پس از هفت روز “عملیات نظامی”، کشور فرضی “وشنوریا” با جغرافیایی شبیه به کشورهای بالتیک مجبور به تسلیم به نیروهای مشترک روسیه و بلاروس شد. در نمایشی بزرگ، “دولت متحد” روسیه و بلاروس دشمن را پس از آن که وشنوریا سعی کرد از مرز نفوذ کند و دست به حملات گسترده هوایی بزند، نابود کرد.
البته این سناریو در روسیه و بلاروس در جریان تمرینات نظامی زاپاد-2017 به نمایش در آمد. اما نتایج کلیدی آن برای دنیای تماشاگر چه بود؟
اندک زیباست
مفسران غربی با تعداد نیروهای روس بسیج شده در طول تمرینات، وسواس نشان دادند و محکم به روایت “صد هزار نیروی ارتش” چسبیدند. اما روسیه با کوچک نگاه داشتن تمرین نظامی و مدیریت و مهار کردن آن، ثابت کرد که آنها اشتباه میکنند. تعداد واقعی هنوز تایید نشده، اما تعداد واقعی نیروهای مستقر شده تقریبا به طور قطع کمتر از آنچه که در ابتدا در غرب گزارش شد، بوده است. این موضوع عمدتا به این دلیل است که زاپاد 2017 بر تقویت فرماندهی و کنترل (C2) و ادغام نیروها متمرکز بود، و نه تأکید بر جابهجایی نیروهای نظامی- که قبلا در طی زاپاد-2013 انجام شده بود.
بنابراین کرملین میتواند ادعا کند که غرب بیش از حد واکنش نشان داد و قربانی ایجاد وحشت و گزارش شایعاتی مبنی بر این شد که مسکو در مورد ماهیت تمرین نظامی مزبور و هدف از آن شفاف نبوده است.
اثبات این که غرب اشتباه میکند به طور فزایندهای به بخشی از راهبرد سیاسی کرملین تبدیل شده که به نوبه خود احساس برتری روسیه را تقویت میکند.
تمرین کار را تکمیل میکند
روسیه دو نوع از چهار نوع اصلی جنگ مدرن را اجرا کرد: نامتقارن و متعارف (دو نوع دیگر سایبری و هستهای میباشند). در مرحله اول سناریوی تمرین شده – که در طی آن “گروههای مسلح غیرقانونی” از وشنوریا به سرزمین روسیه و بلاروس نفوذ کردند – روسیه و بلاروس اعزام نیروهای نظامی، استقرار پستهای میدانی پیشرفته و اجزای فرماندهی و کنترل، و همچنین ادغام نیروها قبل از پاتک مشترک علیه یک دشمن متعارف را که در تمرینهای نیمه دوم هفته انجام شد- مورد آزمایش قرار دادند.
به منظور پیروزی، روسیه بهترین کار خود را انجام داد: یک حمله سنگین توپخانهای با قابلیت پشتیبانی از زمین، با کمک مشترک واحدهای شناسایی و عملیات ویژه، عناصر برتری هوایی، دفاع هوایی و عناصر دریایی.
ارتش روسیه همچنین اجزای نامتقارن را در تمرین نظامی زاپاد – به ویژه در آزمایش توانایی خود برای دفع گروههای شناسایی منحرف کننده، آزمایش اقدامات جنگی ضد الکترونیکی و دفاع از فضای هوایی خود در برابر حملههای دشمن با گیرندههای خاموش-شامل قرار داد. روسیه همچنین چندین قطعه از تجهیزات جدید مانند تانک جنگی اصلی T-72B3M / T-72B4 و نفربر زره پوش BTR-MDM Rakushka (APC) را گسیل داشت – که تا حدی برای آزمایش کارآیی آنها و تا حدی نیز برای تهیه فهرست خرید جهت خریداران بالقوه خارجی بود.
توجه به تجربیات حقیقی
تمامی شاخههای ارتش روسیه که در تمرین نظامی زاپاد حضور داشتند، از تجربیات جنگی خود و بازخورد تاکتیکی از سوریه (و به طور غیر رسمی، از اوکراین) با منطق این که تغییرات اخیر در ارتش روسیه تنها میتواند در عمل مورد آزمایش قرار گیرد، به نمایش درآمدند.
روسیه به طور مشخص در موارد زیر دست به تمرین نظامی زد:
- آمادگی عمومی، آمادگی مبارزه، ادغام سامانههای پیشرفته و قابلیت همکاری با نیروهای مسلح بلاروس.
- عملیات ترکیبی تاکتیکی بین نیروهای زمینی و نیروهای هوافضا.
- ترکیب واحدهای حمله هوایی و نیروهای زمینی متعارف در عملیات ویژه، با استفاده از پوشش توپخانه، واحدهای تانک، و تیپهای تفنگدار موتوری.
