جدیدترین مطالب
عقبنشینی نیروهای روسیه از قفقاز جنوبی؛ راهبرد یا تاکتیک؟
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل قفقاز گفت: به دنبال انتشار خبری مبنی بر آنکه کرملین به طور ضمنی تأیید کرد که صلحبانان روس از منطقه قرهباغ عقب میکشند و سلاحها و تجهیزات خود را به همراه میبرند، این پرسش به طور جدی مطرح است که آیا روسیه میخواهد منطقه قفقاز جنوبی را به غرب واگذار کند؟
اهمیت راهبردی کریدور اقتصادی هند – خاورمیانه – اروپا
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل شبه قاره گفت: هند و امارات متحده عربی کار بر روی اولین مرحله از ایجاد کریدور اقتصادی هند – خاورمیانه – اروپا معروف به کریدور آیمک (عربمِد) که به عنوان مسیری جایگزین برای تنگه هرمز و طرح جاده ابریشم چین معرفی شده بود را آغاز کردهاند. اگرچه برخی گمانهزنیها مطرح است که با ادامه جنگ در غزه و التهاب در خاورمیانه، ممکن است کار بر روی این کریدور به حاشیه رانده شود.
تلاشهای کابینه جنگ نتانیاهو برای انحراف افکار عمومی از جنگ غزه
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: رژیم صهیونیستی درصدد «بهرهبرداری روانی» از مسائل اخیر منطقه، برای انحراف افکار عمومی جهانی از جنایات این رژیم در غزه است. بررسی فضای حاکم بر محافل سیاسی و رسانهای رژیم صهیونیستی و مراکز همسو با آن در سطح منطقه و بینالملل نشان میدهد که این رژیم، بهدنبال «برجسته و غالبسازی» تنشهای اخیر با جمهوری اسلامی ایران است تا فشار سنگینی که را که در افکار عمومی داخلی، منطقهای، بینالمللی و حتی دولتهای اروپایی علیه جنگ غزه ایجاد شده است، را کاهش دهد.
أحدث المقالات
پژوهشگر انديشکده راسي در گفتگو با شوراآنلاين بررسي کرد
بهترین سناریو برای آینده سوریه
مایکل استفنز، پژوهشگر مطالعات غرب آسیا و رییس بخش قطر در اندیشکده انگلیسی راسی (RUSI) در گفتگو با شوراآنلاین تصریح کرد: بهتر است هر آنچه را که از دولت باقی مانده است، حفظ کرد و سعی داشت از فروپاشی کامل جلوگیری به عمل آورد.
آنچه در پی می آید متن کامل این گفتگوست.
– اثرات راهبردی پیمان اخیر آتشبس بین آمریکا و روسیه در مورد سوریه در مناسبات منطقه چیست؟
فکر میکنم بستگی به این دارد که آتشبس چه مدت به طول میانجامد و این که آیا روحی که در آن وارد شد، به نفع سوریه و مردم آن بود یا صرفا به هر دو طرف مهلتی به منظور تجدید قوا و شروع دوباره جنگ با شدت بیشتر داد. گرچه آتشبس تا حد زیادی برقرار ماند و مثبت به نظر میرسد، با این حال نشانههایی شوم مبنی بر اینکه ممکن است همه چیز به خوبی پیش نرود، وجود دارد. با توجه به روابط منطقهای فکر میکنم کار چندانی از دست روسها و یا آمریکاییها برای کاهش تنش بین تهران و ریاض برنیاید. حل مشکل سوریه تنها بخش کوچکی از تثبیت این امر است و در نهایت بیثباتی منطقهای به احتمال زیاد برای مدت زمان قابل توجهی ادامه خواهد یافت. کاهش خشونت در سوریه بسیار مثبت است، اما شاید تاثیر چندانی در نبرد یمن یا لیبی نداشته باشد. بنابراین باید در مورد تاثیری که حل یک درگیری میتواند بر روی بقیه منطقه داشته باشد، در حالی که منطقه هنوز سرشار از بیثباتی است، درنگ کنیم.
