جدیدترین مطالب

یک گام تا تشکیل کشور فلسطین ؟!

یک گام تا تشکیل کشور فلسطین ؟!

همانطور که از قبل هم قابل پیش‌بینی بود و مقامات آمریکایی هم اعلام کرده بودند، ایالات متحده قطعنامه عضویت دائم فلسطین در سازمان ملل را وتو کرد؛ اقدامی مسجل، اما پرحاشیه برای جو بایدن که خود را در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا می‌بیند. در گزارش‌های پیشین «ایران» به این نکته اشاره شده بود که تداوم حمایت‌های سیاسی، دیپلماتیک، نظامی، اقتصادی و تجاری آمریکایی ها از اشغالگران آثار مخربی را برای رئیس جمهور آمریکا به دنبال داشته است تا جایی که آمارها از احتمال شکست او خبر می‌دهند. با این وجود دولت بایدن تصمیم گرفت کماکان به سیاست خود مانند هفت ماه گذشته برای حمایت از رژیم صهیونیستی ادامه دهد.

چشم‌انداز روابط اقلیم کردستان با بغداد

شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل عراق گفت: با نزدیک شدن ترکیه به دولت مرکزی عراق، اقلیم کردستان در آینده از بسیاری از ادعاهایی که درباره خودمختاری این منطقه داشته است، فاصله خواهد گرفت و بیشتر به دولت مرکزی وابسته می‌شود.

بامداد بی‌رمق

بامداد بی‌رمق

در شرایطی که موضوع واکنش احتمالی و حمله متقابل اسرائیل به ایران و سناریوهای مختلف آن، نُقل محافل کارشناسی و رسانه‌ای بود، صبح دیروز (جمعه) پدافند هوایی کشور حمله چند ریزپرنده در آسمان اصفهان را خنثی کرد. در همان دقایق اولیه این حمله عنوان شده بود که اهدافی در پایگاه‌های شکاری اصفهان و تبریز مد نظر بوده‌اند، اما ایسنا می‌گوید که اخبار غیررسمی در رابطه با حمله موشکی یا پهپادی، تأیید نمی‌شود. شبکه خبری المیادین هم به نقل از منابع ایرانی تصریح کرد که هیچ تهاجم خارجی علیه ایران صورت نگرفته است.

ریزپرنده‌های ساقط شده هیچ خسارتی برجا نگذاشتند

وزیر امور خارجه در واکنش به ساقط شدن چند ریزپرنده توسط پدافند کشورمان در اصفهان گفت: حامیان رسانه‌ای رژیم صهیونیستی در تلاشی مذبوحانه سعی داشتند از شکست مجددشان، پیروزی بسازند و این موضوع را بزرگ‌نمایی کنند.

عضویت فلسطین در سازمان ملل مانع آزادی اسرائیل برای کشتار است

کارشناسان روابط بین الملل می‌گویند: اسراییلی‌ها با هرگونه هویت یابی دولت فلسطینی مخالفند، زیرا امروز از آزادی عمل برای کشتن، تخریب و نابودکردن برخوردارند در حالیکه اگر فلسطین عضو سازمان ملل شود در آن شرایط هرگونه اقدام تهاجمی اسراییل می‌تواند آثار و پیامد‌های پرمخاطره‌ای را بوجود بیاورد.

Loading

أحدث المقالات

امیرعبداللهیان: نتانیاهو از خویشتن‌داری ما آدرس غلط دریافت کرد

وزیر امور خارجه گفت: ما در ۴۵ سال گذشته، اولا در حوزه استقلال سیاسی و ثانیا در حوزه پیشرفت‌های مرتبط با علم، فناوری، صنایع، دفاع و پیشرفت‌های بزرگی داشته‌ایم؛ در برخی از موضوع‌ها ما اکنون جزو ۵ یا ۱۰ کشور اول دنیا هستیم.

امیرعبداللهیان: مبنای قضاوت ما رفتار آمریکاست؛ پرواز ریزپرنده‌ها در حد اسباب‌بازی بود

نیویورک –  ایرنا- حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه ایران درباره انتخابات ریاست جمهوری آتی آمریکا گفت: هر انتخابی مردم آمریکا کنند مربوط به خود جامعه آمریکا است. ما در سیاست خارجی خودمان اصول شناخته شده‌ای داریم. برای ما تفاوتی بین دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان وجود ندارد. تفاوت واقعی را باید در رفتار آمریکا جستجو کرد.

