جدیدترین مطالب

چالش ژاپن برای قانونمند کردن دفاع سایبری فعال

شورای راهبردی آنلاین-رصد: راهبرد امنیت ملی ژاپن در سال 2022 خواستار بازنگری در وضعیت امنیت سایبری این کشور شد و احتمالا این قانون در سال جاری به خط پایان می‌رسد. اما چرا آماده کردن این قانون برای توکیو بیش از دو سال به درازا کشید؟

پیامدهای تحریم ترامپ علیه دیوان بین‌المللی کیفری

شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: در تاریخ ۶ فوریه ۲۰۲۵، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، فرمانی اجرایی صادر کرد که به موجب آن تحریم‌هایی علیه دیوان بین‌المللی کیفری (ICC) به دلیل تحقیقات این نهاد درباره مقامات ارشد صهیونیستی برقرار گردید.

آینده حکومت در غزه

شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل منطقه گفت: بدون توافق با حماس هیچ شخص یا گروهی نمی‌تواند در غزه به قدرت برسد و هر کسی هم جز حماس در غزه به قدرت برسد، باید با هماهنگی حماس باشد.

رویکرد ترامپ و چشم‌انداز صلح اوکراین

شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل بین‌الملل گفت: مهم‌ترین چالش ترامپ در این دوره از ریاست‌جمهوری‌اش برای تعامل با روسیه، جنگ اوکراین است که به نظر می‌آید جز ترامپ، طرف‌های دیگر چندان آمادگی، اراده و اعتماد لازم برای پایان دادن به این جنگ را ندارند.

رقابت عربستان با امارات برای تبدیل شدن به قطب تجارت منطقه‌ای

شورای راهبردی آنلاین-رصد: «امارات برای چندین دهه، از مرکزیت اقتصادی منطقه برخوردار بوده و سرمایه‌گذاران خارجی را جذب کرده است. با این حال، اخیراً عربستان تلاش خود را برای رقابت با دبی و معرفی خود به عنوان رهبر اقتصادی منطقه دوچندان کرده است. این رقابت می‌تواند روابط عربستان و امارات را تغییر و کل منطقه را تحت تاثیر قرار دهد.»

دکتر خرازی در ملاقات رئیس مجلس عراق:
مقاومت همچنان قدرتمند است و به حیات پر نشاط خود ادامه خواهد داد

شورای راهبردی آنلاین: رئیس شورای راهبردی روابط خارجی امروز میزبان رئیس مجلس عراق و هیئت همراه بود. در این ملاقات دو طرف در خصوص مهمترین مسائل دوجانبه، منطقه ای و به ویژه آینده مقاومت در منطقه به تبادل نظر پرداختند.

غیر ممکن بودن کوچاندن مردم غزه

شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: پاکسازی غزه از جمعیت فلسطینی از آرزوهای دیرینه رژیم صهیونیستی است. این طرح از سال 2018 که قانون «اسرائیل به عنوان کشور ملی یهودیان» تصویب شد، مورد توجه جریان «راست افراطی اسرائیل» و «صهیونیسم مسیحی در آمریکا» قرار گرفته است.

ابعاد و گستره منازعه آنکارا و کُردهای سوریه

شورای راهبردی آنلاین – یادداشت مهمان: افزایش تلفات غیرنظامیان و شهروندان عادی در منطقه شمال و شرق سوریه، متعاقب تداوم و تشدید حملات هوایی و توپخانه‌ای ارتش ترکیه و شبه نظامیان وابسته به آن، یعنی ارتش ملی سوریه (SNA) منجر به ایجاد نگرانی‌های مضاعف نسبت به روند تحولات سوریه در آینده شده است.

Loading

أحدث المقالات

ابهام استراتژیک در سیاست خارجی ایالات متحده با احیای مجدد فشار حداکثری

ابهام استراتژیک در سیاست خارجی ایالات متحده با احیای مجدد فشار حداکثری

عباس ترابی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگر چه از میان حرف های ترامپ چه در کنار شومینه دیواری معروف اتاق بیضی شکل کاخ سفید، و چه از محتوای سخنان او در کنفرانس مشترک خبری با نتانیاهو و حتی پیام توئیتری ترامپ این گونه به نظر می رسد که میان سیاست اعلامی و اعمالی واشینگتن در خصوص نحوه مواجهه با جمهوری اسلامی ایران تناقض وجود دارد. سیاست اعلامی ترامپ در کنفرانس خبری با نتانیاهو و در پیامش در شبکه اجتماعی Social Truth تاکید بر سیاست اطمینان و اعتمادسازی (Confidence Building Measures) است. اما وقتی محتوای یادداشت ریاست جمهوری در خصوص احیای کارزار فشار حداکثری (Maximum Pressure Campaign) را مطالعه می کنیم؛ درمی یابیم سیاست اعمالی او نه مبتنی بر اطمینان و اعتمادسازی، بلکه مبتنی بر (Surrender by Compromise Measures) تسلیم با ابزار به سازش کشاندن جمهوری اسلامی است.
Loading

خیزش دوباره پوپولیست‌ها در جهان

1398/04/04 | موضوعات

شورای راهبردی آنلاین – ترجمه: پیروزی امانوئل مکرون در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در اواسط سال 2017، احزاب نسبتاً کم‌‎فروغ پوپولیستی در انتخابات هلند و عکس‌العمل سیاسی در آمریکا علیه دونالد ترامپ، رئیس ‌جمهوری این کشور، برخی مفسران را به این باور رسانده که موج پوپولیسم اوج گرفته است.

