جدیدترین مطالب

عقب‌نشینی نیروهای روسیه از قفقاز جنوبی؛ راهبرد یا تاکتیک؟

شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل قفقاز گفت: به دنبال انتشار خبری مبنی بر آنکه کرملین به طور ضمنی تأیید کرد که صلح‌بانان روس از منطقه قره‌باغ عقب می‌کشند و سلاح‌ها و تجهیزات خود را به همراه می‌برند، این پرسش به طور جدی مطرح است که آیا روسیه می‌خواهد منطقه قفقاز جنوبی را به غرب واگذار کند؟

اهمیت راهبردی کریدور اقتصادی هند – خاورمیانه – اروپا

شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل شبه قاره گفت: هند و امارات متحده عربی کار بر روی اولین مرحله از ایجاد کریدور اقتصادی هند – خاورمیانه – اروپا معروف به کریدور آی‌مک (عرب‌مِد) که به عنوان مسیری جایگزین برای تنگه هرمز و طرح جاده ابریشم چین معرفی شده بود را آغاز کرده‌اند. اگرچه برخی گمانه‌زنی‌ها مطرح است که با ادامه جنگ در غزه و التهاب در خاورمیانه، ممکن است کار بر روی این کریدور به حاشیه رانده شود.

تحلیلی بر سفر اردوغان به عراق

شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل بین‌الملل گفت: آنکارا تحت تاثیر فشار غرب و آمریکا، که بعد از جنگ اوکراین تشدید شده، تلاش دارد سیاست تنش صفر با همسایگان از جمله عراق را پیش ببرد.

تلاش‌های کابینه جنگ نتانیاهو برای انحراف افکار عمومی از جنگ غزه

شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: رژیم صهیونیستی درصدد «بهره‌برداری روانی» از مسائل اخیر منطقه، برای انحراف افکار عمومی جهانی از جنایات این رژیم در غزه است. بررسی فضای حاکم بر محافل سیاسی و رسانه‌ای رژیم صهیونیستی و مراکز همسو با آن در سطح منطقه و بین‌الملل نشان می‌دهد که این رژیم، به‌دنبال «برجسته و غالب‌سازی» تنش‌های اخیر با جمهوری اسلامی ایران است تا فشار سنگینی که را که در افکار عمومی داخلی، منطقه‌ای، بین‌المللی و حتی دولت‌های اروپایی علیه‌ جنگ غزه ایجاد شده است، را کاهش دهد.

پیامدهای تنش نظامی ایران و رژیم صهیونیستی بر جنگ غزه

شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل منطقه گفت: یکی از ابعاد راهبردی و بلندمدت پاسخ سخت موشکی – پهپادی ایران به سرزمین‌های اشغالی، عقب‌‌ نشینی بیش‌از‌پیش رژیم صهیونیستی از مواضع خود در جنگ غزه خواهد بود.

چشم‌انداز رقابت ژئوپلیتیکی قدرت‌های بزرگ در قفقاز

شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل قفقاز گفت: اگر روند واگرایی کشورهای منطقه به‌ویژه جمهوری‌های ارمنستان و آذربایجان از روسیه با سرعت اتفاق بیفتد، ممکن است روس‌ها واکنش جدی‌تری نسبت به آن نشان داده و حتی با استفاده از قدرت سخت از تغییر نظم سنتی منطقه جلوگیری کنند.

تحلیلی بر تقابل نظامی ایران و رژیم صهیونیستی

شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل غرب آسیا گفت: جمهوری اسلامی ایران در واپسین ساعات 26 فروردین، حمله‌ای موشکی و پهپادی را علیه سرزمین‌های اشغالی آغاز کرد که تا صبح روز بعد ادامه داشت. این در حالی بود که علی رغم اطلاع‌رسانی قبلی ایران به برخی کشورهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای درباره قطعی بودن پاسخ و اقدام نظامی کشورمان، آمریکا و رژیم اسرائیل نتوانستند مانع از انجام این حمله شوند.

Loading

أحدث المقالات

امیرعبداللهیان وارد گامبیا شد + فیلم

تهران- ایرنا- حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه کشورمان در راس هیاتی به‌ منظور شرکت در پانزدهمین اجلاس سران سازمان همکاری اسلامی وارد بانجول پایتخت گامبیا شد.

اهانت دوباره به قرآن کریم در سوئد

تهران- ایرنا- یک زن سوئدی افراطی و ضد اسلام روز جمعه در شهر مالمو در سوئد در اقدامی شنیع یک نسخه از قرآن کریم را به آتش کشید.

ادعای رسانه آمریکایی: اسرائیل یک هفته به حماس فرصت داد

تهران- ایرنا- روزنامه آمریکایی وال استریت ژورنال در گزارشی درباره روند مذاکرات آتش‌بس میان رژیم صهیونیستی و حماس، مدعی شد: (رژیم) اسرائیل یک هفته به حماس فرصت داد تا بین گزینه‌های توافق بر سر آتش‌بس یا آغاز حمله زمینی به رفح، یکی را انتخاب کند.

