حمله موشکی آمریکا به سوریه منجر به سرنگونی اسد نخواهد شد اما ورق ها را بهم خواهد زد و شاید جنگی منطقه ای یا جهانی را شعله ور کند… آیا روسیه موشک های اس ۴٠٠ به ارتش سوریه داده است؟ چرا برخی عرب ها بیشترین استقبال را از این حمله انجام دادند؟ چه کسی کبریت را روشن می کند؟
حمله موشکی آمریکا به پایگاه هوایی “الشعیرات” سوریه با موشک های توماهاک ما را غافلگیر نکرد بمبارانی که به ویران شدن باند فرود، شش جنگنده نظامی و انبار سوخت این فرودگاه و شهادت ١٢ نفر از میان نظامیان و غیر نظامیان از جمله پنج کودک منجر شد… این مسئله ما را غافلگیر نکرد زیرا بزرگ نمایی ها، بسیج و اقدام های تحریک آمیز دو روز پیش از این اتفاق درباره قتل عام شیمیایی نفرت انگیز “خان شیخون” حاکی از حمله ای در آینده بود.
دونالد ترامپ رئیس جمهور جدید آمریکا گفت وی گزینه های انتقام جویانه، از جمله گزینه نظامی را بررسی می کند و نماینده وی در سازمان ملل نیکی هیلی گفت هنگامی که شورای امنیت سازمان ملل از اتخاذ تصمیم ناتوان است کشور وی به حرکتی انفرادی روی خواهد آورد.
دولت آمریکا حکم خود را صادر کرد و دولت سوریه را به ارتکاب کشتار جمعی شیمیایی در نخستین دقایق محکوم کرد و منتظر هیچ تحقیق بین المللی منصفانه، شفاف و بی طرف نشد. این مسئله نظریه ای را تأیید می کند که می گوید طرح های تجاوز پیش از این قتل عام آماده بود و به عنوان پوششی برای این تجاوز به کار گرفته شد.
آری این تجاوز آمریکایی ما را به یاد تجاوزهای شبیه آن در عراق و لیبی و یمن با بهانه هایی می اندازد که بعدها مشخص شد ساختگی و تقلبی است و به هیچ محول کردن مأموریت از سوی سازمان ملل استناد ندارد و هدف از آن احیای عظمت آمریکا و ظاهر شدن رئیس جمهور جدید آن به عنوان مردی قدرتمند از طریق تجاوز به کشوری ضعیف می باشد که جنگ آن را تکه تکه کرده است.
از کشوری مانند آمریکا که حداقل به چهار کشور عربی تجاوز کرده و آن ها را به کشورهایی شکست خورده و تجزیه شده و میدانی برای جنگ های خونین و تروریسم تبدیل کرده نمی پذیریم که از انسانیت و حقوق بشر سخن بگوید و این کشور که کشتارهایی را مرتکب شده که قربانیان آن بیش از یک میلیون عراقی و صد هزار لیبیایی است و در کشتار سیصد هزار سوری از طریق حمایت از متحدان خود با پول، سلاح و آموزش نظامی مشارکت داشته آخرین کشوری است که باید از انسانیت سخن بگوید.
گفته ایم و تکرار می کنیم که ما مخالف این کشتار شیمیایی هستیم و هر کس را که باعث آن بوده محکوم می کنیم و وی را مجرم جنگی می دانیم، اما خواستار حقایق انکار ناپذیر توسط تحقیقی بی طرفانه بین المللی هستیم پس از این که از دروغ ها و جعل های آمریکا در عراق و لیبی رنج بردیم و هزینه بسیار گزافی را با جان شهدا و خون آن ها پرداخت کردیم.
این تجاوز شاید به “گلوله برفی” تبدیل شود که منطقه عربی را در جنگ های منطقه ای یا حتی بین المللی غرق کند. مسکو که با قدرت این تجاوز را از زبان رئیس جمهور خود، ولادیمیر پوتین محکوم کرد و سرگئی لاورف، وزیر امور خارجه این کشور تأکید کرد: “این تجاوزی از قبل برنامه ریزی شده بود و برای تقویت جایگاه گروه های تروریستی مسلح صورت گرفت و اتفاقات عراق را در سال ٢٠٠٣ یادآوری می کند”. این تجاوز ورق ها را به هم خواهد زد و بحران سوریه را به خانه نخست بازمی گرداند و تمام تلاش های صلح و ابتکار عمل ها را از میان می برد و احتمال جنگ و رویارویی های خونین گسترده تر را بالا می برد.
کادر رهبری روسیه تعلیق اجرای تفاهم نامه روسیه – آمریکا برای تضمین امنیت عملیات هوایی در سوریه را اعلام کرد و تصمیم به تقویت پدافند هوایی سوریه گرفت. این امر حکایت از این دارد که شاید موشک های اس ٣٠٠ و اس ۴٠٠ ضد هوایی را به ارتش سوریه داده یا خواهد داد، این مسئله ارتش سوریه را قادر به سرنگون کردن هر گونه جنگنده آمریکایی یا اسرائیلی می کند که حریم هوایی سوریه را نقض کند.
این تجاوز آمریکا، نظام سوریه را سرنگون نخواهد کرد همان طور که تجاوز شبیه آن در افغانستان شکست خورد که در پاسخ به دو حمله انتحاری “القاعده” به سفارتخانه های آمریکا در نایروبی و دارالسلام در سال ١٩٩٨ برای از میان بردن گروه “القاعده” انجام شد، بلکه باعث شد این گروه قدرتمند تر شود و این گروه را به آمادگی برای حملات یازده سپتامبر سوق داد و با وجود تفاوت بسیار این دو اما در مثل مناقشه نیست.
متأسفانه عربستان سعودی نخستین کشور استقبال کننده از این تجاوز بود و پس از آن دولت اشغالگر اسرائیل و سپس ترکیه قرار گرفتند و این تعجب آور نیست زیرا این سه کشور همگی یک وجه مشترک دارند و آن درگیر بودن در تجاوز علیه همسایگان خود است. اولی عربستان سعودی در یمن دومی (ترکیه) در سوریه سپر فرات و سومی (اسرائیل) در نوار غزه لبنان و سوریه.
منطقه عربی پس از این تجاوز بر دهانه آتش فشان خواهد ایستاد و منتظر روشن شدن یک چوب کبریت است تا انفجار بزرگی را رقم زند و قربانیان آن عرب ها، مسلمانان و امنیت آنان و ثبات و نسل های آینده آن ها خواهد بود نسل هایی که به احتمال به غیر از ویرانی، ورشکستگی و گرسنگی چیزی عایدشان نخواهد شد.
اکنون زمان تحلیل نیست بلکه زمان شمارش کسانی است که در سنگر تجاوز و کسانی که در سنگر رویارویی با آن می ایستند. انتخاب ما واضح است و ابهامی ندارد؛ ما با سوریه و ملت آن با تمام قشرها و خواستگاه ها، مذاهب و نژادهایش بدون هیچ گونه تبعیضی هستیم و مخالف این تجاوز، کاملا همان طور که علیه تجاوز به عراق لیبی و یمن ایستادیم و تغییر نخواهیم کرد چون زندگی تجربه و درنگی با عزت است.

 منبع: اداره کل رسانه های خارجی وزارت فرهنگ وارشاداسلامی