دومینیک دو ویلپن، نخست وزیر اسبق و وزیر خارجه اسبق فرانسه در سخنانی در نشست «بنیاد رهبران برای صلح» ۱۰ تا ۲۰ سال آینده را خطرناک‌ترین دوران قرن بیست و یکم عنوان کرد، چرا که در این دوران، دیگر هیچ مقررات و اجماعی در غرب وجود ندارد.

وزیر امور خارجه و نخست وزیر فرانسه در دوران ریاست جمهوری ژاک شیراک، با تاکید بر نقش شخصیت‌هایی با سابقه در عرصه روابط بین‌الملل در برقراری صلح اظهار داشت: این رهبران برای ایجاد صلح هم باید خوب حرف بزنند و هم خوب عمل کنند، از اینروست که ما در این اجلاس گرد هم آمده‌ایم.

این دیپلمات برجسته فرانسوی تاکید کرد: ما در مقطع خطرناک و بحرانی زندگی می‌کنیم که در آن خطر جنگ وجود دارد.

وی افزود: آمریکا دیگر نمی‌خواهد نقشی را که ما به آن عادت کرده‌ایم، ایفا کند و چندجانبه‌گرایی را کنار گذاشته است. در چنین شرایطی ظرف ۱۰ تا ۲۰ سال آینده چین به‌عنوان یک قدرت در حال ظهور همچنان در حال افزایش نفوذ خود خواهد بود و آمریکا نیز هر کاری می‌کند تا جلوی این اتفاق را بگیرد.

دو ویلپن تاکید کرد که اروپا و جهان به نهادها و ترتیبات جدیدی برای تامین امنیت خود نیازمندند و نقش دیپلمات‌ها و رهبران کشورهای مختلف جهان برای جلوگیری از یک جنگ جدید بیش از پیش احساس می‌شود.

وزیر امور خارجه اسبق فرانسه راه حل برقراری امنیت را ایجاد توازنی جدید در جهان عنوان کرد که در آن باید به حاکمیت دولت‌ها احترام گذاشت و از دخالت در امورد داخلی آنها اجتناب کرد.

دو ویلپن با تاکید بر بازگشت ایدئولوژی به صحنه سیاست جهانی، نبرد جدید آینده را نبرد ایدئولوژیک میان لیبرال دموکراسی و توتالیترالیسم معرفی کرد، به طوری که تقابل آنها در آینده، روز به روز تهاجمی‌تر خواهد شد.

وی با خطرناک خواندن شرایط کنونی جهان، آن را اینگونه ترسیم کرد: آمریکا در حالی سعی دارد اروپا را به سمت خود جذب کند که به آن احترامی نمی‌گذارد. در سوی دیگر، روسیه، ترکیه، چین و ایران و دیگر دولت‌ها نیز می‌خواهند در برابر یکجانبه‌گرایی آمریکا ایستادگی کنند. در بسیاری از مناطق از جمله در شرق اروپا نیز چنین تصور می‌شود که نظام لیبرال دموکراسی با شرایط آن‌ها وفق و همخوانی ندارد.

دو ویلپن راه حل خروج از وضعت کنونی و از همه مهم‌تر کاهش خطر جنگ را یافتن بهترین الگو و مدل برای اداره جهان در 10 تا 15 سال آینده دانست؛ مدلی که براساس آن بتوان روح جدیدی به مواضع آمریکایی‌ها داد و فاصله میان غرب و بقیه کشورها را کم کرد.

وی این ایده را همان سیاست عدم تعهد در دهه 50 و 60 عنوان کرد و گفت: این سیاست می‌تواند اصول همکاری را به ما نشان دهد. الگویی که براساس آن باید با یکجانبه‌گرایی توسط هر کشوری مخالفت کرد و اجازه نداد آمریکا برای جهان تصمیم بگیرد. هدفی که تحقق آن نیازمند اراده محکم و ایجاد نهادهای جدید برای کاهش کمبودها است.

وزیر خارجه اسبق فرانسه علاوه بر ایجاد نهادهای جدید همچون سازمان منطقه‌ای اقتصادی، تاکید کرد: حرکت به سمت حل بحران‌ها تنها راه دور شدن خطر جنگ است و این هدف نیز تنها با ایجاد ثبات در حکومت شکل می‌گیرد. البته خود این امر نیازمند اعتمادسازی و ایجاد ظرفیت برای مدیریت کشورها است تا با شکل‌گیری یک دولت – کشور مستحکم بتوان با چالش‌هایی همچون قاچاق مواد مخدر، تروریسم و آدم‌ربایی در سطح جهان مقابله کرد.

وی افزود: توجه به دیپلماسی مولفه دیگری است که باید به آن دقت ویژه شود، چرا که در سال‌های اخیر دیپلماسی در اکثر مناطق جهان عقبگرد داشته است.

دو ویلپن تحقق دیپلماسی را مبتنی بر ایجاد زیرساخت‌ها در کشورهای مورد نظر دانست، چرا که توسعه زیرساخت‌ها به ایجاد ثبات در کشورها کمک می کند.

بنیاد «رهبران برای صلح» به ابتکار ژان- پییر رافارن، نخست وزیر اسبق فرانسه تاسیس شده است و روز یکشنبه اولین نشست خود را برگزار کرد. دکتر سیدکمال خرازی، رئیس شورای راهبردی روابط خارجی نماینده ثابت ایران در همه جلساتی خواهد بود که قرار است این بنیاد برگزار کند.  ۲۷ نماینده از سایر کشورها هم عضو این بنیاد هستند که همگی از روسا یا وزرای سابق دولت ها محسوب می شوند.