جدیدترین مطالب
عقبنشینی اتحادیه اروپا از مصادره کامل داراییهای روسیه
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل اروپا گفت: براساس گزارش گاردین، اتحادیه اروپا به توافقی در مورد برداشت سود از داراییهای مسدود شده روسیه برای خرید تسلیحات و کمک به اوکراین دست یافته است. از آنجایی که اتحادیه اروپا از عواقب قانونی مصادره کامل داراییهای روسیه نگران است و با توجه به اینکه مسکو حق قانونی برای برداشت این وجوه نداشت، تصمیم گرفت فقط سود حاصل از داراییها را برای کمک به اوکراین استفاده کند.
پاسخ دکتر خرازی به موضع جدید آمریکا در قبال برنامه هستهای ایران:
آمریکا بود که از دیپلماسی هستهای فرار کرد/ ایران هم دیپلماسی را بهترین راه میداند
شورای راهبردی آنلاین: رئیس شورای راهبردی روابط خارجی گفت: سخنگوی وزارت خارجه آمریکا بعد از مصاحبه اینجانب با الجزیره موضعگیری و حرف های گذشته را تکرار کرد که نمی گذارند ایران سلاح هسته ای تولید کند، ولی نهایتا گفت بهترین راه دیپلماسی است. بله ما هم براساس فتوای رهبری دنبال تولید سلاح نیستیم، بلکه مدافع دیپلماسی و تحقق طرح منطقه عاری از سلاح هسته ای هستیم، ولی اگر رژیم اسراییل ما را تهدید هسته ای کند، نمی توانیم دست روی دست بگذاریم و منتظر اجازه دیگران باشیم.
اهداف سفر اخیر بلینکن به عربستان
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک پژوهشگر مسائل عربستان گفت: آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا اخیرا طی یک سفر منطقهای وارد ریاض شد و رایزنیهایی با مقامات این کشور داشت. به نظر میرسد یکی از دستورکارهای بین عربستان و آمریکا علاوه بر بحث جنگ غزه، روند عادیسازی روابط رژیم اسرائیل و این کشور عربی است.
آشفتگی اروپا در تامین امنیت تنگه باب المندب و دریای سرخ
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت مهمان: تنگه استراتژیک باب المندب و دریای سرخ، در ماههای اخیر به دلیل جنگ غزه به با مشکلات عدیده و بحران جدی مواجه شده است؛ دلیل این امر نیز رویکرد حمایتگرایانه نیروهای ارتش یمن از فلسطین است که از ابتدای حملات رژیم اسرائیل به نوار غزه، حمله به کشتیهای عازم سرزمینهای اشغالی یا از مبدأ این رژیم در دریای سرخ را در برنامه خود قرار داده و وعده دادهاند تا زمانی که تجاوز نظامی رژیم اسرائیل به نوار غزه پایان نیابد به حملات خود ادامه خواهند داد. ایالات متحده آمریکا به عنوان مهمترین حامی رژیم اسرائیل نخستین کشوری بود که به این سیاست نیروهای ارتش یمن واکنش نشان داد و کوشید در پوشش حمایت از آزادی کشترانی، ائتلافی جهانی برای مقابله با این حملات تشکیل دهد؛ ائتلافی که البته به دلیل تعارض منافع کشورهای غربی ناکام ماند و در عمل به حملات آمریکا و انگلیس به مواضعی در یمن ختم شد. البته، کشورهای اروپایی هر چند در ائتلاف آمریکایی مشارکت جدی نداشتند، اما منافع متعدد و پیچیده ای در این منطقه پرالتهاب دارند و در نتیجه رویکرد ویژه و مستقلی در قبال آن اتخاذ کرده اند.
