اندیشکده «شورای آتلانتیک» در مطلبی در زمینه امکان پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی (WTO) نوشت: توافق اتمی ایران و قدرت‌های جهانی که در یک سال گذشته به طور کامل اجرا شد، امیدهایی را برانگیخت که ایران شاید به آرزوی دیرینه‌اش در پیوستن به سازمان تجارت جهانی برسد.

این کشور در سال ۱۹۹۶ این کار را آغاز کرد اما با مخالفت‌های آمریکا و دیگر اعضای این سازمان مواجه شد. ۹ سال بعد این سازمان مجددا با رسیدگی به تقاضای ایران در این زمینه موافقت کرد و در سال ۲۰۰۵ ایران عضو ناظر این سازمان شد.

بر اساس این گزارش، کشورها باید برای عضویت در سازمان تجارت جهانی، تجارت و راهبردهای خود را با قوانین این سازمان وقف دهند.

ایران تا سال ۲۰۰۹ موارد مورد نیاز چون امور حقوقی و جزییات مقررات را برای عضویت فراهم کرد اما تنش با جامعه بین‌المللی به‌خاطر برنامه اتمی و اعمال تحریم‌ها بر اقتصاد این کشور، تلاش‌های ایران برای پیوستن به این سازمان را متوقف کرد. البته در سال ۲۰۱۵ این تنش سرانجام حل و منتهی به برجام گشت.

بر این اساس، گشایش ایجاد شده بین ایران و جامعه بین‌الملل در حل مسئله هسته‌ای موید این بود که عضویت این کشور در سازمان تجارت جهانی با اجماع محکمی از سوی جهان مواجه می‌شود اما ایران هنوز با مشکلات عمده حقوقی داخلی و موانع اجتماعی برای تجارت آزاد تحت قوانین سازمان تجارت جهانی مواجه است و تحلیلگران و مقام‌های ایرانی از عضویت این کشور در سازمان یاد شده به طوری که در ‌آینده نزدیک برای ایران نافع باشد، مطمئن نیستند.

اندیشکده آتلانتیک در ادامه با پرداختن به مواضع اتحادیه اروپا و آمریکا در این زمینه نوشت:«فدریکا موگرینی» رییس سیاست خارجی اتحادیه اروپا از پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی حمایت می‌کند اما گروهی از قانونگذاران دو حزب عمده سیاسی آمریکا سال گذشته کاخ سفید را در مخالفت با پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی تحت فشار گذاشتند و عنوان کردند که این امر موجب محدودیت در توانایی آمریکا در وضع تحریم‌هایی علیه ایران در آینده می‌شود.

در خاتمه این مطلب آمده است: «دونالد ترامپ» رییس جمهور منتخب نیز به شدت از توافق اتمی ایران انتقاد کرده و بسیاری از مشاوران او نیز دیدگاه منفی درباره ایران دارند. با چنین وضعیتی پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی به این زودی‌ها میسر نخواهد شد.

منبع: اندیشکده راهبردی تبیین