امیرعبداللهیان:قضاوت ما بر مبنای رفتار دولتمردان آمریکاست/ ایده‌های منطقی حماس روی میز است

نیویورک –  ایرنا- حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه ایران درباره انتخابات ریاست جمهوری آتی آمریکا گفت: هر انتخابی مردم آمریکا کنند مربوط به خود جامعه آمریکا است. ما در سیاست خارجی خودمان اصول شناخته شده‌ای داریم. برای ما تفاوتی بین دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان وجود ندارد. تفاوت واقعی را باید در رفتار آمریکا جستجو کرد.

Loading

نقش‌آفرینی روسیه در لیبی

شورای راهبردی آنلاین - رصد: باراک اوباما زمانی لیبی را بدترین اشتباه دوران ریاست جمهوری خود برشمرد. خلأ قدرت در لیبی که بعد از حمله غرب به این کشور بروز کرد، موجب ظهور داعش در این کشور شد.

عارف بیژن در مطلبی که شورای امور بین‌الملل روسیه آن را منتشر ساخت، نوشت: قبل از بیداری اسلامی، مناسبات دوجانبه روسیه و لیبی نه نزدیک بود نه بلااثر. در عوض روسیه، لیبی را کشوری برای گسترش منافع خود در بخش انرژی، فروش تسلیحات و به چالش کشیدن تسلط غرب بر مدیترانه قلمداد می‌کرد.

اهمیت حضور روسیه در بحران لیبی چیست؟ بدون تردید چنین حضوری منافع سیاسی و اقتصادی دارد.

از اوایل دهه 1970 تا سرنگونی قذافی در سال 2011، روسیه و لیبی مناسبات نزدیکی داشتند. در جریان جنگ سرد، لیبی نقش مهمی به‌عنوان پایگاه شوروی سابق در مدیترانه ایفا کرد. اگرچه شوروی سابق و لیبی هرگز وارد اتحاد رسمی با یکدیگر نشدند، ولی نظامیان روسی به‌کرات به لیبی سفر می‌کردند و قذافی از تلاش‌های شوروی سابق برای حمایت از مبارزات ضداستعماری در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی حمایت می‌کرد. بعلاوه، طرفین همکاری اقتصادی قابل‌توجهی داشتند.

روسیه برخلاف غرب، به‌ویژه آمریکا، از لیبی به دلایل واقع‌بینانه حمایت می‌کرد، چراکه لیبی نفت داشت و مایل بود از روسیه تسلیحات خریداری کند. پوتین در سال 2008، بدهی لیبی به روسیه به ارزش 4/4 میلیارد دلار را بخشید.

با آغاز شورش در لیبی، روسیه این کشور را ترک کرد و قراردادهایی به ارزش تقریبی 10 میلیارد دلار را از دست داد. متعاقب مداخلات آمریکا در اقصی نقاط جهان، مقامات ارشد روسیه، آمریکا، غرب و ناتو را به‌عنوان منبع اصلی ناامنی در لیبی برشمرده و واشنگتن و متحدان غربی‌اش را به سرنگون ساختن دولت قانونی لیبی متهم کرده‌اند که این امر منجر به خونریزی و ظهور گروه‌های افراطی و تروریستی شده است.

از اوایل 2012، روسیه تجهیزات نظامی به لیبی ارسال کرده است. از سال 2018، اخباری دال بر تلاش روسیه برای گسترش پایگاه نظامی در لیبی وجود داشته و مسکو اعلام کرده است که نیروهای ویژه این کشور را برای حمایت از لیبی به این کشور گسیل داشته است.

در حقیقت بازگشت روسیه به خاورمیانه و اهدافی که مسکو در این منطقه دنبال می‌کند شدت بیشتری پیداکرده و به دنبال ایفای نقش مهمی برای حل‌وفصل بحران لیبی است.

با توجه به تمرکز روسیه بر سوریه، برنامه سیاست خارجی مسکو در قبال خاورمیانه برای ناظران چندان روشن نبوده است. تمرکز ویژه روسیه بر مسائل امنیتی این گمانه‌زنی را مطرح ساخته است که این کشور به دنبال ایجاد موقعیت نظامی در خاورمیانه است. در این چارچوب، روسیه توجه خاصی به لیبی دارد.