أحدث المقالات
عقبنشینی اتحادیه اروپا از مصادره کامل داراییهای روسیه
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل اروپا گفت: براساس گزارش گاردین، اتحادیه اروپا به توافقی در مورد برداشت سود از داراییهای مسدود شده روسیه برای خرید تسلیحات و کمک به اوکراین دست یافته است. از آنجایی که اتحادیه اروپا از عواقب قانونی مصادره کامل داراییهای روسیه نگران است و با توجه به اینکه مسکو حق قانونی برای برداشت این وجوه نداشت، تصمیم گرفت فقط سود حاصل از داراییها را برای کمک به اوکراین استفاده کند.
پاسخ دکتر خرازی به موضع جدید آمریکا در قبال برنامه هستهای ایران:
آمریکا بود که از دیپلماسی هستهای فرار کرد/ ایران هم دیپلماسی را بهترین راه میداند
شورای راهبردی آنلاین: رئیس شورای راهبردی روابط خارجی گفت: سخنگوی وزارت خارجه آمریکا بعد از مصاحبه اینجانب با الجزیره موضعگیری و حرف های گذشته را تکرار کرد که نمی گذارند ایران سلاح هسته ای تولید کند، ولی نهایتا گفت بهترین راه دیپلماسی است. بله ما هم براساس فتوای رهبری دنبال تولید سلاح نیستیم، بلکه مدافع دیپلماسی و تحقق طرح منطقه عاری از سلاح هسته ای هستیم، ولی اگر رژیم اسراییل ما را تهدید هسته ای کند، نمی توانیم دست روی دست بگذاریم و منتظر اجازه دیگران باشیم.
اهداف سفر اخیر بلینکن به عربستان
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک پژوهشگر مسائل عربستان گفت: آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا اخیرا طی یک سفر منطقهای وارد ریاض شد و رایزنیهایی با مقامات این کشور داشت. به نظر میرسد یکی از دستورکارهای بین عربستان و آمریکا علاوه بر بحث جنگ غزه، روند عادیسازی روابط رژیم اسرائیل و این کشور عربی است.
آشفتگی اروپا در تامین امنیت تنگه باب المندب و دریای سرخ
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت مهمان: تنگه استراتژیک باب المندب و دریای سرخ، در ماههای اخیر به دلیل جنگ غزه به با مشکلات عدیده و بحران جدی مواجه شده است؛ دلیل این امر نیز رویکرد حمایتگرایانه نیروهای ارتش یمن از فلسطین است که از ابتدای حملات رژیم اسرائیل به نوار غزه، حمله به کشتیهای عازم سرزمینهای اشغالی یا از مبدأ این رژیم در دریای سرخ را در برنامه خود قرار داده و وعده دادهاند تا زمانی که تجاوز نظامی رژیم اسرائیل به نوار غزه پایان نیابد به حملات خود ادامه خواهند داد. ایالات متحده آمریکا به عنوان مهمترین حامی رژیم اسرائیل نخستین کشوری بود که به این سیاست نیروهای ارتش یمن واکنش نشان داد و کوشید در پوشش حمایت از آزادی کشترانی، ائتلافی جهانی برای مقابله با این حملات تشکیل دهد؛ ائتلافی که البته به دلیل تعارض منافع کشورهای غربی ناکام ماند و در عمل به حملات آمریکا و انگلیس به مواضعی در یمن ختم شد. البته، کشورهای اروپایی هر چند در ائتلاف آمریکایی مشارکت جدی نداشتند، اما منافع متعدد و پیچیده ای در این منطقه پرالتهاب دارند و در نتیجه رویکرد ویژه و مستقلی در قبال آن اتخاذ کرده اند.
پیدا و پنهان توافق هستهای آمریکا با هند
هند و آمریکا در سال 2008 میلادی، قراردادی در زمینه همکاری های هسته ای در حوزه غیرنظامی امضا کردند. اواخر ماه ژوییه (در دوره ریاست جمهوری جرج بوش) پس از ماهها بحث و گفتگو در محافل سیاسی آمریکا، مجلس نمایندگان این کشور به توافقنامه تازه همکاری هسته ای میان آمریکا و هند رأی مثبت داد، اما این قرارداد به دلیل تردید واشنگتن به حسن نیت طرف هندی در اجرای دقیق آن، ظرف شش سال گذشته عملا راکد ماند.
