جدیدترین مطالب
تغییرات ژئوپلیتیک در حال ظهور در شاخ آفریقا
شورای راهبردی آنلاین-رصد: منطقه شاخ آفریقا اخیرا در پی امضای دو توافقنامه، شاهد شکل گیری طوفانی دیپلماتیک بوده است که باعث شد دو مساله منطقهای اهمیت بیشتری پیدا کند: تمایل دیرینه اتیوپی برای دسترسی به دریا و وضعیت نامشخص سومالی لند. پرداختن همزمان به این مسائل به دلیل تنشهای منطقهای و ژئوپلیتیک نظیر درگیری اتیوپی-تیگری، جنگ داخلی سودان و ادامه تنشها بر سر ساخت سد بزرگ رنسانس توسط اتیوپی بر روی رود نیل کاری دشوار است.
تحلیلی بر تلاش آمریکا و چین برای تقویت توانمندیهای نظامی متقابل
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل راهبردی گفت: نیروی دریایی آمریکا پروژهای را با هدف تبدیل سکوهای نفتی مازاد به پایگاههای دفاع موشکی متحرک در اقیانوس آرام و برای مواجه با تهدیدات چین در دستور کار قرار داده است. این سکوها قرار است در پاسخ به تهدیدات موشکی فزاینده چین در منطقه اقیانوس آرام مستقر شوند. انتظار میرود سکوهای تبدیل شده به پایگاه دفاع موشکی، نقش مهمی در افزایش قابلیتهای دفاع هوایی ایالات متحده و کمک به ماموریتهای ضربتی این کشور ایفا کنند.
عقبنشینی نیروهای روسیه از قفقاز جنوبی؛ راهبرد یا تاکتیک؟
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل قفقاز گفت: به دنبال انتشار خبری مبنی بر آنکه کرملین به طور ضمنی تأیید کرد که صلحبانان روس از منطقه قرهباغ عقب میکشند و سلاحها و تجهیزات خود را به همراه میبرند، این پرسش به طور جدی مطرح است که آیا روسیه میخواهد منطقه قفقاز جنوبی را به غرب واگذار کند؟
اهمیت راهبردی کریدور اقتصادی هند – خاورمیانه – اروپا
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل شبه قاره گفت: هند و امارات متحده عربی کار بر روی اولین مرحله از ایجاد کریدور اقتصادی هند – خاورمیانه – اروپا معروف به کریدور آیمک (عربمِد) که به عنوان مسیری جایگزین برای تنگه هرمز و طرح جاده ابریشم چین معرفی شده بود را آغاز کردهاند. اگرچه برخی گمانهزنیها مطرح است که با ادامه جنگ در غزه و التهاب در خاورمیانه، ممکن است کار بر روی این کریدور به حاشیه رانده شود.
أحدث المقالات
تغییرات ژئوپلیتیک در حال ظهور در شاخ آفریقا
شورای راهبردی آنلاین-رصد: منطقه شاخ آفریقا اخیرا در پی امضای دو توافقنامه، شاهد شکل گیری طوفانی دیپلماتیک بوده است که باعث شد دو مساله منطقهای اهمیت بیشتری پیدا کند: تمایل دیرینه اتیوپی برای دسترسی به دریا و وضعیت نامشخص سومالی لند. پرداختن همزمان به این مسائل به دلیل تنشهای منطقهای و ژئوپلیتیک نظیر درگیری اتیوپی-تیگری، جنگ داخلی سودان و ادامه تنشها بر سر ساخت سد بزرگ رنسانس توسط اتیوپی بر روی رود نیل کاری دشوار است.
تحلیلی بر تلاش آمریکا و چین برای تقویت توانمندیهای نظامی متقابل
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل راهبردی گفت: نیروی دریایی آمریکا پروژهای را با هدف تبدیل سکوهای نفتی مازاد به پایگاههای دفاع موشکی متحرک در اقیانوس آرام و برای مواجه با تهدیدات چین در دستور کار قرار داده است. این سکوها قرار است در پاسخ به تهدیدات موشکی فزاینده چین در منطقه اقیانوس آرام مستقر شوند. انتظار میرود سکوهای تبدیل شده به پایگاه دفاع موشکی، نقش مهمی در افزایش قابلیتهای دفاع هوایی ایالات متحده و کمک به ماموریتهای ضربتی این کشور ایفا کنند.
چشمانداز مذاکرات بینالافغانی
پیرمحمد ملازهی در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی درباره مذاکرات صلح افغانستان که از سه ماه پیش میان هیئتهای دولت و طالبان در دوحه قطر جریان دارد، گفت: توافق صورت گرفته بین طالبان و دولت کابل یک توافق ۲۱ مادهای است که در آن جزئیات موضوعاتی که قرار است در مذاکرات اصلی بر سر آن صحبت شود مطرح شده است.
ملازهی ادامه داد: «اما خیلی روشن نیست که طالبان تا چه اندازه آمادگی پیداکردهاند که این مذاکرات را به سرانجامی برسانند و شراکت در قدرت را بپذیرند. هنوز ابهامات زیادی بر سر این موضوع وجود دارد و در داخل کابل در خصوص موضع طالبان خیلی خوشبینی وجود ندارد.»
