یک گام تا تشکیل کشور فلسطین ؟!
مارک ان. کاتز، استاد دانشگاه جورج میسون و همکار ارشد اندیشکده شورای آتلانتیک آمریکا در یادداشتی که در وب سایت این اندیشکده منتشر شد، نوشت: تا کنون، روسیه تامین کننده اصلی جنگ افزار دفاع هوایی دمشق بوده است. نیروهای روسی قادر بودهاند موشکهای دفاع هوایی خود را در پایگاههای خود در سوریه فعال کنند. با این حال این امر مانع از حملات متعدد موشکی اسرائیل به داخل خاک سوریه نشده است. تلاشهای سوریه برای ردیابی موشکهای اسرائیلی یا حمله به جنگندههای اسرائیلی در حریم هوایی سوریه با شکست روبرو بوده است، زیرا تجهیزات دفاع هوایی که مسکو در اختیار دمشق قرار داده تا حد زیادی قدیمی است و با جنگ افزارهای پیشرفته اسرائیلی مطابقت نمیکند. مسکو اخیرا برخی جنگ افزارهای پیشرفتهتر را در اختیار سوریه قرار داده است، اما ظاهرا این تجهیزات تحت کنترل روسیه قرار دارد و عملیاتی نیست.
نیروهای روسیه نه از موشکهای روسی و نه از موشکهای سوری تحت کنترل خود برای مختل کردن حملات اسرائیل در سوریه استفاده نکردهاند، زیرا میان روسیه و اسرائیل یک توافق ممانعت از برخورد در رابطه با سوریه وجود دارد که قید میکند اسرائیل نباید نیروها یا تاسیسات روسی را هدف بگیرد و در عوض نیروهای روسی در حملات اسرائیل علیه سوریه دخالتی نمیکنند.
دمشق و تهران هیچکدام از بیعلاقگی روسیه به جلوگیری از حملات اسرائیل به سوریه رضایت نداشتهاند. امضای توافق دفاع هوایی ایران-سوریه ممکن است این امر را تغییر دهد. بر اساس مفاد این توافق تهران موشکهای دفاع هوایی ساخت ایران را در اختیار دمشق قرار میدهد. تهران میگوید که قابلیت این موشکها مانند سامانه پاتریوت آمریکا و اس-300 روسی است.
بدون تردید دمشق و تهران امیدوارند که این موشکهای دفاعی توان سوریه را در برابر حملات اسرائیل افزایش دهد و دمشق و تهران را قادر سازد به اهداف خود برسند که ممکن است شامل افزایش انتقال تسلیحات پیشرفته از ایران به سوریه و نیز به حزب الله باشد که اسرائیل مدتها در صدد جلوگیری از آن بوده است.
انحصار روسیه بر تسلیحات دفاع هوایی پیشرفته در سوریه تا کنون امتیازاتی را برایش رقم زده است. با وجودی که توافق ممانعت از برخورد میان اسرائیل و روسیه وجود دارد، اما اسرائیل از بیم آن که باعث نشود مسکو تسلیحات پیشرفتهتر و کنترل بیشتری بر تسلیحات را در اختیار دولت اسد قرار دهد، انگیزه داشته تا در سوریه شکیبایی به خرج دهد. این امکان نیز وجود دارد که روسیه بهطور مستقیم نیروهای اسرائیلی را هدف بگیرد و اسرائیل میخواهد از چنین کاری جلوگیری شود.
در چنین شرایطی حتی انفعال روسیه باعث شکیبایی اسرائیل از یک سو و ایران و سوریه از سوی دیگر از بیم آن بوده است که ناراحت کردن مسکو میتواند روسیه را به سمت ظرف مقابل سوق بدهد. اما حالا که مخالفان اسد دیگر در موقعیتی نیستند که دولتش را تهدید کنند، اجرای توافق دفاع هوایی ایران-سوریه باعث خواهد شد که دمشق و تهران این امکان را داشته باشند که فعالیت هایی را که اسرائیل تهدید آمیز میداند، افزایش دهند.
روسیه تاکنون ترجیح داده است جانب اسرائیل یا ایران را نگیرد و توازن را در مقابل آنها حفظ کند.
اگر درگیری اسرائیل-ایران در سوریه تشدید شود، آمریکا، تحت دولت جمهوریخواه باشد یا دموکرات، بدون تردید از اسرائیل حمایت خواهد کرد و آن را قادر خواهد ساخت کمتر از چیزی که روسیه تمایل دارد، احتیاط کند. ممکن است مسکو با انتخاب میان حمایت بیشتر از ایران و خطر تبدیل مناقشه به مناقشهای روسیه-آمریکایی (که نه واشنگتن و نه مسکو خواهانش هستند) یا دور ماندن از مناقشه و خطر رشد نفوذ ایران در سوریه و در نتیجه ضعف روسیه روبرو شود. در هر صورت توافق دفاع هوایی ایران-سوریه ممکن است باعث تغییر قدرت به نفع اسرائیل و ایران شود در حالی که توان روسیه را برای کنترل حوادث درآنجا کاهش میدهد؛ این همان اتفاقی است که آمریکا بعد از دخالت روسیه در سال 2015 تجربه کرده است.
0 Comments