جدیدترین مطالب

رد یک گزاره!

رد یک گزاره!

سید محمد شفیعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران می سنجد که واکنش گنبد آهنین و پدافند اسرائیل در مقابل بالستیک، کروز، هایپرسونیک و پهپادها چه بوده و ساختار آن چگونه عمل می‌کند و از سمت مقابل اسرائیل به دنبال سنجیدن سرعت واکنش پدافند ایران، عملکرد تکنولوژی ایران در مقابل کوادکوپتر و… است.

سایه جنگ گسترده بر خاورمیانه

سایه جنگ گسترده بر خاورمیانه

اکبر فیجانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تنها یک گزینه متصور است و آن حمله اتمی محدود اما برق آسا به ایران است. اما، گرچه از رژیم نسل کش اسرائیل هر جنایتی بر می آید، با توجه به قدرت دفاعی و تهاجمی ایران و توان و همراهی گروه های مقاومت منطقه، و تبعات اقتصادی امنیتی آن برای جهان، در حالت عادی وقوع چنین اقدام خطرناکی بعید است. 

ایران به «اسرائیل» حمله نکرد!

ایران به «اسرائیل» حمله نکرد!

علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در بحث حمله به «اسرائیل» هم همین است! اول اینکه، ایران به خاک رژیم صهیونیستی حمله نکرده است. بحث در اینجا مربوط به سازمان ملل و حقوق بین الملل نیست. بحث در درجه اول اخلاقی و سیاسی است! رژیم صهیونیستی یک رژیم اشغالگر است که ادعای خاک دارد اما در واقعیت خاکی ندارد (چه برسد به عمق راهبردی)! اصلا حمله انتقام جویانه کشورمان هم هیچ حمله ای به اسرائیل یا خاک آن نبود چرا که اساسا موجودیتی با این مختصات و مشخصات وجود ندارد.

تحریم‌های آمریکا علیه ایران به بهانه پهپادی

وزارت خزانه داری آمریکا در راستای ادامه سیاست‌های تحریمی خود علیه جمهوری اسلامی ایران، بیش از ۱۲ نهاد، شخص و کشتی را به بهانه ایفای نقش در تسهیل و تامین مالی فروش مخفیانه پهپاد‌های ایرانی در جنگ اوکراین و روسیه تحریم کرد.

Loading

أحدث المقالات

پاسخ برنی سندرز به فرافکنی نتانیاهو

«برنی سندرز» نماینده مجلس سنای ایالات متحده با رد اتهامات «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی که اعتراضات دانشجویان آمریکایی علیه جنگ غزه را یهودی‌ستیزی خواند، گفت: این اعتراضات ضدیهودی نیست وقتی شما ۳۴ هزار فلسطینی را کشته و بیش از ۷۷ هزار نفر را مجروح کرده‌اید.

Loading
چکیده + ترجمه کامل متن مقاله

راه‌حل تک‌دولتی؛ رویکردی جایگزین برای منازعه اسرائیل و فلسطین؟

شورای راهبردی آنلاین – رصد: منازعه اسرائیل و فلسطین از سال 1948 تاکنون یکی از بحث برانگیزترین موضوعات خاورمیانه بوده است. اسرائیل و سازمان آزادیبخش فلسطین برای حل و فصل اختلافات خود در سال 1993، توافق‌نامه صلح اسلو را امضا کردند. این توافق‌نامه صلح بر پایه «راه‌حل دو دولتی» قرار داشت تا به موجب آن فلسطین و اسرائیل در کنار هم در صلح زندگی کنند. از آن زمان، راه‌حل دو دولتی، الگویی برای حل منازعه اسرائیل و فلسطین بوده است. با این حال، طی دهه گذشته، اسرائیل و تشکیلات خودگردان فلسطین از طریق مذاکره به هیچ توافق نتیجه‌بخشی دست نیافته‌اند.

هسیو پینگ بائو[1]  در مقاله‌ای که گروه تاریخ، دانشگاه ملی چنگچی[2] تایوان منتشر کرد، نوشت: به ویژه، به دنبال ظهور انتفاضه قدس (2000-2006)، قدرت‌گیری حماس در غزه (از سال 2006)، سه حمله بزرگ نیروهای اسرائیلی به غزه (2009، 2012، 2014) و تجزیه چند باره کرانه باختری، منازعه اسرائیل و فلسطین ادامه داشته و شاید حتی بدتر هم شده است؛ این تحولات راه‌حل دو دولتی را زیر سوال برده است.