ملازهی با بیان این موضوع که شاید طالبان پروسه مذاکرات را طولانی کرده یا موانعی بر سر راه گفتگوها ایجاد شود، گفت: «اما درهرحال این مذاکرات بین طالبان و کابل یک گام روبهجلو تلقی میشود. همین مسئله که طالبان پیشتر موافقت نمیکردند که راجع به مسائل اصلی صحبت کنند ولی امروز این مسئله را پذیرفتهاند از سوی دولت کابل به فال نیک گرفته شده و آن را بهمثابه گشایشی در روند مذاکرات قلمداد میکند.»
این کارشناس مسائل شبهقاره با اشاره به این مسئله که همچنان عملیات نظامی داخل افغانستان ادامه دارد، افزود: «درواقع وضعیت به این صورت نیست که طالبان صرفاً روی مذاکرات دوحه حساب بازکرده باشند و همچنان برخی عملیات را در خاک افغانستان انجام میدهند.»
به گفته ملازهی حال این پرسش مطرح است که چرا طالبان هم مذاکره میکند و هم عملیات نظامی انجام میدهد؛ وی در پاسخ به این پرسش گفت: «به نظر میرسد که این عملیات بیشتر با هدف امتیاز گیری در دوحه است؛ یعنی آنها عملیات نظامی را پشتوانه قدرت خود قرار میدهند و یادآوری میکنند که باید آنچه میگویند در دوحه مورد توجه دولت کابل قرار بگیرد.»
وی به دو نگاه در این خصوص اشاره کرد و گفت: «نخست، نگاه طالبان است که حداکثر قدرت را مطالبه میکنند و طبق پیشنهادی که دادهاند ۷۵ درصد قدرت را میخواهند در کنترل داشته باشند و ۲۵ درصد دیگر در اختیار اشرف غنی و عبدالله عبدالله باشد. نگاه دیگر نگاه دولت اشرف غنی است که بر اساس آن ۴۰ درصد قدرت در اختیار طالبان و ۶۰ درصد سهم گروه اشرف غنی و عبدالله عبدالله باشد.»
ملازهی به مشکلاتی که در این مذاکرات وجود دارد اشاره کرد و گفت: «موضع سفتوسخت طالبان مبنی بر اینکه میخواهند همهچیز شکل مشروعیت دهنده قدرت سیاسی آینده را داشته باشد میتواند مشکلاتی ایجاد کند. بهخصوص که اکنون شیعیان حدود ۲۰، ۲۵ درصد جمعیت را شامل میشوند و دیگر حاضر نیستند امتیازاتی که به دست آوردهاند را از دست بدهند.»
وی اضافه کرد: «مشکل دیگر به نگاه طالبان نسبت به دولت کابل مربوط میشود؛ زیرا آنها معتقد هستند این دولت، دولتی نیست که بتوان با آن معامله کرد لذا این دولت باید کنارهگیری کند و یک دولت موقت روی کار بیاید تا شاید مذاکرات راه بهجایی ببرد.»
به گفته ملازهی، این خواسته طالبان برای دولت فعلی کابل غیرقابلقبول است و درواقع امر نیز این درخواست طالبان واقعبینانه نیست زیرا آنها باید بتوانند با همین دولت مذاکره کنند.
کارشناس مسائل افغانستان بابیان این موضوع که اکنون طالبان برای بازگشت به قدرت و احیای امارت اسلامی در افغانستان جدیتر از گذشته هستند ادامه داد: «این بدان معنا است که آنها مذاکره نمیکنند تا سهمی در قدرت داشته باشند بلکه تمامی قدرت را میخواهند. اتفاقی که دراینبین افتاده این است که زلمای خلیلزاد، طالبان را قانع کرده که از طریق نظامی نمیتوانند کابل را فتح کرد و امارت اسلامی برپا کنند.»
وی اضافه کرد: «توصیه نماینده آمریکا در امور افغانستان به طالبان این بود که از طریق سیاسی شریک قدرت شوند و سازوکارهای دمکراتیک مانند انتخابات را بپذیرند و در آن مشارکت کنند؛ زیرا با توجه به اینکه طالبان برخلاف دولت مرکزی انسجام خوبی دارند و در مناطق شمالی بین ازبکها و تاجیکها نیز مقبولیت دارند میتوانند از طریق سیاسی به قدرت برسند و امارت اسلامیشان را نیز بهتدریج و از طریق سیاسی احیا کنند.»
ملازهی معتقد است که طالبان احتمالاً این فرمول خلیلزاد را پذیرفتهاند و نسبت به گذشته نیز تا حدی مواضعشان را تعدیل کردهاند؛ اما مسئله اینجاست که آیا تمام ابتکار در دست خود طالبان است یا خیر. در این رابطه تردیدهایی وجود دارد و همچنان این گمانه مطرح است که طالبان بهنوعی تحت نفوذ آیاسآی پاکستان قرار دارند و بیشتر دیدگاههای اسلامآباد را در مذاکرات انعکاس میدهند.
وی درنهایت گفت: «اگر طالبان از کویته خارج و در افغانستان مستقر شوند، پاکستان روی آنها نفوذی نداشته باشد و بر اساس منافع ملی افغانها حرکت کنند، ممکن است این مذاکرات راه بجایی ببرد؛ اما فعلاً به دلیل پیچیدگیهای موجود در این مذاکرات با وجودی که مقامات افغان، آن را یک گام روبهجلو میدانند اما این سناریو که در کوتاهمدت به نتیجه قطعی برسند کمی دور از انتظار است.»
0 Comments