Loading

آیا آمریکا، عربستانی جدید است؟

۱۳۹۶/۱۱/۱۶ | موضوعات

شورای راهبردی آنلاین – ترجمه: آژانس بین المللی انرژی (IEA)[1] در گزارش ژانویه خود از بازار نفت، پیش بینی کرده است که تولید نفت آمریکا در واکنش به افزایش قیمت نفت، رشدی «انفجاری» خواهد داشت.

سامانتا گراس در یادداشتی که اندیشکده بروکینگز آن را منتشر کرد، نوشت: در جلسه اخیر کنگره، فاتح بیرول، مدیر اجرایی آژانس بین المللی انرژی، آمریکا را به عنوان «رهبر بلامنازع نفت و گاز در دهه های آینده» توصیف کرد. پیش بینی می شود که تولید نفت آمریکا در سال 2018 از 10 میلیون بشکه در روز فراتر رفته و با پیشی گرفتن از عربستان، پشت سر روسیه قرار گیرد.

این افزایش چشمگیر تولید، این سوال را را مطرح می کند که آیا آمریکا نقش عربستان سعودی در بازار نفت را از آن خود خواهد کرد؟ این پرسشی جالب است و دولت فعلی نیز با تاکید بر «سلطه انرژی» به آن دامن می زند. اما پاسخ منفی است – به هر میزان هم که تولید نفت آمریکا افزایش یابد، صنعت آمریکا هرگز نقش مشابه عربستان در بازار نفت را بازی نخواهد کرد. برای فهم علت آن، بررسی رویدادهای اخیر بازار نفت مفید خواهد بود.

اوپک عرضه خود را کاهش می دهد تا قیمت ها افزایش یابد، اما چرا؟

پس از آنکه قیمت نفت در سال 2014 به بشکه ای بیش از 110 دلار رسید، در اوایل سال 2016 شاخص قیمت نفت خام برنت تا بشکه ای 30 دلار فروکش کرد. در واکنش به این کاهش شدید، اوپک به همراه روسیه و با هدف افزایش قیمت و کاهش موجودی نفت بازار، تولید نفت را کاهش دادند. این توافق برای کاهش تولید به میزان 1.8 میلیون بشکه در روز در اواخر نوامبر 2016 حاصل شد و تا پایان سال 2018 تمدید شده است. عربستان بیشترین سهم را در این کاهش عرضه، تقبل کرده و کاهش مورد توافق این کشور بالغ بر 486 هزار بشکه در روز می باشد. از زمان این کاهش تولید، قیمت نفت تقریبا بشکه ای 25 دلار افزایش یافته است.

این نتایج به طور حتم، موفقیتی قابل توجه برای اوپک محسوب می شود. اما با توجه به تحولات جهانی بازار نفت، به نظر می رسد که دست آورد کلی اوپک موقتی است.

نفت شیل، که رشد فزاینده تولید نفت آمریکا مدیون آن است، نفت را سریع تر و با هزینه های اولیه کمتر نسبت به نفت و گاز سنتی [آمریکا]، عرضه می کند. این فرایند به آمریکا امکان می دهد تا نوسانات قیمت، نظیر نوسانی که اوپک در سال گذشته بوجود آورد، را کاملا تعدیل کند. این قابلیت، تولید آمریکا در تقابل با کاهش تولید اوپک قرار دارد، بطوری که، آژانس بین المللی انرژی پیش بینی کرده است که افزایش تولید نفت آمریکا تا پایان سال 2018 کاهش تولید اوپک را جبران خواهد کرد.

افزایش پرشتاب تولید نفت آمریکا، اوپک را در وضعیت دشواری قرار می دهد. اوپک نشان داده است که می تواند برای افزایش قیمت نفت، اعضای خود را به کاهش تولید مجبور سازد، اما این رویکرد به قیمت از دست رفتن سهم اعضای این سازمان از بازار نفت تمام خواهد شد، چرا که با افزایش قیمت نفت، تولید آمریکا افزایش می یابد.

با توجه به فراوانی انرژی در جهان امروز، از دست رفتن سهم بازار، زیان بیشتری برای اوپک خواهد داشت. پیش بینی زمان اوج تقاضای نفت به بازی پارلور میان اقتصاد دانان نفت تبدیل شده است. درحالیکه تقریبا همه این اقتصاد دانان بر این نظر هستند که جهان در دو دهه بعدی شاهد تداوم رشد تقاضای نفت خواهد بود، حفظ سهم بازار در این جهان متغیر نسبت به گذشته اهمیت بیشتری پیدا کرده است. شاید اوپک در نبرد افزایش قیمت پیروز شده باشد، اما ظاهرا در جنگ تعیین سهم بازار از میزان تولید می بازد.

آمریکا تولید کننده مهم نفت است، اما «سلطان» آن نیست

آمریکا به تولید کننده مهم نفت تبدیل شده و چشم انداز بازار جهانی نفت را، بویژه با توانایی خود در تعدیل سریع بازار در واکنش به قیمت، دگرگون کرده است. با این حال، تفاوت های مهم بین صنایع نفت آمریکا و عربستان سعودی بدین معناست که آمریکا در بازار جهانی نفت جای عربستان را نخواهد گرفت، هرچند که در حجم تولید ممکن است از عربستان پیشی گیرد.