جاشوا کورلانتزیک، پژوهشگر شورای روابط خارجی آمریکا در مطلبی که واشنگتن پست منتشر کرد، نوشت: نیت سیلور، روزنامه‌نگار آمریکایی، نقطه ‌نظری خوش‌بینانه را بیان کرد وقتی که گفت عملکرد ترامپ و عدم‌محبوبیت جهانی او ممکن است احزاب عوام‌گرا (پوپولیست) و شخصیت‌های راست افراطی اروپا را تضعیف سازد.

با این‌حال، با بررسی دقیق‌تر، چنین امیدی نادرست به نظر می‌رسد. در طی دو سال آینده پوپولیست‌ها (کسانی که عموماً مردم را در برابر نخبگان فاسد و افراد برخوردار از حق و امتیاز ویژه قرار می‌دهد) به موسسات حمله خواهند کرد و خود را رادیکال‌های مستقل نشان خواهند داد که نظم سیاسی را تغییر خواهند داد. به این ترتیب، نشان خواهند داد که انقلابشان ادامه خواهد داشت.

درحقیقت، پوپولیست‌ها در دو سال آینده همچنان موفق خواهند بود، چراکه احزاب اصلی در اروپا و بخش‌هایی از آسیا گام‌هایی در جهت کاهش خشم عمومی درباره سوءاستفاده‌های مالی و نابرابری و جدایی بین سیاست‌مداران و رای‌دهنده‌ها برداشته‌اند. گسترش پوپولیست‌ها همچنان ادامه خواهد داشت، زیرا بسیاری از احزاب اصلی سعی کرده‌اند برخی افراد عوام‌گرا همچون دونالد ترامپ، رئیس ‌جمهوری آمریکا، و رودریگو دوئرته، رئیس ‌جمهوری فیلیپین، را شیطانی جلوه دهند، بجای اینکه با آنها همانند شخصیت‌های سیاسی رفتار کنند و برنامه‌های سیاسی منسجمی برای مخالفت با آنها تدوین کنند. نهایتاً اینکه پوپولیست‌ها موفق عمل کرده‌اند، چراکه در برخی کشورها، احزاب اصلی با وحدت دست به تشکیل دولت زدند؛ همانند آنچه اینک در آلمان رخ داده‌است. برای انجام این کار، آن‌ها این فرصت را به پوپولیست‌ها داده‌اند که بتوانند نشان دهند احزاب راست‌میانه و چپ‌میانه در اصل یکی هستند و صداهای جدیدی برای انجام خانه‌تکانی در سیاست و حکومت نیاز است.

 درواقع، پوپولیست‌ها آمادگی موفقیت دارند، حتی در کشورهایی مثل ایتالیا، که خود در دهه 2000 میلادی یک دوره از پوپولیسم را پشت سر گذاشت. آنها در آسیا نیز می‌توانند موفق باشند، جایی که رشد اقتصادی زیاد بوده‌است و مهاجرت به عنوان یک موضوع حیاتی برای پوپولیست‌های غربی، یک مسئله سیاسی عمده نیست. البته همه این پوپولیست‌ها یکسان نیستند. برخی از پوپولیست‌ها نخبگان سیاسی را کنار خواهند گذاشت و اصلاحات لازم را انجام خواهند داد، ضمن اینکه به هنجارهای دموکراسی متعهد هستند. اما برخی دیگر از پوپولیست‌ها آماده نابودکردن دموکراسی هستند.

در ایتالیا، سیلویو برلوسکونی، نخست ‌وزیر سابق، شخصیتی همانند ترامپ که قبل از ترامپ در صحنه سیاسی ایتالیا حضور داشت، به عنوان شخصیتی بانفوذ، آماده است که در انتخابات عمومی ماه‌های آینده به یک بازگشت بزرگ سیاسی دست یابد. برلوسکونی، کسی که نخست‌وزیری‌اش با رشد اقتصادی بسیار پایین و رسوایی و فساد اقتصادی همراه بود، این‌بار خود را به عنوان شخصیتی میانه‌رو به تصویر کشیده‌است. اما به عنوان نخست‌ وزیر، از استراتژی‌های پوپولیستی برای تخریب موسسات استفاده کرد و خود را تنها منبع اطلاعات درست به تصویر کشید و نخبگان را در مقابل مردم قرار داد. حال در 80 سالگی بعید است سبک سیاسی خود را تغییر دهد. او  از حیث قانونی تا سال 2019 نمی‌تواند مناصب انتخابی داشته باشد.

