جدیدترین مطالب
أحدث المقالات
اشتباهات راهبردی ترامپ درباره فلسطین
آرون دیوید میلر، از اعضای ارشد موسسه کارنگی در گزارشی که بر روی وبسایت این موسسه منتشر شد، نوشت: اعلام غیرمنتظره مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا در این باره که آمریکا شهرکسازی اسراییل را با حقوق بینالملل مغایر نمیداند، برای هر کسی که سیاستهای حامی نتانیاهو و ضد فلسطینیِ دولت ترامپ را بعد از به قدرت رسیدن او دنبال کرده باشد، تعجب برانگیز نیست.
این اقدام تمامی بدترین مولفههای سیاست خارجی ترامپی را در خود جمع کرد؛ وسواس ذهنی داشتن در خصوص سلف خود، محوریت قرار دادن سیاستهای داخلی در سیاست خارجی و فاصله داشتن اعلامیه اخیر با هرگونه راهبرد منسجم از جمله پیشبرد برنامه به اصطلاح صلح خود این دولت.
در واقع این اقدام در تغییر چندین دهه سیاست آمریکا، فقط نمونه دیگری از راه حل ارائه دادن دولت ترامپ برای مشکلی که آمریکا نداشته و ایجاد مشکلات جدیدی در این روند است.
فکر و ذکر ترامپ درگیر اوباما است
هر دولتی معمولا در تلاش برای شروعی دوباره و قالبسازی منحصر به فرد خود، برای کارهایی که انجام میدهد و نمیدهد، تا حد خاصی خودش را در راستای سیاستهای سلف خود تعریف میکند؛ اما به ندرت دولتی بوده است که سه سال روی کار آمده و همچنان درگیر و متمرکز بر اقدامات سلف خود باشد.
این دولت از دولت اوباما به عنوان نوعی ستاره قطبیای برای تعلیم آنچه نباید انجام داد، استفاده میکند؛ بدون این که به ارزشهای این سیاست توجهی داشته باشد. این امر هیچ کجا به اندازه اظهارات پمپئو درباره شهرکسازیها واضح نبود و پمپئو آن اظهارات را با گفتن صریح این موضوع آغاز کرد که دولت ترامپ از موضع دولت اوباما درباره شهرکسازیها برمیگردد. پمپئو به جان کری، وزیر امورخارجه پیشین اشاره کرد و این طور گفت که او چندین دهه رویکرد بیطرفانه را با تاکید علنی بر غیرقانونی بودن شهرکسازیها تغییر داد.
پمپئو به این موضوع اشاره نکرد که دولت اوباما به رغم اظهارات تندش نتوانست فعالیت شهرکسازی اسرائیل را متوقف یا مانعی قابل توجه برایش ایجاد کند، چه رسد به روبرو کردن اسرائیل با پیامدهای تداوم این کار.
پمپئو همچنین اشاره نکرد که یک دولت جمهوریخواه، یعنی دولت جورج بوش پدر، اسرائیل را از 10 میلیارد دلار وام اسکان به دلیل شهرکسازی محروم کرد. در عوض، پمپئو سیاست ترامپ را با رونالد ریگان پیوند زد که در سال 1981 اشاره کرد شهرکسازی غیرقانونی نیست، اما در عین حال هم با اسرائیل به دلیل شهرک سازی درگیر شد و وقفه در آن را خواستار شد.
پیشی گرفتن سیاست داخلی بر همه چیز
هر دولتی سیاستهای داخلی را در سیاست خارجی تزریق میکند، اما به ندرت دولتی در آمریکا بوده که در آن ملاحظات داخلی تقریبا بر تمامی حرکات سیاست خارجی، از تغییرات اقلیمی تا توافق هستهای ایران و موضوع اوکراین، غلبه داشته باشد. این امر هیچ جایی به اندازه سیاست ترامپ در قبال اسرائیل و فلسطین آشکار نشد.
ترامپ اولین رئیس جمهوری بود که در ابتدای دوره ریاست جمهوری خود از اسرائیل دیدن کرد، اولین کسی بود در برابر دیوار ندبه دعا کرد، اولین رئیس جمهوری بود که بیت المقدس را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت شناخت و سفارت آمریکا را به بیت المقدس منتقل کرد و اولین رئیس جمهوری بود که حاکمیت اسرائیل بر بلندیهای جولان را به رسمیت شناخت. محرک ترامپ در همه این ها منافع ملی نبوده، بلکه اهدافش برای محفوظ نگه داشتن پایگاهش بود و برای این بود که نشان دهد دموکراتها اگر دشمن اسرائیل نباشند، حمایت اندکی از آن میکنند.
اعلامیه اخیر درباره شهرک سازی در جهت منافع سیاسی خود ترامپ و جلب حمایت برای بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل که برای بقای سیاسی خود در حال مبارزه است، بود و شاید زمینه را برای رشد بیشتر شهرکسازی و تصرف سرزمین آماده کرد.
ترامپ برنامه صلح خودش را تضعیف کرد
برای دولتی که بر روی یک برنامه صلح 50-60 صفحهای مشهور به توافق نهایی کار کرده است، دشوار میتوان رفتاری را متصور شد که برای این ابتکار مخرب تر از تایید شهرکسازی باشد.
فلسطینیها هم سهم خود را برای دست نیافتنی شدن صلح داشتهاند، اما با این حال هیچ اقدامی به اندازه شهرکسازیهای اسرائیل برای فلسطینیها تحقیرآمیز و برای راه حل دو کشوری مخرب نبوده است. دولت ترامپ در حال حاضر آن اقدام را مشروع دانسته و به این ترتیب نقش خودش را در هر گونه میانجیگری یا مذاکره تحلیل برده است.
اگر این دولت میخواست اطمینان یابد که فلسطینیها را بیگانه و بیزار میکند و برنامه صلحِ تقریبا نیمه جانش را محکوم کند، نمیتوانست راهحلی بهتر از اعلامیه پمپئو درباره شهرک سازیها پیدا کند.
در واقع وقتی من اولین بار جارد کوشنر، مشاور عالی رتبه دولت در برنامه صلح اسرائیل-فلسطین را دیدم، به شوخی گفتم که امیدوارم پدر زنم آن قدر که به او اعتماد داشت، به من اعتماد میکرد، زیرا رئیس جمهور ترامپ ماموریتی غیرممکن را به دامادش داده بود. آخرین چیزی که روند صلح نیاز داشت یک چالش غیرقابل رفع بود. با این حال به لطف دولت ترامپ، این دقیقا همان چیزی است که به دست آورد.
0 Comments