کل نفت عربستان توسط یک شرکت (آرامکو سعودی) تولید می شود که در مالکیت دولت عربستان بوده و توسط این دولت ایجاد شده است. برخلاف شرکت هایی که دنبال سودآوری هستند، آرامکوی سعودی تنها با انگیزه سود فعالیت نمی کند. دغدغه های مربوط به سیاست ها و مدیریت بازار جهانی نفت، طوری تصمیمات مربوط به تولید را تحت تاثیر قرار می دهد که در شرکت هایی که تنها به دنبال سود هستند، اتفاق نمی افتد. آرامکوی سعودی می خواهد که پنج درصد از سهام خود را در عرضه اولیه عمومی (IPO)[2] در نیمه دوم امسال به فروش برساند، اما ساختار اصلی و تصمیم گیری در این شرکت همچنان در کنترل دولت باقی خواهد ماند.

در آمریکا، صنعت نفت متشکل از ده ها شرکت است که تصمیمات تولیدی و سرمایه گذاری خاص خود را بر اساس، هزینه ها، وضعیت مالی، و اشتهای خطرپذیری خود می گیرند.  صنعت نفت آمریکا هرگز برای مدیریت بازار یا برای افزایش قیمت کار نمی کند. چرا که طبق قانون رقابت، این رفتارها غیرقانونی است، حال آنکه آرامکوی سعودی و سایر اعضای اوپک دقیقا چنین رفتاری دارند – هدف اوپک دقیقا همین است.

نکته دیگر در این رابطه این است که همه تولید کنندگان آمریکا تابع قیمت هستند، بدین معنی که آنها نمی توانند با اقدامات خود، قیمت جهانی نفت را تحت تاثیر قرار دهند. اما، آرامکوی سعودی آن قدر بزرگ است که با تصمیمات تولیدی خود قیمت ها را تحت تاثیر قرار دهد. علاوه بر کاهش تولید در جهت فزایش قیمت، عربستان سعودی می تواند برای مقابله با اختلال در عرضه نفت، به سرعت تولید خود را افزایش دهد. عربستان سعودی تنها کشور تولید کننده نفت با ظرفیت تولید اضافی است. اداره اطلاعات انرژی آمریکا تخمین زده است که عربستان از ظرفیت تولید اضافی 1.5 تا 2 میلیون بشکه در روز برخوردار است، راهبردی که برای شرکت های سودآور توجیه اقتصادی ندارد.

تفاوت بین تبعیت از قیمت و تعیین قیمت، دلیل نادرستی توصیف آمریکا به عنوان «سلطان انرژی» است. چرا که، «سلطه» مستلزم توانایی هدایت بازارها می باشد، حال آنکه صنعت آمریکا برای دست یابی به این هدف ساخته نشده است، هرچند که قدرتمند بوده و برای امنیت انرژی جهان بطور فزاینده ای حائز اهمیت است.

هزینه پایین تولید نفت در عربستان، تفاوت مهم دیگر بین تولید نفت در عربستان سعودی و آمریکا است. اگرچه هزینه واقعی تولید نفت محرمانه است، اما می دانیم که هزینه تولید نفت در عربستان در میان پایین ترین ها هزینه ها در جهان است. در جهانی که تقاضای نفت احتمالا در دهه های آینده کاهش می یابد، صنعت نفت عربستان همچنان تا پایان دوره نفت، سودآور خواهد بود. صنعت نفت آمریکا از طریق رقابت مداوم و حمایت از قیمت پایین، به کاهش قیمت تولید دست یافته است. اما تولید منابع نفت شیل که مایه رشد تولید نفت در آمریکا شده است، در مقایسه با عربستان سعودی ذاتا گران تر است.

نحوه بازی عربستان سعودی در جهان جدید نفت

اگرچه آمریکا به منبع مهم تولید نفت و گاز تبدیل شده است، اما آرامکوی سعودی، به خاطر عظمت و نفوذ قابل توجه آن و همچنین هزینه های پایین تولید، همچنان نقش منحصر به فردی در بازارهای نفت ایفا خواهد کرد.

پرسش جالب در مورد سال های پیش رو این است که آرامکوی سعودی چه واکنشی به عرضه فراوان و پایان رشد تقاضا خواهد داشت که هرچند در سال های دور اما بی رحمانه در حال نزدیک شدن است. در حال حاضر، عربستان سعودی بر مدیریت قیمت و تضمین بقای ذخایر خود تا آینده ای دور، تمرکز کرده است. اما با توجه به احتمال  پایان رشد تقاضا، آیا عربستان راهبرد خود را تغییر خواهد داد تا با قدرت بیشتری در بازار قیمت رقابت کرده و شبیه تولیدکنندگان آمریکا عمل کند؟ جواب این پرسش ها، تنها با گذشت زمان مشخص خواهد شد.

[1] International Energy Agency

[2]  initial public offering

0 Comments

یک دیدگاه بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *