بعد از سال ٢٠١١، بهار سیاسی عربی به سرعت و تا حد زیادی به بهار سیاسی اخوان‌المسلمین بدل شد. تحلیلی که اغلب ارائه می‌شد آن بود که در پرتو تحولات سیاسی جدید، جنبش‌های اخوانی در سراسر جهان اسلام، از پاکستان در شمال شبه قاره هند گرفته تا مراکش در شمال آفریقا یا دولت را در دست گرفته یا در شرف آن هستند و یا مؤثر بر شکل‌گیری دولت هستند. اما جدی‌ترین تجربۀ دولت اخوانی در مصر به سرعت با شکست مواجه شد! 
این مقاله می‌گوید اصولاً دولت اخوانی در سراسر جهان اسلام، بدلیل تناقضات فکری‌اش، که بسیار اساسی‌تر از مشکلات عملی و سیاسی است، نه فقط دارای آینده سیاسی ناروشنی است، بلکه فراتر و مهمتر از آن، فی‌ذاته یا اصولاً نیروی تأسیس دولت ندارد. این ناتوانی سیاسی اخوان ازچه‌روست؟ چه درس سیاسی بزرگی است که شاید رهبران اخوانی آن را نیاموخته‌اند؟