گراهام آلیسون مدیر مرکز بلفر و استاد برجسته رشته سیاست گذاری در دانشگاه هاروارد گفت: «زمانیکه ما تاثیر تمدید این گفتگوها را ارزیابی می‌کنیم ابتدا باید بر ماموریت مهم مذاکرات ایران و غرب تاکید کنیم: جلوگیری از دستیابی تهران به سلاح هسته ای به هر طریق ممکن. اگر چندین ماه دیگر برای دستیابی به توافقی لازم است که این نتیجه را تضمین می کند، ما باید به دیپلماسی اجازه دهیم مسیرش را بپیماید. با این حال هنوز مشخص نیست قدرت های غربی و ایران که نتوانستند در مدت یک سال به توافق برسند، در مدت نوزده ماه توافق کنند.»

جاک فریلیچ استاد بلندپایه مرکز بلفر و معاون سابق مشاور امنیت ملی در اسرائیل گفت: « تمدید هفت ماهه این مذاکرات اساسا شرایط را در وضع موجود ثابت نگاه می دارد. شاید با در نظر گرفتن دو عامل اساسی این بهترین نتیجه باشد: ایران از دادن امتیازهای متوالی درباره مسائل کلیدی نظیر تعداد سانتریفوژها و زمان لغو تحریم هاخودداری کرده است و دولت آمریکا و متحدانش نیز می خواهند از بحران با ایران جلوگیری کنند. بنابراین به حرکت انداختن توپ در میدان به نفع همه طرف ها از جمله اسرائیل است که شرایط موقت کنونی را به خطوط احتمالی در توافق نهایی ترجیح می دهد. در عمل به نظر بعید می رسد بتوان به موفقیت سیاسی مطلوب تا اول مارس و پس از آن حل و فصل مسائل فنی تا اول ژوئیه دست یافت.»

نادر حبیبی استاد علوم اقتصادی خاورمیانه در مرکز کراون دانشگاه برندیس و استاد بلندپایه در دپارتمان اقتصادی گفت:«خبر تمدید مذاکرات هسته ای برای هفت ماه دیگر تاثیرات متفاوتی بر اقتصاد ایران خواهد داشت. قطعا تمدید مذاکرات بهتر از شکست نهایی است و واکنش بورس تهران در روز دوشنبه بیست و چهارم نوامبر این مسئله را تایید می کند. شاخص بورس در روز دوشنبه با پیش بینی دستیابی به توافق احتمالی، بیش از یک درصد افزایش یافت. بسیاری از بازرگانان ایرانی در شش ماه گذشته با پیش بینی لغو تحریم ها درباره سرمایه گذاری و توافقنامه های تجاری با شرکای خارجی شان گفتگو کرده اند. اکنون همه این طرح ها برای چند ماه دیگر به تعویق افتاده است. سرمایه گذاران داخلی نیز تا زمان دستیابی توافق نهایی تمایلی به طرح های سرمایه گذاری جدی و مهم ندارند.»

مارتین مالین مدیر اجرایی طرح مدیریت اتم در مرکز بلفر نیز گفت:« تقریبا همه معتقدند تمدید این مذاکرات بهتر از شکست آن است. سوال این است: این زمان بیشتر چه ثمری دارد؟ با توجه به کاهش شدید بهای نفت، دسترسی محدود ایران به درآمدهای مسدود شده اش می تواند منبعی از آسایش باشد. این کشور همچنین فرصتی دارد تا نشان دهد نیات ایران صلح آمیز است و تمرکز پنج بعلاوه یک بر تعداد سانتریفوژهای این کشور اشتباه است. از نظر آمریکا نیز این تمدید بدین معنی است که برنامه هسته ای ایران برای مدت بیشتری تحت کنترل و نظارت طرح مشترک اقدام خواهد بود و این بهتر از نبود جایگزینی برای توافق موقت یا دستیابی به توافق است.»

پیام محسنی مدیر ایران پراجکت و استاد مطالعات ایران در مرکز بلفر نیز افزود:« تمدید اخیر مذاکرات هسته ای پیامدهای مهمی بر سیاست های داخلی و جایگاه منطقه ای این کشور دارد. از نظر داخل، تمدید دیپلماتیک مذاکرات قدرت روحانی را کاهش می دهد چرا که تندروها مدعی می شوند مذاکرات ثمری نداشته است و قاطعانه به سوی تضعیف دولت پیش می روند. قدرت ایران و دسترسی این کشور در سراسر خاورمیانه به سبب افزایش قدرت داعش و کارآمدی این کشور در تبدیل مناقشه به اهرم و قدرت افزایش یافته است.»

گری سیمور مدیر اجرایی تحقیق در مرکز بلفر و هماهنگ کننده سابق کاخ سفید در کنترل سلاح و سلاح های کشتار جمعی گفت:« ناکامی در دستیابی به توافقنامه جامع بر اساس چارچوب زمانی طرح مشترک اقدام تقصیر ایران است. پنج بعلاوه یک به رهبری امریکا پیشنهاد کاملا معقولی را به ایران ارائه کرد که بر اساس آن ایران می تواند برنامه هسته ای صلح امیز خود را با ظرفیت غنی سازی محدود دنبال کند اما ایران به اتخاذ موضع غیرمنعطف و حداکثری خود ادامه داد.»