 

اهمیت لیبی برای روسیه

ظهور داعش در لیبی متعاقب بروز جنگ داخلی در این کشور در سال 2014، بار دیگر موردتوجه جهان قرارگرفته و نگرانی‌هایی را در کشورهای همسایه و سراسر جهان ایجاد کرده است. لیبی به‌واسطه موقعیت جغرافیایی و برخورداری از منابع نفتی و بنادر، کشور مهمی است. این کشور در حال حاضر و در آینده، نقش مهمی در مسیر ترانزیتی آفریقا داشته و خواهد داشت.

حضور روسیه در لیبی کاملاً عمل‌گرایانه و متوازن است. از شروع جنگ داخلی در این کشور، مسکو تلاش کرده است تا موضع متوازن خود را حفظ کند. در حقیقت در جریان جنگ داخلی در لیبی، مسکو تماس‌ها را با نمایندگان دولت مستقر در طرابلس حفظ کرده است. در مراحل مختلف، روسیه برای شناسایی دولت فایز السراج به‌عنوان دولت قانونی اعلام آمادگی کرد.

 

منافع اقتصادی

منافع اقتصادی روسیه وجه غالب دستور کار این کشور در لیبی است. تجدید توافق‌های مهم به ارزش 9 تا 10 میلیارد دلار با توجه به خرابی‌های ناشی از جنگ چندساله، انگیزه قوی برای مسکو جهت گسترش حضور خود در لیبی به شمار می‌رود.

شرکت ملی نفت لیبی که همسو با دولت مستقر در طرابلس است قرارداد مهمی با شرکت بزرگ روسیه به نام روس‌نفت منعقد کرد. این قرارداد به شرکت روس‌نفت امکان سرمایه‌گذاری در بخش نفت لیبی را داده و برای اولین بار به مسکو اجازه فروش نفت خام این کشور را خواهد داد.

از حیث ژئوپلیتیکی، روسیه به اهمیت لیبی در بازار جهانی انرژی آگاه است. لیبی بیشترین ذخایر نفتی را در آفریقا دارد و اغلب این ذخایر کشف نشده است. لیبی همچنین از طریق خط لوله در بستر دریای مدیترانه، گاز به اروپا صادر می‌کند. روسیه عمده‌ترین صادرکننده گاز به اروپا است و با سرمایه‌گذاری در صنعت گاز لیبی، نقش مسلطش در بازار و اهرم فشار در این خصوص را حفظ خواهد کرد.

با توجه به نفوذ گسترده روسیه در خاورمیانه، مسکو به‌طور بالقوه می‌تواند تأسیسات دریایی دائمی در سواحل لیبی و در ناحیه استراتژیک مدیترانه مشابه پایگاه دریایی‌اش در سوریه به دست آورد. چنین تأسیسات دریایی دائمی می‌تواند به کارت چانه‌زنی ژئوپلیتیکی برای مسکو در برابر ناتو و اروپا تبدیل شود. روسیه به‌احتمال‌قوی مسیر صبر بلندمدت را برای محقق ساختن منافع اقتصادی و ژئوپلیتیکی‌اش در لیبی ادامه خواهد داد. مسکو احتمالاً شعار ضدغربی و ضدناتوی خود را حفظ خواهد کرد.

 

منافع سیاسی

با توجه به تاریخ همکاری روسیه با لیبی و تضاد کنونی مسکو با غرب، چنانچه روسیه از فرصت منحصربه‌فرد در لیبی استفاده نمی‌کرد، امری عجیب می‌بود. از دید تحلیلگران روسی، حضور مسکو در بخش مهمی از مدیترانه نوعی اعتبار قلمداد می‌شود.

علاوه بر منافع اقتصادی ملموس، ممکن است روسیه به کنشگر بانفوذ در لیبی تبدیل شود که در مسائل بین‌المللی همچون مهاجرت، امنیت متعارف و سیاست انرژی حرفی برای گفتن خواهد داشت. تمام این مسائل در نزدیکی و مجاورت قاره اروپا اتفاق می‌افتد.

با ورود روسیه به لیبی، مسکو به اروپا و آمریکا نشان داده است که خود را محدود به سوریه و اکراین نخواهد کرد و موفقیت در سوریه تصادفی نبوده است. درحالی‌که مسکو علاقه‌مند به تقابل مستقیم با غرب نیست، ممکن است از تلاش موفقش در مذاکرات با غرب بهره بگیرد.

0 Comments

یک دیدگاه بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *