1)تشدید جنگ نیابتی روسیه و آمریکا در سوریه
یکی از بیشترین روایت های گزارششده در سال 2015؛ تشدید سطح درگیری دو رقیب سابق جنگ سرد در سوریه بوده است. با وجود آنکه واشنگتن و مسکو مشتاقاند تا از چشمانداز یک توافق سیاسی در سوریه پشتیبانی کنند، اما واقعیت های موجود با چنین ظرافتهای دیپلماتیکی تغییر نخواهند یافت. در صحنه سوریه، گروههای شورشی که سلاح خود را از آمریکا دریافت می کنند، با نیروهای مسلح سوری تحت حمایت روسیه در حال جنگ هستند. آمریکا و روسیه نیز هر چند با ترس از کشیدهشدن به باتلاق سوریه از تشنج زدایی استقبال می کنند، اما سیاست های داخلی آنها و بدتر شدن رقابت منطقهای متحدان نسبی شان آنها را از هدف شان دور می کند.
2)بدتر شدن شرایط برای آوارگان
احساس فزاینده مردم اروپا درباره ناتوانی دولت های اروپایی در کنترل مرزها و ممانعت از ورود آوارگان، تشدید شده است. این روند به بدترشدن رویکرد دولت ها به ویژه در آلمان، فرانسه و حتی سوئد در قبال پناهجویان منجر خواهد شد.
3)تحلیل رفتن تدریجی اجماع علیه روسیه
در هفته های پایانی 2015، جلسات شورای اتحادیه اروپا با مخالفت برخی کشورها مبنی بر دشواری تحریمهای مجدد بر روسیه مواجه بود. در حالی که کشورهای اروپای شرقی و مرکزی بر حمایت شان از تحریمها باقی هستند، برخی دولتهای اروپای جنوبی، به همراه ایتالیا هنوز قانع نشدهاند که منافع سیاسی و دیپلماتیک حاصل از تحریمهای روسیه ارزش ضرر اقتصادی اروپا را داشته باشد. هرچند تحریمهای روسیه احتمالا در سال 2016 نیز ادامه خواهد یافت، اما اجماع بینالمللی اروپایی درباره ادامه این روند تحلیل خواهد رفت.
4) ورود دوباره بریتانیا به اروپا
تا قبل از کریسمس، تمام توجهات به سمت دشواری های کامرون برای مدیریت مساله ماندن یا خروج از اتحادیه اروپا معطوف بود. با در نظر گرفتن همه جوانب، به نظر می رسد که بریتانیا به ماندن در اتحادیه اروپا رای خواهد داد و این می تواند به معنای آغاز دوره ای جدید از تعهد بریتانیا به اروپا باشد. همچنانکه بریتانیا در حوزه هایی همچون دفاع و سیاست خارجی، حمایت آشکار خود را از سایر شرکای اروپایی اش نشان داده است.
5) کاهش انسجام اروپا
بحران مهاجرت که بلافاصله بعد از بحران اوکراین و سایر بحران های اروپایی ظاهر شد، می تواند در کنار آشفتگی مالی اروپا و تشدید تنش ها در حوزه های پیرامونی، انسجام اروپا را بیش از پیش به تحلیل برد.
در چنین شرایطی رهبران اروپایی برای حصول اجماع معنادار در مسائل بحرانی سیاست خارجی مانند ترکیه، روسیه و سوریه بیش از گذشته دچار کشمکش خواهند شد.
6) تقویت جریان پوپولیستی در اروپا
تقریبا در همه کشور اروپایی احزاب سیاسی قدیمی تر در حال اتخاذ ترتیباتی هستند که مانع از روند رو به رشد جریانات پوپولیستی در صحنه سیاسی شود. اما این تلاش ها چندان موفق نبوده است، همچنانکه که پیروزی سیریزا در یونان گواهی بر تقویت جریانات پوپولیستی در اروپا است.
7)تشدید خشونت افراط گرایان
تشدید خشونت ها در سطح جهان ریشه در راهبردهای داعش در سوریه و عراق دارد. این راهبرد بر تشدید خشونت ها به منظور جذب نیروهای تروریستی از میان افراط گرایان تاکید دارد. ادامه این روند به فراگیر شدن خشونت در اغلب نقاط خاورمیانه منجر خواهد شد، ضمن آنکه به الگویی برای سایر گروه های تروریستی در سراسر جهان تبدیل خواهد شد.
8) آلمان شبیه آمریکا می شود
به همان میزان که آلمان در بحران آوارگان فرو می رود، با فشارهای روزافزون داخلی مواجه خواهد شد. ادامه این روند سبب خواهد شد تا این کشور به سمت اجرای الگوی سیاست خارجی آمریکا در دهه های قبل حرکت نماید. بر این اساس آلمان به سمت تشکیل ائتلاف هایی در اروپا خواهد رفت که در راستای اهداف آلمان عمل کنند.
9) آمریکا نیز شبیه آلمان خواهد شد
همانطور که آلمان شبیه آمریکا می شود، آمریکا هم در مسیر دیگری حرکت خواهد کرد. در حالی که روندهای سیاست خارجی آمریکا به طور فزاینده ای بر اساس منافع مستقیم این کشور تعیین می شود، نتیجه آن تسریع دور شدن این کشور از ملاحظات جهانی خواهد بود. همچنانکه در تبلیغات ریاست جمهوری آمریکا نیز دیگر کمتر شاهد رویکردهای بینالمللی گرایی از سوی نامزدهای جمهوریخواه بودهایم. بنابراین به نظر می رسد که آمریکا تا حد زیادی از سیاست های سابق خود مبتنی بر حکومت جهانی عقب نشینی خواهد کرد.
10) خیزش هرچه بیشتر ژئواکونومیها
با وجود آنکه کشورهای سراسر جهان در صدد خارج کردن یکدیگر از صحنه بازی هستند، اما خستگی مردم و حکومت ها از جنگ، احتمال رفتن دولت ها به سمت اقدام نظامی را (در بسیاری از موارد) کاهش داده است. بنابراین این کشورها به سمت استفاده از سایر ابزارهای تهاجمی جایگزین خواهند رفت. به نحوی که در سال 2016 بیش از گذشته شاهد اعمال تحریم ها، بایکوت های اقتصادی، حملات سایبری و.. خواهیم بود.
11)… البته به جز روسیه
با وجود آنکه روسیه نیز برای مقابله با رقبای خود همچنان از ابزارهای ژئواکونومیک استفاده می کند، اما به واقع توانایی رقابت این کشور با سایر قدرتهای این حوزه محدود است. از سوی دیگر تشدید رقابت های روسیه با قدرت های بین المللی، این کشور را به سمت تقویت قوای نظامی و ارتش خود رهنمون خواهد کرد. این مسئله در طولانیمدت به مدرنسازی ارتش منجر خواهد شد که شامل تقویت جنبه های هستهای نیز خواهد بود. استمرار این روند، غرب را بیش از گذشته دچار هراس خواهد کرد.
12) فرود برای چین دشوار نیست
در حالی که در دهههای اخیر، رشد اقتصادی چین یک موتور قابل اتکا برای اقتصاد جهانی محسوب می شد، اما سقوط بازار بورس در سال 2015 به نگرانی ها از احتمال سقوط اقتصاد چین در آینده نزدیک دامن زده است. هر چند به نظر نمی رسد که سال 2016 اتفاق خاصی در این زمینه رخ دهد، اما چین در گذار از اقتصاد صادراتی و صنعتی به اقتصاد مبتنی بر خدمات با چالش های عمده ای مواجه خواهد بود که البته این چالشها حداقل برای سال آینده قابل مدیریت هستند. در هر صورت، نگرانی ها از سرایت این وضعیت به سایر نقاط به ویژه اروپا یکی از نگرانی های عمده جامعه جهانی در سال 2016 خواهد بود.
13) بازگشت ترکیه به غرب
در حالی که تشدید بحران آوارگان، حفظ اردوغان و ترکیه را برای اروپا الزامی کرده است، پیروزی غیرقابل پیش بینی حزب عدالت و توسعه در انتخابات اخیر، به قدرتمندتر شدن دولت در داخل منجر شده است. اما در حوزه خارجی، راهبرد ترکیه در قبال همسایگان خود به انزوای بیشتر این کشور در خاورمیانه انجامیده است، مضاف برآنکه هرگونه شانس بهبود رابطه با روسیه بعد از سقوط جت روسی نیز از میان رفته است.
در نبود حمایت همسایگان جنوبی و شرقی، ترکیه احتمالا به آغوش اروپا باز خواهد گشت. در این میان به همان اندازه که ترکیه به اروپا محتاج است، اروپا نیز به این کشور نیاز دارد. در عین حال، اروپا با هدف وارد کردن ترکیه در فرآیند سیاسی مصالحه جهت پایان دادن به بحرانهای داخلی سوریه و به ویژه حل مساله کردهای این کشور، اهرم های فشار خود بر این کشور را افزایش خواهد داد.
0 Comments