– این دو کشور در این آتشبس به دنبال چه هستند؟ منافع آنها چیست؟
باور دارم که آتشبس برای شروعِ باز کردن فضایی جهت گفتگو طراحی شده است. در نهایت در حالی که تمامی طرفها بر این باورند که بهتر است بجنگیم، در مذاکرات چندان کاری نمیتوان صورت داد. اعتماد کم است، پنج سال جنگ تقریبا هیچ چیز مثبتی برای کشور به وجود نیاورده، به عنوان مثال آتشبس به سادگی به معنای برداشتن اولین گام به سوی ایجاد فضایی که در آن اعتماد وجود دارد یا حداقل فضایی کافی برای مردم وجود داشته باشد که در مورد آنچه یک راه حل میتواند به نظر آید، شروع به فکر کردن کنند. کمیته عالی مذاکرات (HNC) نقشه راه خود را ارائه کرده و در نهایت اسد نیز باید نقشه راه خود را ارائه دهد. با این حال، در حالی که دو طرف هنوز گرفتار جنگ و علاوه بر آن در حال مبارزه با گروههای جهادی هستند، چنین چیزی امکانپذیر نیست. هم روسها و هم آمریکا علاقهای به متوقف کردن این بخش خاص از نبرد دارند تا برروی داعش و جبهه فتح الشام تمرکز کنند و بنابراین این امر فضای بیشتری برای شروع هماهنگی در هدف قرار دادن گروههای جهادی ارائه میدهد. با این حال فکر میکنم روسیه نیاز به یک محاسبه در مورد اسد دارد و اینکه چه مدت مایل است از او حمایت به عمل آورد. در نهایت ارتش سوریه ضعیف شده است. بنابراین مهم این است که هر چه زودتر ترتیباتی از طریق مذاکره صورت گیرد. هر چه زمان بیشتری سپری شود، هزینه آن سنگینتر خواهد شد و نتیجه کمتری از جنگ به دست خواهد آمد.
– بر اساس منافع سعودی در سوریه، عربستان و متحدانش به چه صورت اجازه میدهند که جنگ سوریه پایان پذیرد؟
فکر نمیکنم آتشبس برای عربستان ایدهآل باشد. آنها هنوز هم معتقدند اسد باید قدرت را ترک کند و مخالفان باید سهم اکثریت را در دولت جدیدی که بر سوریه حکومت کند، داشته باشند. آنها کمتر به مردمسالار بودن دولت جدید علاقهمند هستند و بیشتر علاقه دارند که نفوذ ایران در این کشور کاهش یابد. حضور حزبالله در نبرد خط قرمزی برای ریاض است و بعید است که آنها آتشبس یا قرارداد صلحی را امضا کنند که حزبالله به عملیات در داخل کشور ادامه دهد. از دیدگاه عربستان بهتر است شکلی از نظام گذشته را برای جلوگیری از سقوط کامل کشور نگاه داشت، چیزی که در عراق پس از سال 2003 اتفاق افتاد. سعودیها نمیخواهند شاهد یک کشور شکست خورده در منطقه باشند. بنابراین منافع آنها چندان متفاوت از دیگر بازیگران خارجی، آن گونه که بسیاری ممکن است فکر کنند نیست. علاوه بر این، آنها درک میکنند که ایران دارای منافعی در سوریه است. با این حال آنها پذیرای سناریویی نیستند که در آن ایران دارای منافع نظارتی باشد که روابط سعودی را با هر دولت آینده سوریه کاهش دهد.
– بهترین سناریو برای آینده سوریه از نگاه آمریکا چیست؟
آمریکا نمیخواهد راه حلی را برای بحران سوریه ببیند که تجزیه کشورهای سراسر منطقه را تشویق کند، زیرا همیشه بهتر است با سیستمی که آن را درک میکنید تعامل کنید، ولی بیاعتماد باشید و یا تلاش برای نفوذ کنید، تا اینکه یک نظم کاملا جدید منطقهای داشته باشید. گرچه پیشبرد امور تا حد زیادی به رئیس جمهور بعدی آمریکا بستگی دارد، اما به نظر میرسد راه تعیین شده است. این روزها آمریکا نسبت به گذشته کمتر به خاورمیانه علاقهمند است. مسائل داخلی در صدر دستور کارش قرار دارند و بیثباتی در سوریه دردسری برای اوباما است که ترجیح میداد مجبور نمیبود به آن بپردازد. این حقیقت که میلیونها پناهنده و گسترش داعش به قدری جدی شده است که آمریکا مجبور شده وارد ماجرا شود به این معنا نیست که چنین چیزی را میخواست. در نهایت سناریویی که در آن آتشبس گسترده و عدم وجود جنگ باشد، بهترین سناریو از میان یک رشته از گزینههای بد است. این روزها هیچکس در مورد ترویج مردمسالاری فکر نمیکند و من فکر میکنم بهتر است هر آنچه را که از دولت باقی مانده است، حفظ کرد و سعی داشت از فروپاشی کامل، آن گونه که تقریبا در عراق رخ داد، جلوگیری به عمل آورد.
0 Comments