ضمناً دیگر حزب قدرتمند، جنبش پنج ستاره، نیز می‌تواند دستاورد قابل توجهی در انتخابات ایتالیا داشته باشد. نهضت پنج ستاره ممکن است با دیدگاه چپ دولت را اداره کند، اما مانند برلوسکونی خود را به عنوان حزبی منفصل از سیاست‌های معمول ایتالیا نمایش می‌دهد.

انتخابات در برزیل قرار است در اکتبر برگزار شود. عوام‌گرایی می‌تواند سهم زیادی در این انتخابات داشته باشد. اگر رئیس جمهور سابق، لوئیس ایناسو لولا دا سیلوا، از کارزار انتخاباتی کنار گذاشته شود ژایر بولسونارو، نامزد حزب پوپولیست راست‌افراطی، در دور اول انتخابات پیروز خواهد شد. لولا اخیرا به فساد متهم شده و ممکن است نتواند در انتخابات شرکت کند. بدین ترتیب بولسونارو بی‌پروا که در حمایت از دیکتاتوری نظامی قبلی کشور سخن می‌گوید و به نظر شکنجه را تایید می‌کند، خود را به عنوان یک پوپولیست مستقل معرفی می‌کند که سیستم سیاسی برزیل را غافلگیر خواهد کرد و بنظر می‌رسد قصد ایفا کردن نقش کلودیو را دارد. حتی اگر بولسونارو پیروز نشود، موفقیتش حاکی از آن است که بازاری در حال‌رشد برای شخصیت‌های پوپولیست مستقل حتی رهبران اقتدارگرا وجود دارد. عوام‌گرایی در کشورها عموماً فساد نخبگان، رشد کم و نابرابری را مستمسک قرار می‌دهد.

خشم رای‌دهندگان نسبت به دو حزب اصلی در مکزیک، حزب پوپولیست چپ به رهبری آندرس مانوئل لوپز اوبرادور را در انتخابات جولای پیشتاز ساخت.‌ انصراف ‌ندادن لوپز اوبرادور که سابقه دو دوره ریاست جمهوری دارد در انتخابات 2006، نگرانی‌هایی را درباره بی‌احترام وی به هنجارهای دمکراتیک ایجاد کرد. ولی وی قول داده‌است که اگر اینبار انتخاب شود، مسئولانه رفتار کند.

در آسیا، جایی که پوپولیست‌ها کمتر از ترامپ و برلوسکونی مورد توجه بوده‌اند (به استثنای رودریگو دوتره، رئیس‌جمهور فیلیپین) رای‌دهند‌گان ناامید ممکن است در 2018 و 2019 به تغییری عظیم رای دهند. در اندونزی، پرابو سوبیانتو، سرلشکر سابق، که در انتخابات سال 2014 بازنده بود ممکن است قصد شرکت در انتخابات سال آینده را داشته باشد. در سال 2014 پرابو خود را رهبری که صدای مردم است معرفی کرد، درحالی‌که آشکارا از اندونزی به واسطه افراط در دمکراسی انتقاد می‌کرد. از سال 2014 وی با گروه‌های اسلامی قدرتمند اتحادی آشکار تشکیل داد، اتحادی که می‌تواند پرابو را برای پیروزی در 2019 یاری دهد.

مثال‌های دیگری نیز برای قدرت جهانی پوپولیسم وجود دارد. ترزای می، نخست‌وزیر انگلیس، با مندیت ضعیف از جانب مردم و حزب متبوعش قدرت را دست گرفت. بسیاری از سیاستمداران و نشریات انگلیسی بر این باورند که جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر، ساکن خیابان داونینگ پلاک 10 خواهد شد.

استمرار جذابیت پوپولیسم باید به احزاب سیاسی اصلی قدیمی در سراسر جهان یادآوری کند که اینک مولفه‌های نهفته در موج عوام‌گرایی اگر نه جهانی، در بسیاری از کشورها مشاهده شده‌است. رای‌دهندگان خشمگین ممکن است به سمت پوپولیست‌های مستقل مانند کوربین میل کنند، کسانی که ممکن است به نظام‌های سیاسی شوک وارد کنند، ولی آنها را نابود نخواهند کرد یا مانند پرابو که می‌توانند آن را کامل نابود سازد. در هر صورت سال‌های 2018 و 2019 هشدارهای بیشتری وجود خواهد داشت مبنی‌بر اینکه موج پوپولیستی آمده‌است که بماند.

0 Comments

Submit a Comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Samir Design Group گروه طراحی سمیر