در مقابل، به نظر می‌رسد «راه‌حل تک دولتی»، که به بحث علمی داغ در غرب تبدیل شده، راه‌حلی جایگزین ارائه می‌کند. بنابراین، هدف این مقاله تجزیه و تحلیل دلایل ظهور الگوی تک‌دولتی به عنوان جایگزینی برای منازعه اسرائیل و فلسطین در سال‌های اخیر است. در اینجا پرسش‌هایی چون، ایده پشت راه‌حل تک دولتی چیست؟ طرفداران دانشگاهی این راه حل چه کسانی هستند؟ و این طرح چیست؟ مطرح است.

راه‌حل تک دولتی در سال‌های اخیر به یکی از موضوعات بحث برانگیز محافل دانشگاهی غرب تبدیل شده است، زیرا فلسطینیان براساس اصل راه‌حل دو دولتی، موفق به تشکیل کشور مستقل خود در کنار اسرائیل نشده‌اند. با گسترش شهرک‌سازی‌های اسرائیلی در کرانه باختری، جان کری، وزیر امور خارجه وقت آمریکا، پیش از پایان مسئولیتش در 28 دسامبر 2016، به اسرائیل هشدار داد که راه‌حل دو دولتی به طور جدی به خطر افتاده است.

در واقع، طی دهه‌های گذشته، روند صلح بین اسرائیل و فلسطین به دلیل محاصره و بمباران غزه و تجزیه سرزمین‌های کرانه باختری توسط اسرائیلی‌ها دچار چالش شده است، لذا بحث در مورد راه‌حل تک دولتی به عنوان رویکردی جایگزین برای منازعه اسرائیل و فلسطین مطرح می‌باشد.

برخی از محققان حامی راه‌حل تک دولتی، ادعا می‌کنند که راه‌حل دو دولتی فقط به تقویت اشغالگری اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی و الحاق بقیه سرزمین فلسطین به اسرائیل منجر می‌شود. آنها همچنین استدلال می‌کنند که اختلاف بین اسرائیل و فلسطین به ایدئولوژی صهیونیسم به عنوان بنیان اسرائیل برمی‌گردد.

ایلان پاپه، یکی از فعال‌ترین طرفداران راه‌حل تک دولتی، بیان می‌کند که از زمان تاسیس اسرائیل در سال 1948 و با پاکسازی قومی فلسطین، اسرائیل هرگز حقوق اساسی فلسطینیان را به رسمیت نشناخته است. بنابراین، وی پیشنهاد می‌کند که ما باید روابط اسرائیل و فلسطین را در طول شش دهه تحت الگوی «استعمار مستقر» بررسی کنیم. بدون درک صحیح این الگو، دستیابی به آشتی واقعی بین یهودیان و فلسطینیان دشوار خواهد بود.

طرفداران راه‌حل تک دولتی، بن‌بست اساسی راه‌حل دو دولتی را با دقت بررسی می‌کنند. آن‌ها قاطعانه بر این باورند که راه‌حل تک دولتی، تنها درمان همزیستی امن بین یهودیان و فلسطینیان است. در سال‌های اخیر، این راه‌حل به‌طور گسترده از طریق جنبش‌های مردمی در غرب ترویج شده است.

با این حال، تحقق راه‌حل تک دولتی ممکن است موانع زیادی در برداشته باشد. اکثر دانشگاهیان غربی، محافل سیاسی و جامعه محلی هنوز این راه‌حل را نپذیرفته‌اند. علاوه بر این، راه‌حل دو دولتی، تاکنون تنها گزینه مورد اجماع بین‌المللی بوده است. با این وجود، راه‌حل تک دولتی، حداقل یک رویکرد جایگزین برای بررسی رابطه اسرائیل و فلسطین فراهم کرده و همچنین سیاستمداران، روشنفکران و عموم مردم را تهییج به تجدید نظر در مورد مفهوم صلح در این سرزمین مورد مناقشه می‌کند.

متن کامل این مقاله را با کلیک روی این لینک دریافت کنید. انتشار متن کامل این مقاله به معنای تایید دیدگاه نویسنده از سوی سایت شورای راهبردی روابط خارجی نیست.


[1] Hsiu-Ping  Bao

[2] National Chengchi University

0 Comments

یک دیدگاه بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *