جدیدترین مطالب
راهبرد تحریمی آمریکا در حوزه هوش مصنوعی و الزامات مقابله با آن
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: مدیرکل نظام فنی، اجرایی و ارزشیابی وزارت نفت گفت: هوش مصنوعی این قابلیت را دارد که فاصله کشورهای کمتر توسعه یافته با کشورهای توسعه یافته را بهسرعت در حوزه علم و فناوری کاهش دهد، از این رو، آمریکا بهدنبال اعمال تحریم بر هوش مصنوعی در کشورهای رقیب خود ازجمله ایران است.
عقبنشینی اتحادیه اروپا از مصادره کامل داراییهای روسیه
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل اروپا گفت: براساس گزارش گاردین، اتحادیه اروپا به توافقی در مورد برداشت سود از داراییهای مسدود شده روسیه برای خرید تسلیحات و کمک به اوکراین دست یافته است. از آنجایی که اتحادیه اروپا از عواقب قانونی مصادره کامل داراییهای روسیه نگران است و با توجه به اینکه مسکو حق قانونی برای برداشت این وجوه نداشت، تصمیم گرفت فقط سود حاصل از داراییها را برای کمک به اوکراین استفاده کند.
أحدث المقالات
راهبرد تحریمی آمریکا در حوزه هوش مصنوعی و الزامات مقابله با آن
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: مدیرکل نظام فنی، اجرایی و ارزشیابی وزارت نفت گفت: هوش مصنوعی این قابلیت را دارد که فاصله کشورهای کمتر توسعه یافته با کشورهای توسعه یافته را بهسرعت در حوزه علم و فناوری کاهش دهد، از این رو، آمریکا بهدنبال اعمال تحریم بر هوش مصنوعی در کشورهای رقیب خود ازجمله ایران است.
عقبنشینی اتحادیه اروپا از مصادره کامل داراییهای روسیه
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل اروپا گفت: براساس گزارش گاردین، اتحادیه اروپا به توافقی در مورد برداشت سود از داراییهای مسدود شده روسیه برای خرید تسلیحات و کمک به اوکراین دست یافته است. از آنجایی که اتحادیه اروپا از عواقب قانونی مصادره کامل داراییهای روسیه نگران است و با توجه به اینکه مسکو حق قانونی برای برداشت این وجوه نداشت، تصمیم گرفت فقط سود حاصل از داراییها را برای کمک به اوکراین استفاده کند.
اختلاف بر سر حکمرانی فضای سایبر
موسسه ملی مطالعات دفاعی ژاپن با انتشار تفسیری درباره مناقشه بر سر حکمرانی در فضای سایبر نوشت: گروه نخست که عمدتا توسط کشورهای غربی هدایت میشود، مروج آزادی اطلاعات و اهمیت همکاری میان دولتها و بخشهای خصوصی است و به آن مدل چند ذینفعی (multi-stakeholder) گفته میشود. گروه دیگر که توسط دولتهای نوظهور و به ویژه دولتهای اقتدارگرا هدایت میشود، بر نقش مسلط دولت در فضای سایبر و ضرورت کنترل دولت بر اطلاعات تاکید میکند و در همین راستا حامی سانسور نیز هست.
گروه کارشناسان دولتیِ کمیته اول مجمع عمومی سازمان ملل، کنفرانس سران جامعه اطلاعات و کنفرانس جهانی فضای سایبر، اصلیترین کنفرانسهای بینالمللی هستند که از دیدگاههای مختلف به این مساله پرداختهاند و ذیلا به خلاصه فعالیتهای هریک اشاره میشود.
گروه کارشناسان دولتی
گروه کارشناسان دولتی با قطعنامه «توسعه اطلاعات و ارتباطات راه دور در بستر امنیت بینالمللی» مسائل مربوط به فضای سایبر را بدوا از نقطه نظر امنیت بینالمللی مورد بررسی قرار داده است. از آن زمان به بعد کمیته به منظور «بررسی تهدیدهای موجود و بالقوه در حوزه امنیت اطلاعات و اقدامات مشترک ممکن برای حذف این تهدیدات، و برای بررسی مفاهیم مرتبط بینالمللی با هدف تقویت امنیت نظامهای اطلاعات و ارتباطات راه دور جهانی» فعالیت منظم داشته است.
نخستین جلسه گروه در ژوئن 2004 تشکیل شد که به دلیل اختلافنظر شدید میان مشارکت کنندگان نتوانست به شکل اجماعی گزارشی تنظیم کند. با این وجود از سال 2006 که روسیه قطعنامه «توسعه اطلاعات و ارتباطات» را برای حمایت سایر کشورها باز گذاشته، کشورهای بسیاری از جمله کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای و ایالات متحده به حامیان قطعنامه پیوستهاند. حملات سایبری گسترده از سال 2000 یکی از دلایل این تغییر موضع بوده است.
در سایه این تغییرات بود که دومین نشست گروه کارشناسان در سال 2009 منجر به حصول اجماع و تنظیم گزارش شد. در این گزارش به ضرورت بازنگری دستورالعملهای موجود در زمینه حفاظت از زیربناهای اساسی، اعتماد سازی، ظرفیت سازی و نیز در خصوص تعاریف و واژگان تاکید شده بود.
در سومین نشست گروه کارشناسان در سال 2010 تا 2013، پیشرفت قابل توجهی حاصل شد. گزارش اجماعی متعاقب نشست تایید کرد که «حقوق بینالملل و به ویژه منشور سازمان ملل متحد قابل اعمال است» و «تلاشهای دولتی برای پرداختن به امنیت فناوریهای اطلاعات و ارتباطات باید به همراه رعایت حقوق بشر و آزادیهای بنیادینی باشد که در اعلامیه جهانی حقوق بشر و سایر اسناد بیان شده است».
اجلاس سران درباره جامعه اطلاعات
قطعنامه دسامبر 2001 مجمع عمومی که پیرو قطعنامه سال 1998 کنفرانس تامالاختیار اتحادیه بینالمللی ارتباطات راه دور صادر شد، مبنای برگزاری اجلاس سران درباره جامعه اطلاعاتی بود. این اجلاس بنا بود که در دو مرحله، در سال 2003 در ژنو و در سال 2005 در تونس برگزار شود.
اجلاس بدوا تاکید خود را بر توسعه اقتصادی و رفع شکاف دیجیتال میان کشورهای پیشرفته و در حال ظهور گذاشت. با این وجود کمیته تدارکات جلسه ژنو حکمرانی اینترنت را به عنوان نقطه تمرکز و چالش تعیین کرد. برخی کشورهای نوظهور خواستار مدیریت چندجانبه یا مدیریت سازمانهای بینالمللی شدند. همچنین این کشورها عنوان کردند که ایالات متحده از نظر مدیریت منابع مزیتهایی نسبت به دیگران دارد که نگران کننده بوده و نیاز به مدیریت چندجانبه را افزایش میدهد.
از سوی دیگر، ایالات متحده و کشورهای اروپایی از مدیریت کنونی اینترنت توسط بخش خصوصی حمایت کرده و مخالف مداخله دولتی بودند. این اختلاف نظرها در اجلاس تونس نیز کم و بیش ادامه یافت و نهایتا با تسلط دیدگاهی که حفظ وضعیت موجود را ترویج میکرد، خاتمه یافت. به دلیل این اختلاف نظرها بود که در پایان اجلاس تونس دستورکاری صادر و از مجمع عمومی سازمان ملل درخواست شد که مجمعی برای حکمرانی اینترنت تاسیس کند.
نخستین مجمع در اکتبر 2006 در یونان، و از آن زمان به صورت سالانه برگزار میشود. امسال قرار است مجمع عمومی سازمان ملل به بررسی خروجیهای اجلاس پرداخته و نیز در خصوص لزوم تداوم مجمع تصمیمگیری کند.
در این اوضاع و احوال، اداره ارتباطات ایالات متحده نیز تصمیم گرفته مدیریت منابع اینترنت را که پیش از این به بخش خصوصی واگذار کرده بود، به یک اجتماع چند ذینفعی جهانی بسپارد. به نظر میرسد مساله ادوارد اسنودن که در 2013 اتفاق افتاد، در این تصمیم موثر بوده است.
کنفرانس جهانی درباره فضای سایبر
این کنفرانس را که یکی از نمونههای مدل چند ذینفعی است، نخستین بار بریتانیا در نوامبر 2011 در لندن برگزار کرد و از جمله مکانهای خارج از سازمان ملل است که بحث حکمرانی فضای سایبر در آن جریان دارد. اهداف اصلی کنفرانس رسیدن به فضای سایبری باثبات، اتخاذ گامهای ضروری در راستای امنیت بینالمللی، ترویج اقداماتی علیه جرایم سایبری و ایجاد هنجارهای بینالمللی است.
ویلیام هاگ، رییس کنفرانس لندن تاکید کرد که مباحثات کنفرانس باید بر اساس فعالیتهای موجود اجلاسهای ژنو و تونس و سازمان همکاری اقتصادی و توسعه و غیره باشد.
در کنفرانسی که متعاقبا در سئول برگزار شد «چارچوب سئول برای تعهد به فضای سایبر باز و امن» تصویب شد که بر مبنای قطعنامههای مجمع عمومی و گزارشهای گروه کارشناسان و اصول توافقی اجلاس ژنو تنظیم شده بود.
اگرچه در کنفرانسهای مذکور کماکان اختلاف نظر درباره نقش دولت در کنترل فضای سایبر وجود دارد، اما اهمیت آن در نشان دادن نقش بازیگران متعدد و تاثیر پیوستن آنها به مذاکرات و امکان شفافسازی و باز بودن فضای سایبر و اتخاذ سیاستهایی است که آزادی آن را تضمین میکند.
جمع بندی
در حال حاضر مباحث زیادی درباره مبنای قواعد و هنجارها در حکمرانی فضای سایبر وجود دارد. با توجه به تفاوتهای آشکار دیدگاه دولتها، برگزاری کنفرانسهای بینالمللی مختلف که امکان پرداختن به موضوع را از زوایای گوناگون میدهد، معقول به نظر میرسد.
مساله حکمرانی فضای سایبر یک شبه حل نمیشود. به همین دلیل موقعیتهای مختلف امکان تعمیق مذاکرات را فراهم میکند. از طرف دیگر تعدد ارگانهایی که به مساله میپردازند ممکن است انسجام فضای سایبر را به خطر بیندازد.
0 Comments