به انجام اکتشاف فعال در میدان‌های گازی در شرق مدیترانه گرفته است. طی چند ماه گذشته، چندین مورد از حوادث خطرناک میان کشتی‌های جنگی ترکیه و یونان رخ داده است. هر دو طرف آمادگی خود را برای شعله‌ور کردن آتش جنگ به‌عنوان آخرین چاره اعلام کرده‌اند.