براساس این قرارداد، آمریکا فنآوری و سوخت نیروگاه هستهای در اختیار هند قرار میدهد و در مقابل، آژانس بین المللی انرژی اتمی از حق بازرسی تاسیسات اتمی غیرنظامی این کشور برخوردار می شد، اما به مراکز اتمی نظامی هند دسترسی نداشت.
نگاه منتقدان
منتقدان توافقنامه عقیده داشتند که این قرارداد، کنترل سلاح های هستهای را دشوار می کند، زیرا دولت هند معاهده منع گسترش سلاحهای هسته ای (ان پی تی) را امضا نکرده است. از سوی دیگر منتقدان نکات مثبت این توافق را مانند تقویت نظارت بر برنامههای صلح آمیز هستهای هند، کمک به استقلال هند در زمینه تحصیل فناوریهای هستهای، کمک به هند برای برآورده کردن بخشی از نیاز خود به انرژی و یا کمک به ایجاد امنیت جهانی را فاقد استدلالهای اصولی میخوانند و دارای اشکال میدانند.
در هر صورت، گویا گفتوگوهای اوباما و مودی درباره فعال کردن این قرارداد اکنون به ثمر نشسته و طبق توافقهای جدید، آمریکا در زمینه توسعه فناوری هستهای با هند همکاری خواهد کرد. اوباما در نشست خبری مشترک با مودی گفت دو کشور درباره دو مسأله از جمله توانایی خود برای توسعه همکاری های هسته ای در بخش غیر نظامی و تعهد دو طرف برای اجرای کامل این مسأله به توافق رسیدهاند.
مسئولیت مدنی؛ گرهای که گویا باز شد
هرچند تاکنون جزئیات این قرارداد از سوی مقامات دولتی دو طرف، فاش نشده است، ولی برخی کارشناسان پیش بینی می کنند که هند زیر فشار آمریکا و کوتاه آمدن از خواستههایش مبنی بر مسوولیت مدنی شرکتهای غربی که نیروگاههای اتمی در این کشور میسازند، زمینه امضای این موافقنامه را فراهم کرده است.
به گفته کارشناسان، قانون مسوولیت مدنی هستهای از سال 2005 تاکنون، مهمترین مانع در امضای توافق نامه هستهای غیرنظامی بین آمریکا و هند بوده است. این قانون، ارایهدهندگان خدمات هستهای را مستقیما در صورت بروز حادثه هسته ای مسوول میداند، در حالی که کشورهایی مانند فرانسه و آمریکا از هند خواستهاند که مطابق قوانین بینالمللی عمل کند.
بر اساس قوانین بینالمللی در صورت بروز حادثه هستهای مسوولیت اولیه با کشور بهرهبردار است. از آنجا که همه نیروگاههای هستهای هند توسط شرکت دولتی انرژی هسته ای اداره میشود، اجرای قوانین بین المللی به این معنی است که در صورت بروز حادثه، دولت هند مسوول پرداخت هرگونه خسارت است. یکی دیگر از بندهای قانون مسوولیت مدنی هستهای، قید مسوولیت نامحدود است و بر اساس آن شرکت های خارجی برای پیدا کردن شرکتهای بیمه دچار مشکل می شوند.
زوال تحریمهای ضدهندی
هند برای نخستین بار در سال 1974 بمب اتمی آزمایش کرد و پس از آن این کشور متحمل تحریم های اقتصادی شد، اما به تدریج پس از قدرت گرفتن اقتصاد هند، آمریکا تحریمهایش علیه این کشور را در سال 2008 لغو کرد و به شرکتهای آمریکایی اجازه داد تا تجهیزات هسته ای به هند بفروشند.
اما توافقی که میان آمریکا و هند درخصوص قرارداد هسته ای سال 2008 میان دو کشور صورت گرفته، موضوعی است که پاکستان به عنوان اصلیترین رقیب هستهای هند در منطقه، به دقت آن را زیر نظر دارد و البته چندان هم از توافقهای جدید هستهای میان هند و آمریکا خوشحال نیست، چرا که میداند هرگونه توافق هستهای میان هند و آمریکا حتی اگر محدود به حوزه غیرنظامی باشد، باز هم موجب افزایش توان هستهای هند خواهد شد. هند و پاکستان سلاح اتمی دارند و معاهده ان پی تی را امضا نکردهاند.
آنچه مسلم است آمریکایی ها سعی می کنند با ارائه برنامه و طرح های جدید روابط خود را با دولت نارندرا مودی توسعه دهند. هر چند دولت قبلی هند به ریاست حزب کنگره روابط خوبی با آمریکا داشت، اما تمایل بیشتر آن به سمت ایجاد رابطه متوازن با کشورهای آمریکا، روسیه و اتحادیه اروپا بود.
به همین دلیل جان کری وزیر امور خارجه آمریکا اخیرا اعلام کرد در چارچوب سیاست واشنگتن در قبال دهلی نو، موسوم به «همکاری همه ، توسعه برای همه» این کشور مشتاق به «مشارکت» با دولت جدید هند است. ناظران معتقدند که در شرایط کنونی، هند در سیاست خارجی آمریکا اهمیت زیادی پیدا کرده است. هند نیز با امضای حدود 10 قرارداد هسته ای با آمریکا در سال های گذشته، عملا اعلام کرده است که در توسعه مناسبات خود با آمریکا پیشگام خواهد بود واین میتواند بیشتر مطلوب دولت امریکا باشد.
محاسبات آمریکا با توجه به حساسیتهای هند
در کنار اختلافات ارضی و مرزی میان چین و هند و تشدید رقابتهای تسلیحاتی، حساسیتهای هند درباره روابط و همکاریهای موشکی و هستهای چین و پاکستان را نیز نباید از نظر دور داشت.
از دیدگاه ناظران سیاسی، افزایش سطح همکاریهای آمریکا و هند از چند جهت قابل تامل است. اول آنکه آمریکا میکوشد با دادن وعدههای مختلف از جمله تامین انرژی، هند را در اردوگاه خود نگه دارد. به عبارت دیگر آمریکا درصدد است هند را در چارچوب سیاستهای خود قرار دهد.
ثانیا آمریکا دوست دارد با ترغیب هند به مشارکت بیشتر در افغانستان به ویژه پس از سال 2014، خروج نیروهای آمریکایی و ناتو را از آن کشور تسهیل کند. این در حالی است که پاکستان در این خصوص به شدت حساس است و تمایلی برای گسترش نفوذ هند به عنوان رقیب سنتی خود در افغانستان ندارد.
هر چند گرایش واشنگتن به سمت تقویت روابط با دهلی نو و توجه بیشتر به کابل، همزمان با کمتوجهیهای کاخ سفید به پاکستان در ماههای اخیر مشهود بوده است تا حدی که آمریکا به تازگی رسما پاکستان را عامل ناآرامی و کمک به حملات تروریستی علیه هند و افغانستان معرفی کرد.
وزارت دفاع آمریکا با انتشار گزارشی اعلام کرد که پاکستان از گروههای شبه نظامی برای انجام حملات نیابتی و تروریستی علیه هند و پاکستان استفاده میکند. همین گزارش کافی بود تا پاکستان به عمق رویکرد واقعی واشنگتن در قبال اسلامآباد پی ببرد.
از سوی دیگر، واشنگتن همچنین درصدد است موقعیت هند را در برابر چین و روسیه تقویت کند. نگاه آمریکا به هند، به عنوان عامل توازن در برابر قدرت فزاینده چین، در مجموع باعث شده است روابط هند و آمریکا به سرعت به عرصه هسته ای و نظامی نیز کشانده شود.
0 Comments