- برتری هوایی و ماموریتهای پشتیبانی هوایی از بمبافکنهای خط مقدم، جنگندههای جت و هلیکوپترهای حمله.
- تواناییهای دفاع هوایی (به ویژه سامانههای موشکی S-300 / S-400، سامانههای ضد هوایی Pantsir-S1 و مجموعههای Iskander-M) با هدف آزمایش اثربخشی حباب عدم دسترسی/محرومیت منطقهای روسیه و مهمات دوربرد با هدایت دقیق.
- عملیات مشترک دریایی با پشتیبانی هوایی از نیروهای هوافضا و واحدهای حمله هوایی و همچنین جنگ ضد زیردریایی.
- ادغام وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین برای عملیات شناسایی و هدفگیری و نیز آزمایش اثربخشی انتقال دادهها در زمان واقعی.
- تلاش برای پیشبرد سامانههای پیشرفته C2ISR و سامانههای جنگ الکترونیک مانند مجموعه هدفیاب ساگیتاریوس [تیرانداز] و سامانه RB-109A Bylina EW
همه چیز در واقع در مورد ناتو است
بر خلاف روایت اولیه روسیه مبنی بر “تمرین نظامی دفاعی و ضد تروریستی”، لفاظی مورد استفاده در طول تمرین نظامی عوض شد و از “دشمن وشنوریایی” به “دشمن متعارف” تغییر یافت.
این بدان معناست که در واقع زاپاد-2017 به تمرینی در مورد یک عملیات متعارف محدود علیه دشمنی به همان اندازه متعارف و پیشرفته مشابه با سرزمینی با نیروهای مسلح ناتو تبدیل شد.
در واقع، “نیروهای وشنوریا” که در ابتدا دست به حملات مرزی با تجهیزات سبک زدند، در مراحل بعدی حملات هوایی و زمینی با قدرت آتش شدید، قابلیت برتری هوایی، زیردریایی، و تواناییهای جنگ الکترونیکی راهاندازی کردند.
سناریو زاپاد همیشه تاییدی بر این امر بود که دشمن مورد نظر به حمایت خارج از صحنه نبرد دسترسی دارد، اما این تمرین به یک تمرین نهایی برای دفاع در برابر مداخله ناتو به نظر میرسید. این همان چیزی است که روسیه میخواهد غرب باور کند درک کرملین از جنگ متعارف بین نیروهای روسیه و ناتو چهگونه به نظر میرسد.
زاپاد-2017 به غرب یادآوری میکند که روسیه نه تنها به تهدیدی مشاهده شده واکنش نشان میدهد، بلکه میتواند نیروهای متعارف غرب و ناتو را دفع کند. به عبارت ساده، این یک آزمایش برای بازدارندگی راهبردی و تواناییهای قهری روسیه است.
پیامهای روسیه از بازدارندگی تغییر میکند
در زمانی که تنش با غرب وجود دارد، کرملین از تمرینهای نظامی زاپاد برای انتقال چندین پیام استفاده کرد. از یک سو، روسیه در پی کنترل نفوذ گسترده در یک درگیری متعارف با ناتو است.
مسکو یک سناریوی کامل جنگی را تمرین نکرد، بلکه نشان داد که آماده است تا هزینه بازدارندگی را افزایش دهد تا برنده شود و در همین حال هزینههای هنگفتی نیز بر ارتش مهاجم اعمال کند. ویشنوریا فرصتی به دست نیاورد.
علاوه بر این، ارعاب ناتو و در همین حال تقویت حس قدرت نظامی روسیه در جبهه داخلی، به مسکو اجازه میدهد از ناامنی ظاهری افزایش یافته در غرب و همسایگی مشترک به عنوان یک عامل بازدارنده معتبر استفاده کند. بازدارندگی یک چیز است، اما اگر بتوانید به دشمن خود ثابت کنید که حمله آنها به فاجعه منجر خواهد شد، میتوانید ناامنی را در میان مخالفان خود – و همسایگان خود ایجاد کنید.
زاپاد نشان داد که هر ارتشی که بخواهد حباب عدم دسترسی/محرومیت منطقهای روسیه را پشت سر بگذارد، باید هزینهای به اندازه کافی سنگین برای مقابله با آن متحمل شود. در پایان، روسیه نشان داد که مرزهای آن با اروپای شرقی نه تنها به طور معمول به سختی رخنهپذیر هستند، بلکه از قابلیت کامل ضد دسترسی برای انکار ورود به نیروهای دشمن – نه فقط از لحاظ جغرافیایی بلکه در بسیاری از جنبههای راهبردی، از فضا گرفته تا دریا- برخوردار است.
0 Comments