شلی کولبرستون در مقالهای که اندیشکده رند (RAND) منتشر کرد، نوشت: گفتنی است در حال حاضر در گوشه و کنار جهان، 60 میلیون نفر بر اثر جنگ، درگیری و آزار و اذیت آواره شدهاند که طبق گزارش کمیسیون عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، این آمار، بیشترین تعداد آوارگان در طول تاریخ است.
آیا خاورمیانه قادر به پذیرش تعداد بیشتری از پناهندگان سوری است؟
لبنان، ترکیه، اردن، اقلیم کردستان عراق و مصر در پذیرش آوارگان به طور چشمگیری سخاوتمند بوده اند. این کشورها حدود چهار میلیون پناهنده سوری را در خود جای داده اند. علاوه بر این، عراق نیز سه میلیون و 200 هزار آواره دارد که بر اثر خشونت های داخلی، بی خانمان شده اند.
هرچند این کشورها تا حدودی برای پناهجویان امکانات بهداشتی و آموزشی فراهم کرده اند، اما مواجهه با این بحران، بیش از توان خدمات عمومی آنهاست. به نحوی که سیستم آب و فاضلاب این کشورها دیگر کشش ندارد و اتاق های کافی در مدارس و بیمارستان ها نیز وجود ندارد. اجاره ها بالا رفته اند و ورود این تعداد آواره تازه وارد باعث بروز تنش های اجتماعی شده است.
لبنان، ترکیه و اردن آنقدر پناهنده پذیرفته اند که اساس جمعیت شناسی آنها در حال تغییر است. اکنون در لبنان یک چهارم جمعیت سوری هستند و در اردن این رقم به 10 درصد رسیده است. نسبت های مشابهی نیز در بعضی قسمت های شرق ترکیه گزارش شده است.
این کشورها از پناهجویان لبریز شده اند و به سختی می توانند افراد بیشتری را بپذیرند و به همین خاطر است که ما شاهد هجوم پناهندگان به اروپا هستیم.
شرایط زندگی پناهندگان در لبنان ، ترکیه و اردن چگونه است؟
برعکس دیگر بحرانهای تاریخی پناهندگان، این بحران عمدتا شهری است. بیش از 80 درصد پناهجویان سوری بجای کمپ های رسمی که خدمات در آنها ارائه می شود، در شهرها، شهرک ها و مناطق اسکان های غیررسمی زندگی می کنند. آنها برای گذران زندگی تقلا می کنند. بعضی از آنها با اندوخته های خود از سوریه خارج شده اند، اما وقتی که اندوختههایشان تمام می شود به مکانیسم های منفی نظیر کارگری کودکان و ازدواج زودهنگام روی می آورند و حتی بعضی وقتها این قبیل کارها هم کافی نیست.
کمپ های برپا شده آنقدر بزرگ نیست که همه پناهندگان را در خود جای دهد. بسیاری از پناهندگان میخواهند خارج از کمپ زندگی کنند و این کمپ ها را «غیرانسانی» توصیف می کنند. آنها زندگی در چادر را دوست ندارند چرا که تحرک شان را محدود میکند و خلوتشان را از بین می برد. در واقع مردم دوست دارند مستقل باشند، کار کنند و در مسکن مناسب زندگی کنند.
بحران پناهندگان چه تاثیری بر کودکان سوری دارد؟
آنها نسل سوخته ای از کودکان سوریه هستند که در معرض آسیب های شدیدی قرار دارند. آنها در حالی بزرگ می شوند که به آموزش دسترسی ندارند و بدون مراقبت های بهداشتی در چادرها یا زیر زمین ها زندگی می کنند.
تقریبا نصف کودکان پناهجوی سوری به مدرسه نمیروند. از آنجایی که بزرگترها نمی توانند کار کنند، بسیاری از بچه ها مجبور به کار می شوند و مورد سوء استفاده قرار می گیرند. برای مثال، 10 درصد بچههای سوری در اردن به کارگری مشغولند و دخترها به ازدواج زودهنگام تن می دهند، چراکه والدینشان توان نگهداری از آنها را ندارند.
آیا با افزایش حمایت اهداکنندگان برای اقدامات انسان دوستانه، شرایط برای پناهندگان بهبود می یابد؟
تامین بودجه بسیار مهم است، خواه این بودجه از طرف اهداکنندگان قدیمی نظیر آمریکا و اتحادیه اروپا باشد، خواه از طرف اهداکنندگان جدید همچون کشورهای حاشیه خلیج فارس. در حال حاضر تنها حدود یک سوم از 5/5 میلیارد دلار کمک پیش بینی شده به پناهندگان سوری در سال 2015 تامین شده است.
هرچند که بسیاری از این پول ها خرج تامین نیازهای اولیه نظیر خوراک، سرپناه و آب و فاضلاب می شود، اما برای تامین مراقبت های بهداشتی، آموزش و حفاظت نیز مصرف می شود. با این حال بودجه و منابع مالی بیشتری مورد نیاز است و در همین حال، طراحی سیاست های جدید در مورد چگونگی مصرف این منابع نیز ضروری است.
واکنش جهان به بحران پناهجویان چگونه باید تغییر کند؟
سیلی از پناهندگان به اروپا سرازیر می شود. بعد از دو جنگ خانمان سوز، اروپای مدرن امروزی اساسا بر ایجاد ثبات و حفاظت از اقلیت ها بنا شده است. بنابراین اروپا باید با آوارگان همدردی کند و احساس مسئولیت بیشتری داشته باشد. ژان کلود یونکر، رئیس بازوی اجرایی اتحادیه اروپا، در نهم سپتامبر به این موضوع اشاره کرده و گفت: «اروپا جایی نیست که افراد فقیر و بیچاره نادیده گرفته شوند».
هرچند که تعدادی از کشورها درهای خود را به روی پناهجویان گشوده اند، اما اتحادیه اروپا باید سیاست مشترکی را اتخاذ کند تا کشورهای بیشتری از آن پیروی کنند. آلمان موافقت کرده که 800 هزار و فرانسه و بریتانیا هم قبول کرده اند که هر کدام 20هزار پناهجو را بپذیرند. با این حال، لازم است تا کشورهای بیشتری پناهجویان را بپذیرند.
و در پایان باید گفت که دنیا می تواند میلیونها پناهنده سوری را در خود جذب کند. جنگ داخلی سوریه مستلزم راه حلی سیاسی است که بتواند با کمک رهبری بین المللی ثبات را به سوریه برگرداند و پناهندگان را قادر سازد تا به وطنشان بازگردند.
0 Comments